به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از قم، کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» را می‌توان اولین اثر پژوهشی جدی درباره حضور رزمندگان افغانستانی در دفاع مقدس دانست که در ۵۲۸ صفحه و با ارائه مستندات تصویری، خاطرات رزمندگان افغانستانی را روایت می‌کند و تحقیق و پژوهش آن، ۱۰ سال طول کشیده است.
آیین نقد و بررسی این کتاب به همت اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان قم و با همکاری حوزه هنری قم، سازمان بسیج هنرمندان، سازمان بسیج ادارات استان قم، سپاه امام علی بن ابی طالب (ع)، اداره‌کل حفظ و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان قم و با حضور مسئولانی از نهاد کتابخانه‌های عمومی، حجج اسلام جباری و لقمانپور مدیران کل کتابخانه‌های عمومی و حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان قم و محمد سرور رجایی نویسنده این کتاب و احمد مدقق از محققان افغانستان به عنوان منتقد برگزار شد.
محمدسرور رجایی در بخش‌هایی از سخنان خود در این آیین با اشاره به مفهوم خون شریکی در کتاب، اظهار داشت: در صحنه‌های نبرد هم در هشت سال دفاع مقدس و هم در افغانستان و سوریه، پیکر‌های مطهر شهدای افغانستانی و ایرانی در کنار هم روی زمین افتاده بود و خون‌های مطهر آنان روی زمین جاری شده و به هم پیوسته بود و این موضوع نشان از وحدت در مرام و آرمان شهدا و معنای روشنی از خون شریکی است.
وی به موضوع شهادت ابوالفضل کربلایی‌پور، ایرانی اهل یزد در جهادِ هرات افغانستان پرداخت و گفت: این شهید امروز در آرامستان بزرگ شیخان مدفون است و هنوز آن سنگ قبر قدیمی که روی آن نوشته شده، با ۱۳ تن از همر‌زمان خود در هرات به شهادت رسیده است، خودنمایی می‌کند.
وی سپس از مجاهدت‌های افغانستانی‌ها در هشت سال دفاع مقدس یاد کرد و گفت: قبل از اینکه نگارش کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» را آغاز کنم هیچ مجموعه‌ای کار روایت‌گری، علمی و تحقیقاتی در مورد مجاهدت‌های این مجاهدان انجام نداده بود و بنده به مسؤولان جبهه فرهنگی مطالعات انقلاب اسلامی پیشنهاد دادم که با توجه به اینکه تاکنون هیچ اثری در مورد حضور ایرانی‌ها در جهاد اسلامی افغانستان و حضور افغانی‌ها در دفاع مقدس ایران اسلامی نوشته نشده است می‌توانیم با تهیه یک کتاب متفاوت اثر فرهنگی جدیدی را به جامعه مخاطب ارائه دهیم.
رجایی با بیان اینکه بسیاری از خاطرات و مطالب کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» را با اشک و بغض نوشته‌ام، عنوان کرد: خاطرات مردانی که درد‌های آن‌ها مغفول مانده بود در این کتاب جمع‌آوری شده است و یکی از علت‌های دلنشین بودن خاطرات همین درد‌ها و اخلاص‌ها است.
وی افزود: امروز نیز جوانان ایرانی و افغانی در کنار جوانان دیگر ملل اسلامی در جبهه سوریه حضور دارند و نقش‌آفرینی می‌کنند و ما به هر میزانی که این اشتراک‌ها را برجسته کنیم صمیمت و همدلی مسلمانان را بیشتر می‌کنیم.
این نویسنده و چهره فرهنگی تصریح کرد: دشت لیلی بخشی از ولایت افغانستان است که مردم این کشور خاطرات تلخ و شیرینی از آن دارند، بنده برای نام کتاب ماه‌ها فکر کردم با این تصور که به دنبال نامی باشم که اگر افرادی دوست نداشته باشند کتاب را بخوانند با انتخاب این عنوان با مجاهدت ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها و شرایط آن دوران سخت، بیشتر آشنا شوند.
