به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، امیر داسارگر نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «منطقه پرواز ممنوع» پس از نمایش اثر خود در پردیس سینمایی چارسو محل برپایی سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر اظهار داشت: سه سال پیش چند هزار صفحه مطالعه درباره فردی به دست ما رسید که قصه آن بر شکل‌گیری ایده و نوشتن فیلمنامه «منطقه پرواز ممنوع» تاثیر گذاشت، اما تنها نتیجه نهایی قصه برگرفته از آن مطالعه است.
وی درباره علت انتخاب جشنواره جهانی فیلم فجر برای اولین نمایش اثر خود گفت: این فیلم پیش از این برای جشنواره ملی فیلم فجر هم ارسال شده بود، اما به دلیل اینکه مراحل فنی اثر هنوز کامل نشده بود پذیرفته نشد.
داساگر با اشاره به اینکه جشنواره جهانی فیلم فجر رویداد مهمی است و با سر و شکل درستی برگزار می شود، توضیح داد: جشنواره جهانی فیلم فجر یک رویداد بین المللی استاندارد است و طبیعتا ما هم می‌خواستیم در آن حضور داشته باشیم.
این کارگردان درباره پخش بین المللی «منطقه پرواز ممنوع» خبر داد: به نظرم هر فیلمساز ایرانی باید اولویت خود را بر نمایش و پخش اثرش در کشورهای همسایه و آسیایی قرار دهد، ضمن این که فیلم ما به لحاظ مضمونی به فیلم های منطقه نزدیک تر است و امیدوارم امکان نمایش آن در این کشورها فراهم شود.
وی درباره علت بکارگیری روایت نوجوانانه در اثر خود عنوان کرد: به فیلمسازی درباره این گروه سنی گرایش خاصی ندارم اما به دلیل مطالعاتم به این سمت و سو کشیده شدم.
داسارگر درباره کیفیت برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر نیز عنوان کرد: اولین شعار انقلاب اسلامی ایران، استقلال است. این حس استقلال و هویت ما را بی نیاز می کند و باید بر این عقیده ایستادگی کنیم بنابراین جشنواره ما نیز باید از این استقلال برخوردار باشد. اگر تلاش داشته باشیم خود را شبیه دیگران کنیم مضحکه خواهیم شد. آقای میرکریمی در حرف هایش بر تمرکز جشنواره جهانی فیلم فجر بر تعامل با سینمای کشورهای منطقه و آسیایی تاکید کرده اند بنابراین به نظرم نباید تاکیدی بر حضور فیلمسازان هالیوود در این رویداد داشته باشیم زیرا کشورهای همسایه و اطراف صاحب سینما هستند و می توان فیلم های خوبی از آن ها را در جشنواره نمایش داد.
کارگردان فیلم کوتاه «سر به راه» در پایان خاطرنشان کرد: دیدن فیلمسازان عراقی، سوری، ترک، عراقی و دیگر کشورهای همجوار و منطقه می تواند تعاملات بین کشورها را تقویت کند. حتی سینمای آسیای شرقی مضامین بسیار انسانی و بدیعی را نمایش می دهند و یادم است چند سال پیش فیلمی از این سینما را در جشنواره دیدم که من را حیرت زده کرد. وقتی رقابت با برلین و کن سخت است و نمی توان مثل آنها بود، چه بهتر که نسخه خودمان را عرضه کنیم.
انتهای پیام/ 121
