به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از مهر، روابط ایران و پاکستان عمری به درازای تاریخ استقلال پاکستان دارد و علیرغم مثبت بودن کلی آن همواره با فزار و نشیب‌هایی همراه بوده است و دوری و نزدیکی میان آن‌ها در بسیاری از مواقع تابعی از شرایط و موقعیت منطقه‌ای و بین المللی بوده است.
امنیت مرزها و اقدامات تروریستی که در داخل خاک ایران انجام می‌شود یکی از مسائلی است که اسلام آباد باید اهتمام جدی تری در خصوص آن داشته باشد. حادثه تروریستی اخیر که منجر به شهادت برخی از هموطنان شد نمونه‌ای است از این قبیل که مقامات ایرانی لزوم توجه جدی‌تر اسلام آباد به امنیت مرزها را بار دیگر به پاکستان متذکر شدند. برای نمونه علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در واکنش به این حادثه تروریستی گفته بود: این حادثه که منجر به شهادت برادران مجاهد سپاه شد، ملت ما را داغدار کرد. دولت پاکستان باید پاسخگوی این اقدام باشد، چرا که این گروهک در سرزمین آنان طراحی و اقدام کرده است و همچنین وزارت خارجه و دستگاه‌های امنیتی باید پیگیری جدی کنند و پاکستان هم نمی‌تواند در این موضوع غیرمسئولانه برخورد کند.
در این خصوص گفت‌وگویی با «رفعت مسعود»، سفیر پاکستان در ایران انجام شده است که در ادامه از نظر می‌گذرد:
«حسن روحانی»، رئیس جمهوری ایران هنگام دریافت استوارنامه شما عنوان کرد که ایران به تعهدات خود در قبال خط لوله صلح عمل کرده و اظهار امیدواری کرد که با تلاش مسئولان پاکستانی این خط به زودی عملیاتی شود. با توجه به اینکه ایران خط لوله انتقال گاز را تا نزدیک مرز پاکستان رسانده چرا اسلام آباد به تعهدات خود در این زمینه عمل نمی‌کند؟
من در ابتدا چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی را به تمام مردم ایران تبریک عرض می‌کنم.
بله، در دیداری که با رئیس جمهوری ایران هنگام تقدیم استوارنامه داشتم یکی از موضوعات مطرح شده، موضوع خط لوله گاز ایران و پاکستان بود.
در این دیدار ضمن اعلام تعهد اسلام آباد جهت عملیاتی ساختن سهم خود در این پروژه، تاکید شد که طرفین با تلاش‌های دو جانبه این پروژه را به سرانجام برسانند، اما باید گفت که در مسیر عملیاتی ساختن خط لوله گاز ایران و پاکستان، مشکلاتی نیز وجود دارد.
در این خصوص اخیراً هیئتی از وزارت نفت ایران ضمن سفر به پاکستان با هیئتی از وزارت نفت پاکستان دیدار و طی نشستی به بررسی این مسئله پرداختند. در این نشست ضمن بررسی عوامل و دلایل تأخیر در عملیاتی ساختن این خط لوله، به بررسی راه حل‌های موجود برای اجرایی ساختن هر چه سریع‌تر این پروژه پرداخته شد.
افزون بر این در این نشست طرف پاکستانی سوالاتی را در مورد مشکلات قانونی موجود بر سر راه اجرایی ساختن خط لوله ایران و پاکستان به خاطر تحریم‌های اعمال شده آمریکا بر ایران، مطرح کرد که هیئت وزارت نفت ایران در پاسخ ضمن ارائه توضیحات، اعلام کرد که گاز ایران جز تحریم‌ها نیست.
همچنین وزارت‌های نفت ایران و پاکستان برای بررسی راه حل‌های موجود در این خصوص دائماً با یکدیگر در ارتباط هستند و به زودی و در روز‌های آتی نشست بعدی هیئت‌هایی از وزارت نفت طرفین، یا در پاکستان و یا در ایران، برگزار می‌شود.
