به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از فارس، با گذشت شش روز از برگزاری جشنواره فیلم، هر روز گفته‌ها و شنیده‌هایی از گوشه و کنار جشنواره درباره بی‌نظمی و عدم شفافیت در برگزاری جشنواره فیلم فجر به گوش می‌رسد. جشنواره فیلم فجر هر سال با شکلی شبیه این و با تغییراتی جزئی در شکل برگزاری انجام می‌گیرد و درباره سیاست اصلی آن سکوت می‌شود.
تغییر در برنامه جشنواره، اعتراض به بی‌قاعدگی در انتخاب فیلم و تبعیض در میان آثار و بیش از همه حواشی جشنواره در نشست‌های خبری، اموری نیستند که تنها منحصر به امسال باشند. در سال‌های اخیر جشنواره همواره چنین وضعی داشته است. پرسش آن است که رویدادی که در مهمترین مناسبت انقلاب اسلامی یعنی دهۀ فجر تمام توجه رسانه‌ها را معطوف خود می‌سازد آیا به راستی سیاستی هم در راستای یک جشنواره سینمایی ملی دارد؟
هر سال نشست‌های خبری جشنواره فیلم فجر با حضور دبیر جشنوراه برگزار می‌شود. زمان زیادی از این نشست معطوف به بحث درباره نظم و اجرای این رویداد است بدون اینکه هیچ اشاره‌ای به هدف‌گذاری، سیاست و نیت نهایی جشنواره صورت گیرد. تنها سخنی که در کلام دبیر، رئیس سازمان سینمایی و وزیر فرهنگ و ارشاد شنیده می‌شود، کلی‌گویی درباره رویداد عظیم سینمای ایران است.
برای مثال ابراهیم داروغه زاده، دبیر جشنواره ۳۷ام که سال گذشته نیز دبیر جشنواره بود در نشست خبری جشنواره یک هفته پیش از آغاز جشنواره، گفت: «یکی از مهمترین دستاورد‌های انقلاب اسلامی سینمای ایران است. کدام حوزه را سراغ دارید که تا این اندازه در جهان دیده شود و ایجاد همدلی در دوران دفاع مقدس و سازندگی داشته باشد. از ابتدا نیز انقلاب ما فرهنگی بود و مهمترین دستاورد ما همین سینماست. امام خمینی (ره) نیز در همان ابتدا فرمودند که ما با سینما مخالف نیستیم بلکه با فساد و فحشا مخالفیم و این ذهنیت منفی با صحبت‌های ایشان از سینما برداشته شد. خوشحالیم که سینمای ما یک سینمای اخلاقی و هنری است که در جهان حرفی برای گفتن دارد.»
داروغه زاده در ادامه می‌گوید: «مهمترین جشنواره سینمایی‌مان را در ایام دهه فجر با جشن انقلاب برگزار می‌کنیم و هم‌زمان دو کار انجام می‌دهیم هم ادای دین به انقلاب که نمایش مردمی را در آن داریم و هم برگزاری جشنواره فیلم فجر که به شکل کاملاً تخصصی در حال انجام است.»
اینکه دبیر جشنواره اشاره‌ای به سیاست و رویکرد جشنواره نمی‌کند، به این معنی نیست که جشنواره در پس خود سیاست و استراتژی‌ای دارد! بلکه از نشانه‌ها بر می‌آید که جشنواره فیلم فجر کلا هیچ قصدی از بودن ندارد و صرفا، چون یک عادت برگزار می‌شود. سخنان مدیر فرهنگیِ دولتی جشنواره به هیچ وجه نشان از لحنی تخصصی در ارتباط با برگزاری یک رویداد مهم سینمایی در سطح ملی به چشم نمی‌خورد. برعکس، گزارش رتق و فتق امور و ادعای نظم و برنامه‌ریزی، تنها در سطح اجرایی، تمام سخنان او را در بر گرفته است.
برخلاف آنچه داروغه زاده می‌گوید، بر همگان واضح است که جشنواره فیلم فجر به شکل کنونی ارتباطی با مردم و انقلاب اسلامی ندارد. بلکه فرصتی است برای برخی از فیلمسازان که در افتتاحیه و نشست‌های آن سخنان هنجارشکنانه بگویند و طعنه‌های سیاسی بزنند و با گسترده‌ترین وسعت ممکن در سطح رسانه‌های کشور پوشش داده شوند.
در این شرایط یک مدیر دولتیِ فرهنگی در توضیح جشنواره تنها می‌تواند گزارشی از جزئیات برگزاری و عطش همگان برای شرکت در جشنواره بدهد. این در حالی است که به عقیده متخصصان سینما، جشنواره پدیداری سیاسی و هنری است و راهی برای میانجی‌گری میان این دو. مسئولان فرهنگی در وزارت ارشاد و جشنواره فیلم فجر درباره ارتباط جشنواره با این دو موضوع مهم سکوت می‌کنند و در برابر شعار‌هایی درباره جشن چهل سالگی انقلاب اسلامی سر می‌دهند.
ابراهیم داروغه زاده در نشست خبری همچنین از قوۀ قضائیه خواست تا رد پول‌های مشکوک در سینما را بزند؛ «از طرف سازمان سینمایی از قوه قضاییه و دادستانی درخواست می‌کنم هرگونه اطلاعاتی درباره پول‌های مشکوک یا پرونده‌ای در این ارتباط اگر دارند به ما اطلاع دهند تا فیلم‌هایی که مشکل دارند در جشنواره نمایش نداشته باشند تا تکلیف آن‌ها مشخص شود.»
سوأل آن است که وظیفه سازمان‌دهی به اقتصاد سینما و شیوه تولید فیلم در ایران بر عهدۀ کیست؟ قوۀ قضائیه یا سازمان سینمایی؟
انتهای پیام/ 112