رجایی اظهار داشت: این کتاب روایت عاشقانه‌ای است که گذر از رنگ‌ها و ملیت‌ها دارد و تنها به فرمان امام خمینی (ره) لبیک گفته و در جبهه حق علیه باطل حضور یافتند تا جایی که امروز می‌توانیم با نگاه به رشادت‌های آن‌ها بگوییم که در دفاع مقدس ایران و جهاد اسلامی افغانستان، ما از اشتراکات عبور کردیم و به مرز خون شریکی رسیدیم.
رجایی با بیان اینکه خاطرات افغانستانی‌ها مغفول مانده و به آن‌ها پرداخته نشده است، تصریح کرد: اگر خاطرات مجاهدان افغانی‌های دفاع مقدس حفظ نشود، بخشی از خاطرات دفاع مقدس زمین خواهد ماند و از یاد‌ها فراموش می‌شود و در این زمینه مسؤولان فرهنگی افغانستان و جمهوری اسلامی ایران وظایف سنگینی را بر عهده دارند.
روایت خاطره شیرین دیدار با مقام معظم رهبری و معرفی کتاب، بخش دیگری از سخنان محمدسرور رجایی بود.
احمد مدقق، منتقد اثر، با بیان اینکه جنس مقاومت به شکل‌های مختلفی خود را نشان داده است، بیان کرد: موضوع مجاهدان جبهه مقاومت ریشه در فرهنگ و آیین ما دارد به همین علت زنده نگه‌داشتن آن موضوعی بسیار مهم است.
وی یادآور شد: برای اینکه متوجه شویم در کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» چه اتفاقی افتاده است باید کارکرد و تاثیرگذاری روایت‌گری و روایت‌نویسی را مورد بررسی قرار دهیم، مفاهیمی وجود دارد که نمی‌توانیم آن‌ها را مشاهده کنیم، فردی که می‌خواهد عشق را نشان دهد لیلی و مجنون را خلق می‌کند تا ما با عمق جان خود این عشق را درک کنیم و اگر ما به دنبال ارائه مفهوم استقامت هستیم باید شهیدان را معرفی کنیم.
مدقق روایت را بازتاب صادقانه، عمق و ژرف از تحولات درون جامعه و خانواده‌ها دانست و افزود: کار مهم روایت این است که بسیاری از مفاهیم انتزاعی را به یک مصداق و وجود عینی قابل لمس و درک تبدیل می‌کند به همین علت ما می‌توانیم آن را با عمق جان خود بفهمیم.
این محقق افغانستانی اظهار داشت: اینکه ما آثار روایت‌گونه همانند داستان و رمان را در مقابل آثار پژوهشی قرار دهیم عادلانه نیست چراکه هر کدام از این موارد کارکرد جداگانه‌ای دارند و آثاری که به صورت مستند روایت‌گری می‌کنند نه تنها در مقابل آثار پژوهشی نیستند بلکه می‌توانند منابع معتبر و مستندی برای پژوهشگران باشند.
وی با اشاره به اینکه روایت‌گری مجاهدت رزمندگان جبهه مقاومت باید تبدیل به یک رستاخیز شود، گفت: اگر نتوانیم فرهنگ جهاد و شهادت را به‌عنوان یک میراث بزرگ فرهنگ و دینی به آیندگان منتقل کنیم در قبال آن‌ها مسؤول خواهیم بود.
در پایان این نشست، ضمن تقدیر از نویسنده و منتقد کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون»، از خانواده‌های شهدای مدافع حرم طاهر قربانی، علی ناطقی، سید امین حسینی و یحیی رحمانی و همچنین خانواده شهدای ۸ سال دفاع مقدس سید محمدتقی حسینی و سید حیدر موسوی تجلیل شد.
همچنین در آستانه سالروز میلاد حضرت معصومه (س) و روز دختر فرزندان دختر شهیدان صفر علیزاده، یحیی عظیمی، عنایت‌الله حسینی و محمد قاسمی نیز در این مراسم مورد تقدیر قرار گرفتند.
انتهای پیام/