افزون بر این باید گفت که دولت فعلی پاکستان عزم راسخی برای اجرایی ساختن این خط لوله دارد. در این خصوص دولت اسلام آباد در حال انجام تمهیدات لازم برای یک ایجاد خط لوله از شهر «نواب شاه» پاکستان به بندر «گوادر» که در نزدیکی مرز ایران قرار دارد، هست. با عملیاتی شدن این خط لوله گاز، کار برای تکمیل و اجرایی ساختن خط لوله گاز ایران- پاکستان تسهیل خواهد شد چرا که پس از آن تنها اجرایی ساختن حدود ۸۰ کیلومتر از خط لوله گاز ایران و پاکستان باقی خواهد ماند؛ بنابراین اولین اقدامی که پاکستان باید در این خصوص انجام دهد همان تکمیل خط لوله گاز از نواب شاه به گوادر است.
همچنین باید گفت که دولت جدید اسلام آباد عزم راسخی برای حل مشکلات انرژی پاکستان دارد که یکی از موارد پیش رو برای حل این مسئله همین تکمیل و اجرایی ساختن پروژه خط لوله ایران و پاکستان است.
اگرچه که عملیاتی ساختن این پروژه با تأخیر بسیاری همراه شد، اما من به تکمیل هر چه سریع‌تر این پروژه امیدوارم چرا که دولت‌های هر دو کشور به خصوص وزارت‌های نفت ایران و پاکستان برای حل این مسئله به طور دائم در ارتباط هستند.
گفتنی است که طبق قراردادی که در سال ۲۰۱۰ میلادی بین ایران و پاکستان امضا شد و به خط لوله صلح میان دو کشور معروف شد، گاز طبیعی ایران از میدان گازی پارس جنوبی در استان بوشهر به بندر نواب شاه در جنوب پاکستان منتقل می‌شود.
اما «بیژن زنگنه» وزیر نفت ایران اخیراً اعلام کرد که دولت اسلام آباد به صورت واضح اعلام کرده است که به دلیل فشار‌های خارجی و تحریم‌های اعمال شده بر ایران از تکمیل خط لوله صلح، قاصر است.
خیر، چنین چیزی مطرح نیست شاید سو تفاهم شده باشد یا اینکه بیانات ایشان به شکل درستی مطرح نشده باشد. فشار خارجی وجود ندارد، چرا که کشور پاکستان یک کشور مستقل است و تمامی تصمیم‌های خود را مستقلانه اتخاذ می‌کند و تنها ترجیحات و منافع خود را در این خصوص مورد نظر قرار می‌دهد؛ بنابراین تکرار می‌کنم که فشار خارجی در این خصوص وجود ندارد و در واقع مشکلی که در این زمینه مطرح است، عدم وجود سرمایه گذار برای اجرایی ساختن این پروژه است چرا که پاکستان در حال حاضر به دلیل مشکلات مالی خود قادر به سرمایه گذاری در این خصوص نیست؛ بنابراین در حال حاضر پاکستان در جستجوی یک سرمایه گذار خارجی و یا حتی داخلی است.
پس در مجموع باید گفت که تنها دو مشکل بر سر راه تکمیل خط لوله ایران و پاکستان وجود دارد یکی تکمیل خط لوله گاز نواب شاه به گوادر و دیگری پیدا کردن سرمایه گذار برای این پروژه که در این خصوص اسلام آباد در حال رایزنی با کشور‌هایی از جمله چین، روسیه و حتی سرمایه گذاران داخلی پاکستان است تا بتواند سرمایه لازم جهت انجام این خط لوله را تأمین کند؛ بنابراین اینکه بگوییم پاکستان به خاطر فشار‌های خارجی از تکمیل این پروژه قاصراست، صحیح نیست.
شاید منظور از فشار‌های خارجی همان تحریم‌های اعمال شده بر ایران است که سد راه این پروژه شده است.
در مورد تحریم‌ها باید گفت که این تحریم‌ها روابط تجاری ایران و پاکستان را نیز تحت تأثیر قرار داده و با مشکلاتی مواجه کرده است، اما همانطور که پیش از این نیز مطرح کردم گاز جز تحریم‌ها نیست بلکه مشکل، محدودیت و پیچیدگی‌های قانونی است که به دلیل تحریم‌ها به وجود آمده است؛ آنچه که در سوالات ارائه شده در دیدار هیئت‌های وزارت نفت و ایران و پاکستان از جانب طرف پاکستانی مطرح و خواستار توضیح ایران در این خصوص شد که تا جایی که من اطلاع دارم هئیت ایران توضیحاتی را در این خصوص ارائه کرده است که از جانب پاکستان در دست بررسی است.
