به گزارش گروه بینالملل دفاعپرس به نقل از دفتر اطلاع رسانی سیدعمار حکیم، رهبر جریان حکمت ملی درباره ارزیابیاش از تجربه اعلام تشکیل اپوزیسیون سیاسی از سوی جریان حکمت اظهار داشت: هنوز برای ارزیابی کامل و عینی تجربه اعلام اپوزیسیون از سوی جریان حکمت ملی زود است، اما معتقدیم که این کار کنش سیاسی بسیار مؤثری بوده است که تاثیر آن را در واکنشهای مثبت یا منفی بسیاری که به آن نشان داده شد می توان دید.
حکیم در پاسخ به سوال سایت ناس نیوز عراقی درباره نامه عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق به وی گفت: بله نامهای دریافت کردیم و پاسخ مناسبی به آن دادیم. ما از آغاز توضیح دادیم که اپوزیسیون ما علیه حاکمیت یا نظام نیست، ما بخشی اساسی از حاکمیت و نظام هستیم، بلکه اپوزیسیون ما متوجه دولت است.
وی درباره این سوال که اشاراتی ضمنی از سوی برخی سیاستمداران جریان حکمت در مورد تشکیل دولت در سایه مطرح شده است؛ آیا واقعاٌ بر روی تشکیل دولت در سایه کار میکنید و نظرتان درباره نقش آن چیست؟ پاسخ داد: دولت در سایه امری ضروری و بخشی از روش اپوزیسیون است، ما تلاش خواهیم کرد طبق اصولی درست، آن را تشکیل دهیم و نقش آن، پیگیری، نقد و ارزیابی و نظارت بر عملکرد دولت است.
حکیم در پاسخ به این سوال که آیا با کسانی که میگویند دولت عبدالمهدی احتمالا دوره خود را به پایان نخواهد رساند موافقید؟ اظهار داشت: بحث درباره تکمیل یا عدم تکمیل دوره قانونی دولت به عوامل متعددی بستگی دارد که مهمترین آنها توافق سیاسی است. دولت کنونی نتیجه معادله گروههای سیاسی بزرگِ پیروز در انتخابات و تغییر موضع هر یک از آنها احتمالا به تغییر این معادله منجرمیشود.
از رهبر جریان حکمت سوال شد که به نظر برخی، شما در دعوت از مردم برای برگزاری تظاهراتهایی که اخیرا شاهد بودیم، شتابزده عمل کردید، نظرتان چیست؟ که وی پاسخ داد: ما نخستین گروهی نیستیم که تظاهرات برگزار میکنیم، تظاهرات از سال 2011 میلادی برگزار میشده، بسیاری از آنها هم مجوز قانونی نداشته. جنگ رسانهای شدیدی علیه این تظاهرات راه افتاد تا این الگو را شکستخورده وانمود کنند و قواعد سابق را که به تشکیل دولتهای قدرتمند نینجامید تکرار کنند. تصمیم ما برای برگزاری تظاهرات تصمیمی شتابزده نبوده بلکه هدف ما بیشتر نشان دادن جدیت جریان حکمت ملی در فعالیت در مقام اپوزیسیون و بیان کردن مطالبات مشروع مردم بود. مطالباتی که دولت خود را به تحقق آنها ملزم نساخت، تظاهراتی که در 14 استان عراق راه افتاد به اهدافی که میخواستیم رسید و در صورت لزوم، از این روش و دیگر ابزارهای قانونی در آینده استفاده خواهیم کرد.
حکیم در پاسخ به این سوال که در رابطه با جریان سائرون، شایعه شده که روابط شما با سید مقتدی صدر به سردی گراییده و با انتخاب مسیر اپوزیسیون ازسوی شما این روابط سردتر هم شده، اینها فقط شایعه است؟ اظهار داشت: روابط ما با برادرمان سید مقتدی صدر روابط حسنهای است، مناسبات جریان حکمت ملی نیز با سائرون مناسبات خوبی است. البته شاید اختلافاتی در روشها و کنشهای سیاسی داشته باشیم، اما این مایه تیرگی روابط ما نمیشود.
