به گزارش دفاع‌پرس از خوزستان، اینجا شرهانی مسیر آسمان و صراط مستقیم است بوی کربلا می‌دهد، محل پرواز یاران حسین(ع)! قدم که روی خاک می‌گذاری، سخت شرمنده می‌شوی... شاید این خاک، متبرک به جسم شهیدی است که روزی روی آن پر کشیده باشد...
از خود فرار کرده‌ای و بر دامان شهیدان پناه گرفته‌ای؛ گم شده‌ای آمده‌ای خود را بیابی. سکوت اینجا پر از فریاد است. شب‌ها دلت بیشتر می‌گیرد احساس می‌کنی به آسمان نزدیک‌تری، صدای شهدا و راز و نیازشان را خوب می‌شنوی؛ جذبه حضورشان تو را در دریای مهر و غیرت خود غرق می‌کند.
بامداد صدای چهچهه پرندگان دشت شرهانی با اذان و تسبیح و دعا یکی می‌شود؛ همراه با بال ملائک به آسمان می‌رود و صبح با نوایی دل‌انگیز آغاز می‌شود.
شهید شاهد است و حیات می‌بخشد. از نفس شهیدان زنده می‌شوی حیات می‌گیری! غروب شرهانی عجب دیدنی است! باد اینجا نفس می‌کشد و به وجد می‌آید این پرچم‌های سرخ و سبز شرهانی است که باد را به رقص در می‌آورد!
گل‌های بابونه و شقایق و گل‌های خودروی شرهانی نشان از ردپای آن سرخ فامان دارد.
سیم خاردارها چادرت را محکم می‌گیرند در جای خود میخ‌کوب می‌شوی اما وظیفه‌ات سنگین است و کوله‌بارت اندک!
اینجا خوب می‌توانی حس کنی شهیدان برایت دست تکان می‌دهند پرچم‌ها نیز با تو حرف دارند زمین و زمان با تو در جوشش است، طبیعت تازه شده است راهی است برای پرواز....
به قلم: عصمت عیوضی
انتهای پیام/