ایران، پاکستان و ترکیه از بنیانگذاران سازمان اکو به شمار می‌روند. چرا این سازمان نتوانست به یک سازمان قدرتمند منطقه‌ای تبدیل شود؟
بله متأسفانه، این سوالی است که همواره برای من نیز مطرح بوده است و در همه جلسات و نشست‌های اکو نیز عنوان می‌شود.
در این خصوص باید یاد آوری کنم که پیش از تشکیل سازمان اکو، سازمان همکاری عمران منطقه‌ای «آر سی دی» با عضویت سه کشور ایران و ترکیه و پاکستان تشکیل شد و بعد از اینکه ۶ کشور دیگر به این سازمان پیوستند این سازمان، اکو (سازمان همکاری اقتصادی) نام گرفت.
اما متأسفانه این سازمان آنگونه که باید مطرح نشد و فعالیت نکرد به عقیده برخی وجود پیچیدگی‌ها و مسائل سیاسی و اقتصادی برخی کشور‌های عضو این سازمان مانع از دست یافتن این مهم شده است. اما در واقع دلیل عمده این مسئله را می‌توان عدم نبود عزم راسخ در برخی کشور‌های عضو برای فعال شدن سازمان اکو دانست.
آنچه که من شخصاً مشاهده کردم و با رئیس سازمان اکو نیز مطرح کردم این است که برخی از نمایندگان ۱۰ کشور عضو اکو که در تهران حضور دارند حتی در جلسات ماهیانه‌ای که این سازمان برگزار می‌کند حضور منظمی ندارند۔ درست است که مشغله کاری فراوانی وجود دارد، اما با توجه به اینکه این جلسات ماهیانه یکبار برگزار می‌شود همه باید شرکت در این جلسات را وظیفه خود بدانند و همکاری کنند؛ لذا سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که وقتی نمایندگان برخی کشور‌های عضو در چنین جلسات کوچکِ چند ساعتی نیز حاضر به حضور نیستند، چگونه می‌توانند زمینه رشد و ترقی این سازمان را فراهم کنند؟ و آیا می‌توانند در پیشبرد سازمان اکو موفق باشند؟
برخی وجود مشکلات اقتصادی را دلیل عدم حضور و فعالیت برخی کشور‌های عضو اکو عنوان می‌کنند این در حالی است که ترکیه و ایران هم اکنون زیر تحریم هستند و با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند از طرف دیگر افغانستان و پاکستان نیز از لحاظ اقتصادی با مشکلاتی مواجه هستند، اما همواره حضور فعالی در اکو داشته‌اند. این در حالی است که برخی کشور‌های آسیای میانه که از لحاظ انرژی برق و همچنین ذخایر نفتی در جایگاه خوبی قرار دارند و مشکلات اقتصادی کمتری دارند حضور فعالی ندارند پس به عقیده من مسائل اقتصادی نمی‌تواند دلیل این امر باشد و شاید وجود برخی مسائل سیاسی باعث عدم حضور فعال برخی اعضا در این سازمان شده است.
برای مثال کشور‌های ترکیه، ایران و پاکستان که از بانیان تشکیل سازمان اکو هستند از زمان تأسیس این سازمان تاکنون روابط بسیار خوبی با یکدیگر دارند و خواستار فعال شدن و رشد ترقی اکو هستند و می‌خواهند تا سایر کشور‌های عضو نیز به همان اندازه که ایران و ترکیه و پاکستان در این راستا تلاش و فعالیت می‌کنند و به ایفای نقش خود می‌پردازند آن‌ها نیز به ایفای نقش خود در این سازمان بپردازند.
به طور مثال اخیراً در پایان سال ۲۰۱۸ میلادی شورای برنامه ریزی منطقه‌ای نشست بسیار مهمی را برگزار کرد. در این نشست برنامه یکسال آتی اکو طرح و عنوان شد، در این جلسه همه نمایندگان کشور‌های عضو اکو شرکت نداشتند. عدم حضور و فعالیت برخی کشور‌های عضو خود عاملی است که مانع از پیشبرد اهداف توسعه‌ای این سازمان می‌شود.
