به گزارش گروه سایر رسانههای دفاع پرس، حنیف غفاری در یادداشتی در روزنامه رسالت نوشته است: رای منفی پارلمان انگلیس به طرح ترزا می نخست وزیر این کشور در خصوص نحوه خروج از اتحادیه اروپا، وضعیت سخت و پیچیده‌ای را در لندن رقم زده است.
از یک سو افرادی مانند بوریس جانسون و چهره‌های محافظه کاری که موافق برگزیت هستند، بر ایده خود مبنی بر «خروج سخت از اروپا» پافشاری می کنند و از سوی دیگر، جرمی کوربین رهبر حزب کارگر با توجه به پیروزی اخیر به دست آمده در پارلمان، خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام و خروج ترزا می از قدرت است. در مقابل، نخست وزیر انگلیس برای ارائه طرحی جدید به پارلمان تلاش می کند، طرحی که به نظر می رسد کماکان خواسته‌های نمایندگان مخالف را تامین نکند.
در ماورای هیاهوها و جنجال‌های موجود بر سر برگزیت، افرادی مانند تونی بلر نخست وزیر اسبق انگلیس نیز در حال تلاش برای برگزاری همه پرسی دوباره در انگلیس و جلوگیری از کلیت وقوع این پروسه هستند. همان‌گونه که مشاهده می‌شود، «لندن» به کانون تقابل اندیشه ها ، سیاستها و تاکتیک‌های سیاستمداران انگلیسی در قبال برگزیت تبدیل شده است. در این میان، شهروندان انگلیسی کماکان تصویری از آینده برگزیت ندارند، زیرا نمی دانند که در ماه مارس امسال شاهد تحقق کدام گزینه خواهند بود.
آنها به‌خوبی می دانند که «خروج سخت و بدون توافق» کشورشان را در وضعیتی مبهم قرار خواهد داد. بی‌دلیل نیست که افرادی مانند کوربین بر لزوم دستیابی به توافق مشخص با اروپا تاکید دارند.
همچنین شهروندان انگلیسی آگاه هستند که «خروج نرم و همراه با توافق از اروپا»، به سبک و سیاقی که ترزا می قصد انجام آن را دارد، منتج به از دست دادن امتیازات زیادی (به ضرر لندن) خواهد شد. فراتر از آن، برگزاری همه‌پرسی دوباره در انگلیس نیز منجر به وقوع بحران جدیدی در این کشور خواهد شد و موافقان خروج از اروپا را خشمگین خواهد کرد.
بدون شک انتخاب هر یک از این گزینه ها، برای لندن تبعات سختی به دنبال خواهد داشت. در هیچ یک از این موارد، شاهد تحقق وضعیتی با ثبات و بهتر برای انگلیسی ها نخواهیم بود. به عبارت بهتر،«برگزیت» به نقطه آشکارساز استیصال لندن در اروپا و نظام بین الملل تبدیل شده است. این استیصال با گذشت زمان در انگلیس نمود بیشتری خواهد یافت.
در این معادله، اساسا تفاوتی ندارد که حزب کارگر یاحزب محافظه کار در راس معادلات سیاسی و اجرایی کشورشان حضور داشته باشند، بلکه آنچه اهمیت دارد، وضعیت پیچیده ای است که لندن حداقل طی یک دهه با آن مواجه خواهد بود.
نکته آخر در این خصوص ، به بازی خاص سران دیگر کشورهای اروپایی در قبال برگزیت باز می‌گردد. آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان و دیگر مقامات ارشد اروپایی قبلا بارها تاکید کرده بودند که در صورت شکست طرح ترزا می در پارلمان انگلیس، مذاکره دیگری در این خصوص در کار نخواهد بود و اروپا قصد ندارد در این خصوص امتیازات جدیدتری به لندن دهد.
با این حال در فاصله چند ساعت مانده به رای گیری پارلمان انگلیس، هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان در اظهاراتی هدفمند اعلام کرد که اروپا در صورت شکست طرح ترزا می در پارلمان، حاضر است با انگلیس بار دیگر وارد مذاکره شود! این رویکرد دوگانه نقش به‌سزایی در افزایش تعداد نمایندگان مخالف طرح ترزا می در پارلمان انگلیس داشت.
موضوعی که نخست وزیر انگلیس را نسبت به سران اروپایی به شدت خشمگین ساخته است. بدیهی است که ماه مارس( اسفند ماه ) امسال نه تنها نقطه پایان معمای برگزیت در انگلیس و اروپا نخواهد بود، بلکه به مثابه نقطه آغاز منازعات داخلی و اروپایی لندن در نظام بین الملل است. منازعاتی که انگلیس را در ابعاد سیاست داخلی، سیاست خارجی و اقتصاد به شدت تضعیف خواهد کرد.
انتهای پیام/341
