گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ حامد افروغ؛ یکی از احادیثی که تقریبا به عنوان یک مَثَل در میان مردم ایران مشهور شده، این کلام حضرت امیرالمومنین (ع) است که فرمودند: «میان حق و باطل چهار انگشت فاصله است، باطل آن است که بگویی شنیدم، و حق آنست که بگویی دیدم». این حدیث راهبردی با طرح یک اخلاق حسنه جمعی در زمانه ما که افکار و عقاید و اذهان مردم دنیا آماج حملات و بمباران‌های اطلاعاتی (به معنای خبر و آگاهی‌بخشی) قرار دارد، می‌تواند یکی از پایه‌های ایجاد جامعه سالم از لحاظ فرهنگی و اجتماعی قرار گیرد و موجبات آرامش‌خاطر و سکینه‌نفس مردم را فراهم کند تا با هر شایعه و دروغ‌پراکنی‌ای آشفته نشده و قضاوت‌های عجولانه و غیرمنصفانه نکنند.
اما آن روی سکه تلاش برای ایجاد سلامت روان، افرادی هستند که از بیماری دوبهم‌زنی و فتنه‌انگیزی رنج می‌برند و همواره در پی ایجاد حاشیه برای همه اطرافیان هستند، این مساله زمانی بغرنج می‌شود که عناد و دشمنی بنزینی بر آتش مریضی این افراد باشد که آن‌گاه می توان از کسانی نام برد که نامشان زخم کهنه و چرکین ملت ایران را تحریک کرده و تمام دردهای این 40 ساله را که از سوی آنان متحمل شده یادآوری می‌کند؛ منافقین.
گروهک تروریستی منافقین که اوج ذلتشان در برابر ملت ایران را می‌توان روز پنجم مرداد 67 یعنی سالروز عملیات مرصاد دانست، پس از چند دهه کارشکنی، خیانت و ترور، در زبون‌ترین حالت ممکن، به دنیای مجازی خزیده و سعی دارند تا با نفوذ به افکار و اذهان جامعه و القای افکار التقاطی خود و نشر اکاذیب و شایعه‌های رنگارنگ، ذهن مردم را به سمت و سویی هدایت کنند که نهایتا یا به تقابل با نظام اسلامی بیانجامد و یا در حداقل بازده ممکن برای آنها، ملت و کشور را از پرداختن به امور مهم‌تر بازدارد.
در این میان آنچه که بیش از همه برای ما باید مهم باشد همانا فرهنگی است که مولای متقیان (ع) در حدیث بالا توصیه فرموده‌اند. حدیثی که می توان از آن برای واکسینه شدن جهت حضور در فضای مجازی بهره فراوانی برد. چرا که منطقا اگر ما با جریانی یا افرادی در تقابل هم باشیم، عقل سلیم حکم می‌کند که در مواجهه با اخبار و اطلاعاتی که از آنها، خصوصا در فضای مجازی که به نسبت فضای حقیقی، بی‌قانون‌تر، بی‌ثبات‌تر بوده و هرج و مر‌ج در آن بیشتر است، با احتیاط و تعقل افزونی روبرو شویم.
آنچه که امروزه باعث شده تا فضای مجازی به عنوان یکی از زاویه‌های ضربه زدن به جامعه مطرح شود، همین مجازی بودن آن است که سبب شده تا افراد، هویت و حقیقت واقعی خود را بتوانند پنهان کنند، لذا روبرو شدن با عوارض و خاصیت‌های آن، دو برابر بیشتر از فضای حقیقی زندگی، دقت و احتیاط می‌طلبد.
از این رو وقتی جامعه به این بینش برسد که فضای مجازی کانون انتشار شایعات و فتنه‌انگیزی‌هاست، اگر همه اعضای منافقین و امثال آنها (که آل سعود نیز به این فضا پیوسته و به مضرات آن دامن می‌زند) هم به دروغ‌پراکنی مشغول شوند، قاطبه ملت فریب نخورده و با چشم باز و مداقه بیشتر با آنان برخورد می‌کنند که این موجبات بهره عمومی از خیرات و برکات فضای مجازی که کمترین آن دسترسی سریع‌تر به یکدیگر و اطلاعات و اخبار صحیح است را فراهم می‌کند.
اساسا آنچه که دشمن برای ضربه زدن به یک ملت مد نظر دارد، رخنه در میان آنها از طریق ضعف‌های فرهنگی است. فرهنگ به عنوان برنامه‌نویسی زندگی بشر، به قول هکرها، اگر حفره امنیتی داشته باشد می تواند پاشنه آشیل جامعه شده و از همان ناحیه آسیب‌پذیر شود.
انتهای پیام/ 112