شما در دیدار با حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران اعلام کردید پاکستان متعهد به تضمین امنیت مرز‌های خود با جمهوری اسلامی ایران است. چه اقداماتی از سوی اسلام آباد برای جلوگیری از ورود گروه‌های تروریستی از خاک پاکستان و بازگشت مجدد آن‌ها به خاک این کشور در مرز ایران صورت گرفته است؟
مشکلِ عدم نبود امنیت کامل در مرز‌های مشترک ایران و پاکستان از سال‌های دور وجود داشته است و هر دو کشور نیز خواهان برقراری کامل امنیت در مرزها هستند تا با بهبود وضعیت امنیتی مرزها عرصه برای حضور و فعالیت گروه‌های تروریستی در این منطقه تنگ شود.
متأسفانه مشکل ناامنی در مرزها هنوز هم وجود دارد و به این خاطر ارتش و دولت‌های دو کشور برای بهبود امنیت مرزها دائماً با یکدیگر درتماس هستند و علاوه بر جلسات و نشست‌هایی که به طور منظم بین طرفین در این خصوص برگزار می‌شود، ماهانه نیز مقامات امنیتی دو کشور از طریق تماس‌های تلفنی در مورد وضعیت امنیتی مرزها به گفتگو می‌پردازند. طی این تماس‌ها طرفین همواره در حال بررسی راه حل‌های موجود برای برقراری امنیت و ثبات در مرز‌های مشترک هستند.
همانطور که می‌دانید گروه‌های تروریستی وابسته به یک کشور خاص نیستند بلکه به سازمان‌های مختلفی وابسته هستند و همواره به دنبال پیدا کردن فضای خالی و مناسب برای انجام فعالیت‌های تروریستی هستند؛ بنابراین دو کشور ایران و پاکستان باید با تلاش‌ها و فعالیت‌های مشترک در مرزها، عرصه را برای حضور و فعالیت گروه‌های تروریستی در این منطقه تنگ کنند.
همانطور که مستحضر هستید گروه‌های تروریستی هم در ایران هم در پاکستان و هم در افغانستان حضور دارند و فعالیت می‌کنند و در واقع منطقه ما به خاطر جنگ‌های جاری و همچنین وجود گرو‌های تروریستی با مشکلاتی مواجه است.
بنا به گفته ارتش پاکستان و همچنین «حسن روحانی» رئیس جمهوری ایران از زمانی که روابط بین دولت و ارتش‌های دو کشور گسترش و بهبود یافته است امنیت در مرزها نیز بهتر شده است.
در حقیقت هنوز امنیت کامل در مرزها برقرار نشده است و هنوز هم مشکلاتی وجود دارد، اما نسبت به گذشته وضعیت امنیتی مرزها پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است چرا که بررسی وضعیت امنیتی مرزها طی تماس‌های مکرر و ملاقات منظم مقامات امنیتی دو کشور و حضور در مرزها و بررسی منطقه تاثیر بسیار زیادی در بهبود امنیت مرزها طی سال‌های اخیر داشته است.
از دیگر سو باید گفت که هر چقدر روابط دو کشور به خصوص در حوزه‌های اقتصادی پیشرفت بیشتری داشته باشد به همان اندازه امنیت در مرزها بهبود و عرصه برای حضور گروه‌های تروریستی تنگ خواهد شد و در اینجا اقتصاد نقش بسیار مهمی را بازی می‌کند چرا که هر کجا که اقتصاد پیشرفت کند زمینه برای فعالیت‌های تروریستی کاهش می‌یابد.
