به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، «مهدی چمران» برادر شهید «مصطفی چمران» همزمان با سالروز شهادت این سیاستمدار و فرمانده ستاد جنگهای نامنظم، بعنوان سخنران پیش از خطبههای نماز جمعه امروز تهران، بخشهایی از وصیتنامه برادر شهید خود را قرائت کرد و اظهار داشت: «خدایا به شکرانه این پیروزی بزرگ (انقلاب اسلامی) خوش دارم که هدیهای تقدیم تو کنم؛ اما چیزی جز جان ندارم، من از شدت سرور میسوزم، میلرزم و شرم زدهام و نمیدانم خدایا تو را چگونه شکر کنم، میخواهم همه چیز خود را بدهم، میخواهم خود را قربانی کنم، با کمال اخلاص آنچه دارم تقدیم میکنم، مالی ندارم، ملکی ندارم، درویشم، بیچیزم، فقط قلبی سوزان دارم که آن را هم تقدیم کردهام و جانم ناچیزتر از آن است که برای تقدیم آن بخواهم منتی بگذارم، جانم که چیزی نیست. خدایا من آمدهام، با همه وجودم، با قلبم و روحم، آمدهام که خود را قربانی راه تو کنم، آمدهام تا همه حیات و هستی خود را به شکرانه این پیروزی بزرگ تقدیم تو کنم، من چیزی از تو نمیخواهم، من سربازی گمنامم، من درویشی سراپا برهنهام و هنگامیکه چشم از جهان فرو میبندم میخواهم که هیچ چیز نداشته باشم، میخواهم فقط برای خدا باشم، میخواهم از هر شائبه خودخواهی و خودبینی به دور باشم، میخواهم بسوزم تا راه را روشن کنم.».
وی ادامه داد: آرزوی او هم عملی شد، در چنین لحظاتی سوخت تا راه دفاع مقدس ما و ملت ما را روشن کن. آرزو کرده بود که از خود چیزی باقی نگذارد و هنگام شهادت یک کلاشینکف خونین از او به یادگار ماند که با خاک داغ دهلاویه در هم آمیخته بود و هماکنون در موزه سعدآباد موجود است. لباس او را هم دوستان در همانجا تکهتکه کردند و به نیت تبرک و تیمن بردند.
چمران درباره داراییهای برادر شهیدش خاطرنشان کرد: شهید چمران چند هزار جلد کتاب داشت که اکنون در کتابخانه «بنیاد شهید چمران» نگهداری و استفاده میشود.
وی درباره حساب بانکی شهید چمران در هنگام شهادت، اظهار داشت: او نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بود و ماهی هفت هزار تومان بابت آن حقوق میگرفت؛ اما چون چند ماهی را در جبهه بود، حسابش دستنخورده بود و هنگام شهادت ۳۵ هزار تومان در بانک ملی شعبه پاستور داشت. این پول در حساب بانکی او مانده بود و هنوز هم مانده است و ما گذاشتیم بماند تا درس عبرتی برای خود من و سایر نمایندگان محترم شورای اسلامی باشد.
برادر شهید مصطفی چمران گفت: انشاءالله خداوند به همه ما توفیق دهد تا بتوانیم راه شهدا را ادامه دهیم، استمرار بخشیم و به آن قدرت والایی که معتقد بودند و میخواستند جان خود را برای انقلاب بدهند، برسیم.
وی تأکید کرد: او همه زندگی خود را برای انقلاب میگذارد، ولی میگوید اینها چیزی نیست و من درویشی سراپا برهنهام. ما باید از شهدا بیاموزیم و با پیمودن راه آنها عملاً این موضوع را نشان دهیم. خدا به ما توفیق پیمودن راه شهدا و رهبر عزیزمان را عنایت کند و ما را هدایت و راهنمایی بفرماید.
انتهای پیام/ 113