به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، صبح روز 31 شهریور 1359، ناگهان مرزنشینان جزیره مینو بر فراز نخل هایشان چند فروند هواپیمای عراقی را دیدند که با آرایش رزمی، از آسمان مینو گذشتند و به سوی آبادان رفتند. چند ثانیه پس از آن بمب هایشان روی فرودگاه و پالایشگاه نفت آبادان رها شد، ساختمان آموزش و پرورش شهر نیز هدف قرار گرفت و عده ای از مسوولان و کارمندان به خاک و خون غلتیدند و به شهادت رسیدند. سپس بمب افکن ها همان راه را با آرامش و سبک بار به سوی عراق طی کردند. مردم جزیره که از ماه ها پیش آهنگ جنگ را شنیده و زهر دشمنی بعثی ها را چشیده بودند خود را آماده رویارویی با دشمن ساختند، اما دست هایشان خالی و چاره را به سپاه و ارتش سپرده بودند.
جزیره مینو کجا است؟
مینو در حقیقت یک جزیره پدید آمده به دست دریا نیست، بلکه از دل یک رود بزرگ به نام «اروند» سر برآورده است. در تاریخ نوشته ها و نقشه ها آمده است که مینو از از آن ایرانیان بوده است. دورانی که مینو در جنگ هشت ساله رژیم بعث عراق با ایران گذراند، مهمترین قسمت سرگذشت 2 هزار ساله این جزیره همیشه سبز و گرم است.
مینو به معانی گوناگونی که چندان هم از یکدیگر دور نیستند در فرهنگ و زبان فارسی آمده است. نخست اینکه این واژه فارسی و ایرانی «اسن و دم» به معنای سپهر و آسمان است. البته تعابیری همچون بهشت، عالم بالا و مرتبه برجسته ای از زندگی انسان که در باغ و گلستان باشد را هم در بر می گیرد.
شهادت رزمنده اهل شمال در جزیره مینو
هشت سال جنگ و پایداری مردم جزیره مینو در کنار دیگر جنوبی های خونگرم در برابر دشمنان بعثی و بیگانه برگ زرینی در تاریخ ایران به یادگار نهاد، همانگونه که به فرموده امام خمینی (ره) «خوزستان دین خود را به اسلام ادا کرد.» یکی از گرانمایه ترین رزمندگانی که در جزیره مینو جنگید و در همین نقطه نیز به شهادت رسید سید صادق شفیعی فرمانده تیپ ادوات لشکر 25 کربلا و عضو سپاه پاسداران شهرستان رودبار بود.
او هنگام گرفتن وضو برای اقامه نماز خمپاره ای پیش پایش اصابت کرد و با وضو و لبخند رضایت بر لب در روز یکم شهریور همزمان با عید غدیر در سال 65 به دیدار مولایش شتافت.
از آنجا که جزیره مینو در نزدیکی جنوب غربی فرودگاه آبادان است جزوی از آبادان محسوب می شود، آبادان تاریخی هم اندازه پالایشگاه نفتش دارد به همین دلیل پیش از احداث پالایشگاه در این شهر مینو جزوی از خرمشهر محسوب می شد. البته که این جزیره بیشتر در نزدیکی آبادان است به همین دلیل حوادث و اتفاقات جنگ این جزیره کوچک را هم تحث الشعاع خودش قرار داد.
خرابکاری عراقی ها پیش از شروع جنگ تحمیلی
پیش از آغاز رسمی جنگ مزدوران حزب بعث بارها دست به خرابکاری و جنایت در جزیره مینو زده بودند. مثلا در ششم آبان سال 58 دسته عزاداری مردم را که به مناسبت ایام محرم در حال سوگواری بودند هدف آتش سلام خود قرار دادند. در پاییز همان سال فرمانده کمیته انقلاب اسلامی آبادان را در جزیره مینو به شهادت رساندند.
زنان جزیره مینو در خط مقدم جنگ
از همان آغازین روزهای جنگ تحمیلی زنان و دختران جزیره جامه امدادگری و یاری رسانی به رزمنده ها را به تن کرده و همچون کمانی سخت در پشت تیر آن ها ایستادند و خطرها را به جان خریدند؛ همچنان که تا روز پیش از آن بار غم و عشق مردانشان را در زندگی بر دوش داشتند.
مینو از مناطق جنگی پاکسازی شده خوزستان است که چند سال پس از پایان جنگ بیشتر اهالی منطقه که در زمان جنگ ناچار به ترک جزیره شده بودند، دوباره در آن ساکن شدند. پاکسازی جزیره مینو از مین، تا دو هفته پس از پایان جنگ به درازا انجامید، ولی با تلاش فراوان به پایان رسید و این منطقه هم اکنون به طور کامل از مین های کارگذاری شده در زمان جنگ پاک شده است. اهالی این منطقه نیز پس از پاکسازی مین ها و گلوله های عمل نکرده نخلستان ها را احیا کرده اند.
برای پاکسازی زمین های جزیره مینو از بمب، گلوله، مواد منفجره و مین شهیدان و جانبازانی تقدیم میهن شد تا مردان بومی و گردشگران با آسودگی به زندگی و چرخش در جزیره بپردازند.
امروز این جزیره زیبا به عنوان منطقه گردشگری معرفی شده است، چندین مسجد دارد و هر گوشه ای از آن مردمانی زندگی می کنند که سرگرم کار و کشاورزی و ماهیگیری هستند.
انتهای پیام/ 141