در این خصوص فعال کردن بازارچه‌های مرزی دو کشور و ایجاد فضا برای فعالیت بازرگانان ایران و پاکستان می‌تواند بسیار موثر واقع شود هر چند اکنون در منطقه مرزی «تفتان» بازارچه مرزی فعال است، اما این بازار رونق زیادی ندارد و اکنون دولت اسلام آباد به دنبال ایجاد اقدامات لازم جهت رونق بازارچه مرزی تفتان است. علاوه بر این راه اندازی ۳ بازارچه مرزی در «پیشین»، «ریمدان» و «کوهک» نیز در مرز مشترک بلوچستانِ ایران با پاکستان در دستور کار دو کشور قرار دارد؛ لذا با گشایش این بازارچه‌های مزری و رونق اقتصاد و رفت و آمد تاجران، بازرگانان و مردم دو کشور وضعیت اقتصادی نیز رو به بهبود رفته و عرصه برای حضور و فعالیت گروه‌های تروریستی تنگ می‌شود.
در بیست و دومین اجلاس کمیسیون مرزی مشترک ایران و پاکستان که اخیراً تشکیل شد، اعلام شد که منطقه آزاد تجاری دوکشور به زودی در «میرجاوه» گشایش می‌یابد در این خصوص چه برنامه‌ها و اقداماتی در دست اقدام است؟
بنده اخیراً در نشستی که توسط اتاق بازرگانی تهران با حضور بیش از ۸۰ تاجر و بازرگان از ایران و پاکستان برگزار کرده بود شرکت داشتم در این جلسه نیز عنوان شد که ایجاد منطقه تجاری آزاد بین ایران و پاکستان نقش بسیار مهمی در روابط تجاری ایران و پاکستان دارد.
همانطور که می‌دانید قرارداد ایجاد منطقه تجاری آزاد بین ایران و پاکستان درسال ۲۰۰۶ به امضا رسید، اما هنوز بر سر اجرایی شدن این قرارداد مشکلاتی وجود دارد، از جمله آن مسائلی است که در مرزها و همچنین بازارچه‌های مرزی مشترک وجود دارد.
با این وجود، اما تلاش‌ها در این راستا ادامه دارد و در همین ماه نیز هیئتی از ایران به پاکستان سفر و طی دیدار با مقامات پاکستانی در مورد افتتاح منطقه تجاری آزاد بین دو کشور مذاکرات خواهند داشت.
افزون بر این دولت پاکستان در راستای بهبود روابط دو کشور اقدمات بسیار خوبی را در جهت تسهیل صدور ویزا برای تجار و همچنین توریست‌های ایرانی انجام داده است. به طوری که اخیراً برای فعالان اقتصادی ۶۸ کشور از جمله ایران ویزای تجاری فرودگاهی صادر می‌کند.
دولت اسلام آباد اخیراً از صدور ویزای فردوگاهی برای اتباع ۸۰ کشور خبرداده است، آیا ایران نیز جزء این ۸۰ کشور هست؟
بله، اگر چه سفارت پاکستان در ایران دستور لازم در این خصوص را از سوی وزارت خارجه پاکستان دریافت کرده است، اما ما هنوز منتظر دریافت یک نامه رسمی از دولت پاکستان هستیم که در آن در مورد شرایط دریافت ویزای فرودگاهی، شفاف سازی شده است.
مدت زمان اعتبار ویزای صادر شده برای تجار از ۶ ماه تا یکسال است، اما در مورد اعتبار ویزای صادر شده برای توریست‌ها هنوز تاریخ مشخصی اعلام نشده و ما هنوز منتظر دریافت نامه رسمی از سوی دولت پاکستان در این خصوص هستیم.
آیا اسامی این ۸۰ کشور از سوی دولت پاکستان اعلام شده است؟
خیر؛ هنوز اعلام نشده است و به محض اعلام از سوی دولت و وزارت خارجه پاکستان، اسامی این کشور‌ها در وب سایت سفارت پاکستان قرار خواهد گرفت. اما باید گفت که کشور ایران در لیست این ۸۰ کشور قرار دارد.
اگرچه شرایط برای دریافت ویزای فرودگاهی برای تجار ایرانی فراهم شده است، اما باتوجه به اینکه این امر فقط یکبار امکانپذیر است. تجار می‌توانند با در دست داشتن یک تاییدیه از وزارت‌های بازرگانی ایران که مورد تایید دولت نیز هست، ظرف سه روز ویزای مولتیپل دریافت کنند.
