گروه استان‌های دفاع‌پرس - حجت‌الاسلام «محمدهادی خسروی‌راد»؛ «برادر انگلستان» نام رمانی است که اخیرا خواندم نویسنده‌اش علیرضا قزوه شاعر به نام و انقلابی و شرح حالی است از اسماعیل که زندگیش از دردهای به ارمغان آمده از شرق و غرب لبریز شده است.
اسماعیل دردمند از دردی است که برادر انگلستان آورده و دوست مسلمانش الیاس نیز در وقوع این همه درد شراکت دارد؛ الیاس بعد از رفاقت با برادر انگلستان و قبل از آنکه درد، اسماعیل را بکشد آثار بیماری اسماعیل را در خودش نیز می‌یابد برادر انگلستان طبق ذاتش رفتار و او را هم بیمار کرده است الیاس بعد از این جریانات سفارش می‌‌کند؛ اگر روزی با برادر انگلستان دست دادید حتما انگشتانتان را بشمارید که ممکن است یکی از انگشتانتان را ربوده باشد.
آنچه در آن رمان آمده است غیر از شرحی بر تجربه تلخ تاریخی این ملت نیست؛ دردهای اسماعیل و الیاس سالیانی است که ما را رنج می‌دهد.
ملت ما بلکه ملت‌های اسلامی و مستضعفان جهان مفتخرند به اینکه دشمنان آنان که دشمنان خدای بزرگ و قرآن کریم و اسلام عزیزند، درندگانی هستند که از هیچ جنایت و خیانتی برای مقاصد شوم جنایتکارانه خود دست نمی‌کشند و برای رسیدن به ریاست و مطامع پست خود دوست و دشمن را نمی‌شناسند. و در راس آنان امریکا این تروریست بالذات دولتی است که سرتاسر جهان را به آتش کشیده و هم‌پیمان او صهیونیست جهانی است که برای رسیدن به مطامع خود جنایاتی مرتکب می شود که قلم‌ها از نوشتن و زبان‌ها از گفتن آن شرم دارند و خیال ابلهانه «اسرائیل بزرگ» آنها را به هر جنایتی می‌کشاند! (بخشی از وصیت‌نامه الهی سیاسی امام خمینی)
آری چرخ روزگار روزهای متمادی است که به نفع جباران، دزدان حرفه‌ای، خونریزان بی‌رحم و راحت بگویم «استعمارگران» می‌چرخد و از پس تاریخ خونبار این «یتیم خانه ایران» به این می‌اندیشیم که آیا چار‌ه‌ای جز ایستادگی هست؟ آیا از آنها که پیکره‌شان را بر قتل، ظلم و چپاول هزاران انسان مظلوم بنا کرده‌اند می‌توان توقع خیر داشت؟
این روزها در سالگرد رخداد 5 اردیبهشت این شکست ابرقدرت آمریکا در صحرای طبس پیامی امید افزا قابل دریافت است که قدرت الهی بیش از قدرت ابرقدرت‌های مادی است.
آن شب که ما خفته بودیم، خدا بیدار بود آنها دزدانه تا نواحی مرکزی کشورمان نفوذ کردند و به پشتوانه بهترین تجهیزات و ماه‌ها محاسبه و ممارست، پیروزی را به خود خیلی نزدیک می‌دیدند و پیروزی به آنها حقیقتاً نزدیک بود «اگر خدا می‌خواست؟!»
این سرّ امید بی‌پایان مومنان و قدرت تمام ناشدنی مومنان است؛ خدا هست و خواست او بر همه قدرتها غالب است.
عالمان عارف درس توکل را به ما این‌چنین آموخته‌اند آنگاه که برای رسیدن به مقصد همه ابزار ها و لوازم هست مغرور نباش که بی‌خواست خدا هیچ رهرویی به منزل نمی‌رسد و آن‌روز که برای دستیابی به هدف هیچ ابزاری نداری و دستت از وسیله‌ها خالی است ناامید نباش که صاحب قدرت خداست «و الله کل شی قدیر».
نمرود زمان باز به پشه‌ای هلاک شده تا بارقه‌های امید در دل مومنان شکوفا شود و نسیم حیات معنوی بر شوره‌زار طغیان بشر بورزد.
من اکنون به ملت‌های شریف ستمدیده و به ملت عزیز ایران توصیه می‌کنم که از این راه مستقیم الهی که نه به شرق ملحد و نه به غرب ستمگر کافر وابسته است، بلکه به صراطی که خداوند به آنها نصیب فرموده است محکم و استوار و متعهد و پایدار پایبند بوده و لحظه‌ای از شکر این نعمت غفلت نکرده و دست‌های ناپاک عمال ابرقدرتها، چه عمال خارجی و چه عمال داخلی بدتر از خارجی، تزلزلی در نیت پاک و اراده آهنین آنان رخنه نکند؛ و بدانند که هرچه رسانه‌های گروهی عالم و قدرت‌های شیطانی غرب و شرق اشتلم می‌زنند دلیل برقدرت الهی آنان است و خداوند بزرگ سزای آنان را هم در این عالم و هم در عوالم دیگر خواهد داد. «انه ولی النعم و بیده ملکوت کل شی ء». (بخشی از وصیت‌نامه الهی سیاسی امام خمینی)
آنها چون 5 اردیبهشت بار دیگر به مصاف ما آمده اند و ما متکی به قدرت الهی هستیم؛ معتقدیم خدا هست و موثری در وجود غیر از خدا نیست و مومنانی که به عهد خود با خدا ثابت قدم بود‌ه‌اند و هر آنچه بر آنها تکلیف بوده را به انجام رسانده‌اند؛ از طوفان ترسی ندارند.
انتهای پیام/