اخیرا با جریان صدر درباره قانون انتخابات استانداریها اختلاف پیدا کردید. در برخورد آنها با تظاهرات اخیر جریان حکمت و همچنین کنار کشیدنتان از ریاست ائتلاف اصلاح و بازسازی هم این اختلافات دیده شد. با این تحولات تازه چه میکنید؟ حکیم در پاسخ به این سوال گفت: اختلاف با جریان صدر در برخی از جزئیات سیاسی به معنای شکسته شدن پایههای مناسبات راهبردی سیاسی میان دو جریان نیست، اینکه خروج از ریاست ائتلاف اصلاح و سازندگی هم به آن علت بود که مسیر اپوزیسیون سیاسی را پیش گرفتیم، دیگر منطقی نبود که هم در اپوزیسیون باشیم و هم ریاست ائتلاف حامی دولت را بر عهده بگیریم.
آینده جریان حکمت را چهطور میبینید؟ اخباری درباره کمبود مالی به عللی احتمالا پیچیده مطرح شده است. اگر چنین اخباری درست بوده باشد، حالا که به اپوزیسیون رفتهاید حتما شدیدتر هم شده. با چالشهایی که آینده جریان حکمت را تهدید میکند چه خواهید کرد؟ حکیم در پاسخ گفت: بابت آینده جریان حکمت نگرانی نداریم، آنچه مایه نگرانی است آینده حکومت است، ما از زمانی که ریاست مجلس اعلی را برعهده گرفتیم با چالشهای مالی، سیاسی و امنیتی مواجه بودیم، این وضعیت از زمان تاسیس جریان حکمت ملی تا به امروز ادامه داشته است، ما بهای شکستن معادلات سنتی سیاسی را میپردازیم و آماده پرداختن این بها هستیم.
از حکیم سوال شد آیا درست است که روابط شما با ایران در حالت مطلوب نیست؟ منابع آگاه میگویند که جریان حکمت بخشی از چارچوب توجهات ایران در عراق نیست. چگونه میتوان ماهیت روابط احزاب عراقی با ایران، مشخصهها و تعهدات آن را درک کرد؟ وی در پاسخ اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران در دشوارترین شرایط در کنار عراق ایستاد، ما این موضع ایران را از یاد نمیبریم و نادیده نمیگیریم، ضمن اینکه در دیدگاهها، اندیشهها و تصمیمگیریهای خود مستقل هستیم، همواره باید با نگاه به اشتراکات و نه تفاوتها عمل کرد.
حکیم افزود: جمهوری اسلامی ایران مانند دیگر کشورها، منافعی در عراق و منطقه دارد. کشورها نهادهای خیریه نیستند، ماییم که باید منافع خود با جمهوری اسلامی ایران و دیگر کشورها را در چارچوب منافع ملی عراق دنبال کنیم.
وی به تحریمهای خصمانه آمریکا علیه ایران اشاره کرد و اظهار داشت: جنگ اقتصادی نه تنها با جمهوری اسلامی ایران بلکه با چین و دیگر کشورها راه افتاده، هر چند این جنگ با ایران سختتر و همه جانبهتر است، اما به نظر ما هیچ طرفی خواهان جنگی فراگیر نیست، چون ویرانیهای آن به منطقه خاورمیانه محدود نمیشود، بلکه به همه جهان کشیده میشود. در مورد نقش عراق ما از آغاز استراتژی «عراق میانجی» را مطرح کردیم و بر این باوریم که عراق میتواند این نقش را ایفا کند، اما رهبران گروههای سیاسی و رسمی در این باره اختلاف نظر دارند. در حال حاضر مهم این است که عراق درگیر این نزاع نشود، این مسئله به این معنی نیست که عراق بیطرف و بیرون از گود بماند، بلکه باید عراق بر اساس آنچه که منافع ملی و وجدان انسانی ایجاب میکند وارد عمل شود.
از حکیم سوال شد که آیا میتوان گفت که به علت فشارهای داخلی و خارجی، شما در روابط خود با کشورهای عربی یک گام به عقب رفتهاید؟ که وی پاسخ داد: روابط ما با کشورهای عربی اطراف ما ضروری و اساسی است و همیشه میکوشیم که در راستای منافع عراق و جهان عرب آن را تقویت کنیم. بسیاری از کشورهای عربی برای سفر به این کشورها از ما دعوت کردهاند و در پی پذیرش برخی از این دعوتها هستیم، البته بعد از هماهنگی با دولت و مجلس تا هدف یک چیز باشد و پراکندگی در سیاستها پیش نیاید.
انتهای پیام/ 411