برخی معتقدند که برخی همکاری‌های پاکستان با آمریکا در خصوص طالبان از جمله ارائه اطلاعات در خصوص این گروه برای جلوگیری از فشار بیشتر آ. مریکا به اسلام آباد است. نظر شما در این خصوص چیست؟
نه تنها پاکستان بلکه ایران، چین، روسیه، هند و تمام کشور‌های منطقه خواهان برقراری امنیت و ثبات در افغانستان هستند. دولت اسلام آباد نیز از همان ابتدا اعلام کرد که وجود طالبان در افغانستان یک حقیقت انکار ناپذیر است چه دیگران این حقیقت را بپذیرند و چه نپذیرند؛ بنابراین نمی‌توان وجود طالبان و نقش این گروه در افغانستان را نادیده گرفت؛ لذا دولت پاکستان هم به کشور‌های غربی، هم به کشور‌های منطقه و هم به کشور افغانستان اعلام کرد که ایفای نقش طالبان در این کشور مسئله‌ای انکارناپذیر است. هر چند که عقاید، تفکر و دیدگاه‌های محدود این گروه برای ما نیز غیر قابل قبول است، اما طالبان با همین دیدگاه افراطی و تفکر محدود در افغاستان حضور دارند و نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت.
بعد از پس از گشایش دفتر سیاسی طالبان در قطر نیز اسلام آباد، ضمن استقبال از این اقدام آن را قدم مثبتی در راستای ایجاد زمینه‌های لازم و هموار ساختن مسیر در جهت برقراری صلح و ثبات در افغانستان خواند.
همانطور که مستحضر هستید حدود یک ماه گذشته نیز «شاه محمود قریشی» وزیر امور خارجه پاکستان طی سفر‌ی یک روزه به ایران با «محمد جواد ظریف» همتای ایرانی خود دیدار داشت. در این دیدار که بسیار مفید و موثر و دوستانه عنوان شد طرفین در مورد مذاکرات صلح طالبان و همچنین گفتگو‌های نمایندگان این گروه با آمریکا به بحث و تبادل نظر پرداختند.
باید گفت که آمریکا نیز به این موضوع پی برده است که بعد از نزدیک به ۱۸ سال جنگ در افغانستان و حضور نیروهای نظامی از اکثر نقاط دنیا در این کشور باز هم گزینه نظامی در افغانستان راه حل مناسبی برای حل این مسئله نیست و این گزینه در نهایت با شکست مواجه خواهد شد. درنتیجه واشنگتن تصمیم بر این گرفت که از طریق ساز و کار‌های سیاسی به حل مسئله افغانستان بپردازد.
از طرفی با توجه به قصد واشنگتن برای کاهش نظامیان خود در افغانستان، اسلام آباد به این اندیشید که حتی اگر نیروهای نظامی آمریکا نیز در افغانستان حضور نداشته باشند باز هم طالبان حضور دارند و به جنگ با دولت این کشور ادامه می‌دهند؛ بنابراین دولت پاکستان نیز خواهان انجام مذاکرات بین الافغانی (مذاکرات بین طالبان و دولت افغانستان) است تا مردم این کشور بتوانند خودشان برای سرنوشت خودشان تصمیم بگیرند و این نه تنها خواست پاکستان بلکه خواست ایران، ترکیه، چین و سایر کشور‌های منطقه نیز هست؛ لذا باید مذاکراتی که در مسکو با حضور طالبان و نمایندگان و سران احزاب سیاسی افغانستان صورت گرفت شکل وسیع‌تری به خود بگیرد و دولت افغانستان و طالبان به صورت مستقیم به مذاکرات بپردازند و دولت مورد نظر خود را تشکیل دهند چرا که این تنها گزینه ایجاد صلح در افغانستان است.
