به گزارش دفاع پرس از تهران، سردار «یدالله کلهر» در سال 1333 هجری شمسی در روستای «بابا سلمان» شهریار و در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. از کودکی، بچه‌ای مودب و جدی بود. از همان کودکی نماز خواندن را شروع کرد و در نماز جماعت شرکت می کرد.
وی با اینکه از لحاظ جسمی نیرومند بود؛ اما هرگز به کسی زورگوئی نمی کرد. در کارهای دامداری به خانواده کمک می کرد.
دوران دیستان را در روستا گذراند، سپس برای ادامه تحصیل به «شهریار» رفت و تا کلاس نهم درس خواند، ولی به دلیل مشکلات راه و دوری مدرسه، با اینکه شاگرد زرنگی بود، تحصیل را ادامه نداد.
وی در سال 1351 به اتفاق یکی از دوستانش، وارد کار سیم کشی ساختمان شد. در سال 1353 به سربازی اعزام شد، اما به دلیل آن که نمی خواست برای رژیم طاغوتی خدمت کند، از سربازی فرار می‌کند.
مبارزات انقلابی شهید
شهید از همان جوانی با مطالعه کتاب های امام (ره) با عقاید ایشان آشنا شده و با اوج گیری مبارزات مردم انقلابی ایران، به صف مبارزین می‌پیوندد. از مهمترین کارهای وی، آشنا کردن بچه های محل خود با تفکرات امام (ره) بود که باعث شد برای مدتی از سوی شهربانی شهریار تحت تعقیب قرار گیرد.
وی در راهپیمایی‌های تهران نیز شرکت کرده و در 21 بهمن ماه 57 هنگام تصرف پادگان «باغشاه» از ناحیه پا تیر می‌خورد و در بیمارستان بستری می شود.
فعالیت ها شهید بعد از پیروزی انقلاب
پس از پیروزی انقلاب، وی در تاسیس سپاه پاسداران «کرج» نقش بارزی ایفا می‌کند و در فروردین سال 58 بدنبال تحرکات ضد انقلاب، به سرپرستی یک گروه عازم آنجا شده و به مبارزه با ضد انقلاب می پردازد.
وی در سال 1359 ازدواج می کند که ثمره آن یک دختر بود. با شروع جنگ تحمیلی با گروهی از پاسداران، راهی جبهه «سرپل ذهاب» و «گیلانغرب» شده و مدتی را با دشمن به مبارزه می‌پردازد و در آزادسازی گیلانغرب، ایثار و شهامت بالائی از خود نشان می دهد.بعد از مدتی به جبهه جنوب می رود و آبادان را با کمک های مردمی از سقوط و اشغال نجات می دهد و مدت‌ها به عنوان فرمانده محور «فیاضیه» در آبادان می‌شود.
وی پس از مدتی با نشان دادن توانائی های خود به سمت جانشینی فرماندهی تیپ المهدی (عج) انتخاب می شود. وی در اکثر عملیات‌ها شرکت کرده و در عملیات «فتح المبین» به عنوان خط شکن خوش می‌درخشد.
پس از شرکت در عملیات «رمضان»، جانشین لشکر 27 محمد رسول الله (ص) شده و در عملیات‌های «والفجر مقدماتی» و «والفجر یک» نیز حضوری موثر از خود نشان داد.
شهید کلهر در عملیات «والفجر هشت» به شدت مجروح می شود، طوری که یک سال در بیمارستان بستری می شود. با آن که یک کلیه‌اش را از دست داده و یک دستش نیز براثر ترکش عملا از کار افتاده بود، ولی جبهه را ترک نمی کند.
وی در عملیات‌های کربلای 4 و 5 شرکت می‌کند و در عملیات کربلای پنج ،در حالی که سمت قائم مقامی لشکر 10 سید الشهدا (ع) را عهده دار بود، در روز یکم بهمن ماه سال 1365 براثر اصابت ترکش به سرش به شهادت می رسد.
فرازهایی از وصیت نامه شهید
«خدایا من خواهان شهادتم، نه به خاطر این معنی که از زندگی کردن در این دنیا خسته شده‌ام، بلکه می خواهم شهید شوم تا اگر زنده ام موجودی نباشم که سبب جلوگیری از رشد دیگران شوم. می خواهم شهید شوم تا خونم به سرور شهیدان گواهی دهد که من مانند مردم کوفه نیستم و رهرو راهش بوده‌ام».
«در خط امام که همان خط قرآن است حرکت کنیم و خارج نشویم و همیشه پشتیبان امام عزیزمان باشیم».
انتهای پیام/
