به گزارش خبرنگار دفاعپرس از شیراز، شهيد «منوچهر دليرپور» در یکم فروردین سال 1348 در روستای «بورکی» بخش خشت شهرستان کازرون دیده به جهان گشود و دوران کودکی را در آغوش پدر و مادری مهربان و دلسوز سپری کرد و در شش سالگی جهت کسب علم راهی مدرسه ابتدايی شد و اين دوران را پشت سر گذاشت و 11 ساله بود که جنگ تحميلی آغاز شد و دشمنان بعثی به ایران حمله کردند.
خسرو برادر بزرگتر منوچهر، جهت دفاع از انقلاب راهی جبهه ها شد و در همان اوان جنگ در سال 59 به شهادت رسید.
شهید «منوچهر دلیرپور» هر چند کم سن و سال بود اما از برادر خود درس شجاعت و مردانگی را آموخته بود و می خواست به هر صورت به ياری رزمندگان بشتابد اما چون سن او کم بود نمی پذيرفتند. تا اينکه وارد دوره راهنمايی شد و اين دوران را با موفقيت پشت سر گذاشت و سيکل خود را گرفت و به دبیرستان رفت.
او جوانی خوش اخلاق و خوش رفتار بود و در بين خانواده دوستان و خویشان او را عزيز صدا می زدند منوچهر به پدر و مادر و اعضای خانواده احترام بخصوصی می گذاشت تا اينکه در سال 1365 راهی جبهه های حق عليه باطل شد و در عمليات کربلای 5 در تاريخ هفتم بهمن ماه 1365 در منطقه شلمچه به خيل عظيم شهيدان پيوست.
وی در وصیت نامه خود می نویسد:
اينجانب منوچهر به ميل و دلخواه خود بسوى قبر مولايم شتافتم تا كه آن را از دست دشمنان او در بياورم. اين آرزوى خودم بود كه خدايى كه مرا آفريد و مرا اينگونه بزرگ كرد توانسته باشيم كه قسمت كوچكى از نعمت او را شكر كنم و در راه او گام برداشته باشم. دعايم هميشه اين بود كه در راه تو قربانى بشوم.
انتهای پیام/