اگر چه که آمریکا و نمایندگان طالبان نیز در حال مذاکرت با یکدیگر هستند و ما نمی‌توانیم چشم خود به روی اقدامات آمریکا در این زمنیه ببندیم، اما بهتر است که دولت افغانستان و نمایندگان طالبان خود به صورت مستقیم به گفتگو بپردازند. اگر چه هنوز مشخص نیست که چه نتیجه‌ای در خصوص مذاکرات صلح افغانستان حاصل می‌شود و باید منتظر ماند تا ببینیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
مذاکرات صلح افغانستان در مسکو دنبال شد. در این نشست گروه‌های مختلف افغان، طالبان و نمایندگانی از دولت افغانستان حضور داشتند. نمایندگان دولتی در این نشست مشاوران اشرف غنی بودند. آیا این به عنوان پذیرش گفتگوی طالبان با دولت کابل قابل ارزیابی است یا به معنای آن است که در آینده شاهد گفتگوی مستقیم طالبان با کابل خواهیم بود؟
اگرچه که همه نمایندگان دولت افغانستان حضور نداشتند و «اشرف غنی» رئیس جمهوری و «عبدالله عبدالله» رئیس اجرایی از نبود نمایندگان دولت افغانستان ناراضی هستند، اما همین هم اقدامی خوبی است و امیدواریم که به زودی مذاکرات بین دولت افغانستان و طالبان محقق شود چرا که سال‌های طولانی است که افغانستان دچار جنگ و درگیری است و طالبان هم خود به این موضوع پی خواهد برد که نه حضور نظامی آمریکا و نه جنگ طالبان با افغانستان هیچکدام در تحقق صلح در این کشور نتیجه بخش نبوده است و این خود می‌تواند نشان دهنده از این امر باشد که به زودی مذاکرات بین دولت افغانستان و طالبان صورت خواهد گرفت.
از زمان روی کار آمدن «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا فشار‌های واشنگتن بر اسلام آباد افزایش یافته است. برخی معتقدند که افزایش فشار‌های سیاسی و اقتصادی آمریکا بر پاکستان در جهت آن است که اسلام آباد طالبان را برای حاضر شدن بر سر میز مذاکره قانع کند، نظر شما در این خصوص چیست؟
اگر به تاریخ روابط آمریکا و پاکستان نگاه کنید متوجه خواهید شد که روابط دو کشور همواره در فراز و نشیب بوده است. بله درست است که از زمان روی کار آمدن ترامپ فشار‌ها بر اسلام آباد افزایش پیدا کرد، اما نکته‌ای که در اینجا قابل ذکر است این است که آمریکا هم به این موضوع پی برده است که راه صلح افغانستان از پاکستان می‌گذرد، بنابراین آمریکا نمی‌تواند نقش پاکستان را در این خصوص نادیده بگیرد.
اما در خصوص افزایش فشار‌ها بر اسلام آباد باید گفت که آمریکا نیز به زودی به این موضع پی خواهد برد که تنها راه حل مشکلات موجود بین دو کشور مذاکرات و گفتگو است چنانچه پیش‌تر هم به همین صورت بوده است و ما امیدواریم که به زودی روابط آمریکا و پاکستان بهبود یابد.
آیا اسلام آباد با تحریم‌های کنونی آمریکا علیه ایران همراهی خواهد کرد؟
این چطور ممکن است؟ ما دو کشور دوست، همسایه و برادر هستیم و پاکستان هرگز در تحریم‌های آمریکا علیه ایران این کشور را همراهی نخواهد کرد. هر دولتی که در پاکستان روی کار بیاید هم هرگز این امر را نخواهد پذیرفت. اسلام آباد از همان ابتدا نیز اعلام کرد که تحریم‌های آمریکا علیه ایران غیر قانونی است.
منابع پاکستان چندی پیش اعلام کردند که به زودی خطوط مسافربری کشتیرانی بین بندر «کراچی» پاکستان و بندر «چابهار» ایران راه اندازی می‌شود، در این خصوص آیا اقداماتی صورت گرفته است؟
این خط کشتیرانی هنوز فعال نشده است، اما تا جایی که من اطلاع دارم تصمیم برای راه اندازی خط مسافربری کشتیرانی بین کراچی و چابهار گرفته شده است و به زودی اقدامات لازم در این خصوص انجام خواهد شد.
افزون بر این دولت اسلام آباد خواهان آن است که بنادر «چابهار» و «گوادر» تبدیل به بنادر خواهرخوانده شوند، اما این امر هنوز صورت نگرفته است چرا که هم بندر گوادر و هم بندر چابهار هنوز جای کار بسیاری دارند.
