کتاب "دانشجویان و گروگان‌ها" تاریخ شفاهی دانشجویان پیرو خط امام منتشر شد

به راستی که آن پیر فرزانه چه نام زیبایی برای تسخیر لانه ی جاسوسی انتخاب نمودند:  «انقلاب دوم»؛ و با چه استقامتی از جوانان آن روز که با «دانشجویان مسلمان پیرو خط امام» به تسخیر پایگاه جاسوسی آمریکا در ایران دست زدند دفاع کردند.

انقلاب اسلامی ایران در 1357 جزو معدود انقلابهای جهان بود که به هیچ ابرقدرتی وابسته نبود. حتی به نوعی نیز میتوان ادعا کرد که تا حد زیادی ابرقدرتهای شرق و غرب را آنچنان غافلگیر نمود که نتوانستند تصمیم جدی و لازم جهت رویارویی با انقلاب مردمی ایران  بگیرند. لذا با برگزاری جلسات و کنفرانسهای متعدد، مانند گودالوپ سعی شد تا به هر نحو ممکن مقابل این سیل خروشان را که این بار برخلاف تمامی دنیا و با اتکا به دین مبین اسلام در حرکت بود بگیرند. اما آنچه نصیبشان شد خلاف انتظارات آنها بود و روند انقلاب اسلامی شدت بیشتری به خود گرفت.

انقلاب اسلامی تمام معادلات آنها به هم ریخته بود. شاید از دید آکادمیک و دانشگاهی «تاریخ تکرار نشود»، اما مردم ایران این تجربه را به دست آورده بودند که نباید زیاد مستِ خوشحالی پیروزی باشند و بایستی مراقبت لازم را از میوهای که با تلاشهای فرزندان این مرز و بوم و با خون شهدای خود به دست آورده بودند به عمل آورند. در غیر این صورت دست پلید استکبار جهانی این ثمره را به مانند کودتای 28 مرداد 1332 از میان برمیداشت و نتیجه آن میشد که نباید بشود. لذا این بار «دانشجویان مسلمان پیرو خط امام» این عمل را بر خود واجب نمودند که با تسخیر لانه ی جاسوسی آمریکا، امت و امام امت خود را از دست نیرنگهای استعمارگر جهانخوار رهایی دهند. حادثهای که خمینی کبیر آن را بزرگتر از انقلاب اسلامی دانست.