گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس
- رحیم محمدی؛ پنجم مرداد یادآور عملیاتی است که رزمندگان اسلام در سال ۱۳۶۶ در مقابل عملیات «فروغ جاویدان» گروهک تروریستی منافقین در منطقه اسلام‌آباد غرب انجام دادند. عملیاتی که باعث شد شاکله سازمان منافقین به واسطه تلفات انسانی بالایی که دادند از هم پاشیده شود و دیگر هیچ‌گاه نتوانستند چنین جمعیتی را برای دستیابی به مقاصد خود گرد هم آورند.
سازمان منافقین که پیشتر به نام سازمان مجاهدین خلق شناخته می‌شد از زمان تشکیل آن که به دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بازمی‌گردد، هیچ‌گاه نتوانسته یک سازمان یا تشکیلات تاثیرگذار در معادلات سیاسی باشد.
اعضای تشکیل دهنده این سازمان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی هم در بین روحانیون مبارز جایگاهی نداشتند؛ هرچند سعی داشتند خود را به نوعی طرفدار مرحوم آیت الله طالقانی نشان دهند، اما زمانی که انقلاب به پیروزی رسید، رهبران این سازمان به قانون اساسی رأی ندادند؛ به همین دلیل کاندیدای آن‌ها از اولین انتخابات ریاست جمهوری کنار گذاشته شد.
رهبران این سازمان که می‌دانستند در برابر روشنگری‌های روحانیون نمی‌توانند جایگاهی را در معادلات سیاسی انقلاب اسلامی داشته باشند در اقدامی سعی می‌کنند با رفتن خدمت امام خمینی (ره)، برای خود مشروعیت کسب کنند؛ بر این اساس، مسعود رجوی به همراه موسی خیابانی در اولین روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی خدمت امام خمینی (ره) می‌رسند تا بلکه ایشان، فعالیت‌های آن‌ها را تایید کند، اما نتیجه مورد نظر را به دست نمی‌آورند.
اعضای سازمان مجاهدین در ادامه سیاست قدرت‌طلبی خود به رئیس جمهور وقت یعنی «بنی صدر» نزدیک می‌شوند و حتی به هواداری از بنی صدر و در مخالفت با «شهید بهشتی» شعار‌هایی هم می‌دهند و این روند ادامه دارد تا اینکه در غائله ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ طرفداران حزب جمهوری اسلامی توسط هواداران سازمان مجاهدین و بنی صدر در دانشگاه تهران مورد ضرب وشتم قرار می‌گیرند.
رجوی و طرفدارانش در ادامه روند رویارویی با انقلاب اسلامی در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ وارد فاز عملیات مسلحانه علیه جمهوری اسلامی می‌شوند؛ بدین ترتیب تظاهرات «ملیشیا» سازمان مجاهدین ساعت چهار بعدازظهر تعیین می‌شود و برای این منظور مکان‌هایی را هم برای انجام تظاهرات در تهران تعیین می‌کنند که عبارتند از: خیابان انقلاب، میدان فردوسی، خیابان طالقانی، منیریه، خیابان ولی‌عصر، میدان ولی‌عصر، بلوار کشاورز، میدان فلسطین، خیابان نظام‌آباد و پل سیدخندان.
البته همزمان با تحرکات در تهران، در چند شهر مانند اصفهان، همدان، ارومیه، شیراز، اهواز، اراک، زاهدان، مسجدسلیمان، بندرعباس و مشهد نیز درگیری‌های پراکنده و مشابهی در سطوح کوچکتری رخ داد که طی آن‌ها نیز ده‌ها تن مجروح و کشته شدند.
منافقین در این حرکت خود از طرفداران خواسته بودند با استفاده از سلاح‌های سرد مانند چاقو، چماق، تیغ موکت‌بری، قمه، پنجه بکس و پودر فلفل علیه مخالفان استفاده کنند و در کنار آن‌ها، افراد رده بالای سازمان نیز چنین اقدامی را با استفاده از سلاح گرم انجام می‌دادند.
حرکت آن‌ها در این روز هرچند منجر به شهادت ۲۵ نفر و مجروح شدن حدود دو هزار نفر از مردم به دست منافقین شد، اما حرکت آن‌ها با حضور مردم و پاسداران انقلاب به شکست انجامید؛ شکست این طرح منجر به فرار بنی صدر و رجوی از کشور و پناه بردن به دامان فرانسه و سپس عراق شد.
منافقین بعد از این اقدام بار‌ها دست به ترور ناجوانمردانه مسئولان و مردم عادی زدند و علاوه بر این، به جهت آن‌که کشور درگیر جنگ با ارتش بعث عراق بود، اعضای سازمان منافقین نقش ستون پنجم را در جبهه‌ها و شهر‌ها برای آن‌ها بازی می‌کردند.
اقدامات منافقین در حمایت از ارتش بعث عراق طی جنگ تحمیلی بار‌ها تکرار شد و حتی در آماری عنوان شده تا مرداد ۱۳۶۷ بیش از ۱۰۰ رشته عملیات نظامی علیه سپاه و ارتش انجام دادند که آخرین عملیات نظامی و کلاسیک منافقین با نام «فروغ جاویدان» صورت گرفت.
آخرین عملیات مستقیم نظامی منافقین اگرچه در ابتدا برای آن‌ها موفقیت‌هایی را به دنبال داشت، اما در نهایت «فروغ جاویدان» به واسطه حضور همه‌جانبه مردم در جبهه رویارویی با منافقین در «مرصاد» به «غروب جاویدان» آن‌ها در تنگه «چهارزبر» تبدیل شد؛ زیرا رزمندگان اسلام در عملیات «مرصاد» توانستند بیش از ۱۲۰ تانک زرهی دجله، ۶۰ نفربر و ۶۰۰ خودرو را منهدم کرده و بیش از چهار هزار و ۸۰۰ نفر از نیرو‌های مجاهدین خلق را نیز کشته یا زخمی کردند.
انتهای پیام/ 231