شما همواره بر گسترش روابط فرهنگی بین ایران و پاکستان تاکید کرده‌اید. برای محقق شدن این امر چه برنامه‌هایی را در دست اقدام دارید؟
آنچه من از زمان حضور خود در ایران مشاهده کردم این بود روابط بین مردم ایران و مردم پاکستان کم است و در واقع مردم دو کشور شناخت درستی از یکدیگر ندارند؛ بنابراین در کنار گسترش روابط اقتصادی و فرهنگیِ دو کشور، رونق صنعت توریسم در جهت گسترش روابط بین مردم ایران و پاکستان نیز باید در دستور کار قرار گیرد؛ بنابراین من قصد دارم تا در زمان انجام وظیفه به عنوان سفیر در ایران تمام تلاش خود برای تسهیل شرایط موجود در جهت افزایش روابط دو ملت انجام دهم. چرا که با وجود اشتراکات فرهنگی فراوان هنوز مردم دو کشور شناخت درستی از یکدیگرندارند.
در همین خصوص سفارت پاکستان در نظر دارد تا ماه آینده و به مناسبت فرارسیدن نوروز در ایران که تقریباً مصادف با جشن بهار و روز ملی پاکستان نیز هست برنامه بزرگی را به مدت ۳ روز از تاریخ ۱۷ الی ۱۹ آپریل (۲۸ الی ۳۰ فروردین) برگزار کند و در این مراسم فرهنگ، موسیقی و پوشش مردم پاکستان و غذا‌های ملی این کشور به نمایش گذاشته می‌شود و در واقع ما روز ملی خود را با مردم ایران جشن می‌گیریم.
البته باید گفت که به دلیل اینکه جشن نوروز در تاریخ ۲۱ مارس (یکم فروردین) و روز ملی پاکستان در تاریخ ۲۳ مارس (سوم فروردین) است و در تاریخ‌های ذکر شده به دلیل تعطیلی سراسری اکثر مردم ایران در پایتخت حضور ندارند تصمیم بر این گرفته شد که این برنامه در اواخر فروردین برگزار شود.
در واقع برگزاری مراسم‌هایی از این دست می‌تواند به نزدیکی مردم دو کشور و آشنایی با فرهنگ یکدیگر کمک فراوانی بکند.
افزون بر این همانطور که شما مستحضر هستید سفارت پاکستان اخیراً در تاریخ ۵ فوریه (۱۶ بهمن) مصادف با روز همبستگی کشمیر با همکاری موسسه فرهنگی اکو برنامه فرهنگی در در قالب برگزاری نمایشگاه عکس ۳ روزه «کشمیر؛ ایران صغیر» تدارک دید که متفاوت با سال‌های گذشته بود.
همان طور که بر همگان مبرهن و واضح است مردم کشمیر از حدود هفتاد سال گذشته تاکنون در رنج و سختی به سر می‌برند و نقض گسترده حقوق بشر در این ایالت بر کسی پوشیده نیست. در واقع در این نمایشگاه سعی بر این شد که مردم ایران با فرهنگ و هنر مردم کشمیر آشنا شوند و ببینند که با وجود شرایط دشوار حاکم در این منطقه مردم کشمیر تا چه اندازه توانمند هستند و از چه فرهنگ و هنر غنی و والایی برخوردارند.
در واقع این اقدام یک روش برای اعلام همبستگی با مردم کشمیر بود که نشان دهیم که با وجود سختی‌ها و شرایط دشواری که مردم کشمیر به خصوص زنان و کودکان این سرزمین با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، چه هنر والایی دارند و چگونه احساس خود را در قالب هنر‌های دستی به تصویر می‌کشند.
هدف از این اقدام این بود که در مردم ایران نیز این احساس ایجاد شود که سرزمین کشمیر با وجود همه مشکلات چقدر زیباست و در واقع علاوه بر مردم ایران همه کشور‌های جهان صدای مردم کشمیر بشوند و برای کمک به مردم این سرزمین برای رهایی از رنج و ستم، اقدامی بکنند.
در حقیقت با برگزاری این مراسم قصد داشتیم این پیام را به مردم کشمیر و جهانیان منتقل کنیم که مردم کشمیر و سرزمین کشمیر را فراموش نکرده‌ایم و همواره برای یاری و حمایت آن‌ها آماده‌ایم.
انتهای پیام/ 112
