به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از «مشرق»، بی اغراق باید ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ برابر با ۱۷ آگوست ۲۰۱۹ میلادی را روزی بسیار مهم در تاریخ حمله به یمن و شاید در تاریخ جنگ‌های بشری ثبت کرد چراکه در این روز ۱۰ فروند پهپاد یمنی موفق شدند با طی یک مسیر بسیار طولانی - چیزی در حدود ۱۲۰۰ کیلومتر - به پالایشگاه الشیبه در شرق عربستان در نزدیکی مرز با امارات حمله کنند. این مسئله از چندین نظر حائز اهمیت فوق‌العاده‌ای از منظر نظامی خواهد بود که در این گزارش به آن خواهیم پرداخت.
فاصله تقریبی از محل پرواز پهپاد‌های یمنی تا هدف
از جنگ‌های چریکی تا حملات عمقی بر علیه سعودی‌ها
بعد از گذشت نزدیک به ۵ سال از آغاز حمله به یمن شاهد باز شدن فصلی جدید در این نبرد هستیم. آغاز مقاومت نیرو‌های یمنی در این جنگ یک سری از حملات چریکی سریع و برق آسا به بخشی از پست‌های مرزی سعودی‌ها در مرز دو کشور بود که البته تا به همین امروز نیز ادامه داشته و منبع تلفات گسترده بر ارتش عربستان بوده است. به مرور زمان راکت‌های توپخانه‌ای، موشک‌های بالستیک، موشک‌های کروز و پهپاد‌ها نیز وارد سازمان رزم مقاومت یمن شدند.
در بسیاری از موارد پهپاد‌های یمنی در فواصلی تقریبا نزدیک به خطوط خودی اقدام به انجام پرواز‌های شناسایی یا تهاجمی می‌کردند، ولی در ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ یمنی‌ها یک حمله پهپادی بسیار عمقی را اجرا کرده و به پالایشگاه الشیبه را هدف قرار دادند. مشخصا این حمله که سعودی‌ها نیز به موفق بودن آن اعتراف کرده و البته سعی کردند با اعلام اینکه خسارت‌ها آنچنان زیاد نیست به نوعی پروی آن سرپوش بگذارند، سوالات بزرگی را درباره ادعا‌ها و توانمندی‌های واقعی ارتش سعودی ایجاد می‌کند.
از پاتریوت تا اف ۱۵ و آواکس؛ یکی ناتوان‌تر از دیگری
باید توجه داشت که دفاع هوایی عربستان سعودی یک شبکه به هم پیچیده از سامانه‌های زمین پایه مثل پاتریوت یا موشک هاوک و در کنار آن هواپیما‌های رادار هوابرد E-۳ با جنگنده‌هایی مثل اف ۱۵ یا یوروفایتر یا تورنادو است. با شدت گرفتن حملات پهپادی یمنی‌ها در چند ماه اخیر به درون حریم سعودی ها، اولا مشخص شد که سامانه پاتریوت مرد این میدان نیست.
با توجه به عدم وجود سیستم‌های کارآمد دفاع هوایی ارتفاع پایین، سعودی‌ها گشت‌های هوایی عمدتا به وسیله جنگنده‌های اف ۱۵ را به راه انداختند که گفته می‌شود در معدود مواردی هم موفق به سرنگون کردن پهپاد‌های یمنی شده‌اند، اما در این مورد که یمنی‌ها اقدام به حمله با ۱۰ فروند پهپاد کردند نه از موشک‌ها و نه از رهگیر‌های سعودی خبری نبوده است.
محل قرارگیری پایگاه‌های هوایی عربستان سعودی
ارتش سعودی سه مدل از جنگنده‌های اف ۱۵ را در اختیار دارد که مدل‌های سی، اس و اس‌ای را شامل می‌شود. گونه سی در حقیقت مدل پایه رهگیر و دفاع هوایی از جنگنده‌های اف ۱۵ است، گونه اس برای عربستان سعودی بر اساس سری E. به عنوان یک شکاری بمب افکن توسعه پیدا کرده و مدل SA نیز در حقیقت پیشرفته‌ترین مدل از جنگنده اف ۱۵ است که در حال حاضر در جهان پرواز می‌کند و یک شکاری بمب افکن سنگین ضربتی و دور برد به حساب می‌آید.
جنگنده اف ۱۵ سعودی
برای کشف و شناسایی اهداف هوایی، این جنگنده‌ها در کنار رادار به غلاف‌های شناسایی فروسرخ نیز مجهز هستند. اگرچه این پرنده‌های پیشرفته در ساعت‌های متمادی اقدام به پرواز در مناطق مختلف عربستان و یمن می‌کنند، اما مشخص است که در این حمله رهگیر‌های سعودی موفق به شناسایی پرنده‌های یمنی نشده و پهپاد‌های یمنی به سلامت به سمت هدف خود اعزام شده و یکی از بزرگترین عملیات‌های خود را ثبت کردند.
رادار هوابرد مدل E-۳ نیروی هوایی عربستان
نیروی هوایی عربستان در ناوگان خود دارای ۵ فروند هواپیمای رادار هوابرد مدل E-۳ ساخت آمریکا و دو مدل ساخت سوئد از مدل Saab ۲۰۰۰ است. رادار‌های نصب شده بر روی این دو مدل هواپیما می‌توانند تا فاصله حدود ۴۰۰ الی ۴۵۰ کیلومتر برد داشته باشند و به کشف اهداف هوایی بپردازند. با توجه به کوچک بودن ابعاد پهپاد‌ها می‌توان این رقم‌ها را کمتر در نظر گرفت، اما در هر صورت به دلیل نبود دشمن هوایی در برابر سعودی ها، قاعدتا آواکس‌های عربستانی مشکلی برای نزدیک شدن و تجاوز به مناطق به یمن ندارند.
پاتریوت این بار هم ناکام شد
اگر نگاهی به نقشه مربوط به مناطق تحت کنترل مقاومت یمن داشته باشیم و آن را وضعیت چینش اعلامی سایت‌های دفاع هوایی عربستان سعودی مقایسه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که به تقریبا به صورت حتمی پهپاد‌های یمنی باید از منطقه تحت نظارت پاتریوت‌های یمنی عبور کرده باشند. ارتش سعودی از جمله دارندگان قدیمی موشک پاتریوت است که در حال حاضر دو مدل ۲ و ۳ این موشک در اختیار عربستان است.
منطقه قرمز در کنترل انصارالله یمن است
دایره‌های قرمز سامانه پاتریوت و دایره‌های نارنجی سامانه هاوک
موشک پاتریوت ۲ عربستان عمدتا از سری GEM-T هستند. این مدل از نظر مشخصات پروازی و سرعت نسبت با سایر پاتریوت‌های ۲ تغییر نکرده و بیشتر در بحث نرم افزار‌های هدایتی و بحث حسگر‌های بهتر و عملکرد ارتقاء یافته فیوز‌ها دچار تغییر شده است. برد این موشک بین ۹۰ الی ۱۶۰ کیلومتر است و سرعت آن در حدود ۴ ماخ است. ارتفاع درگیری عمده موشک‌های سری پاتریوت در حدود ۲۴ کیلومتر است. به احتمال زیاد سعودی‌ها در نزدیکی مرز یمن پاتریوت‌های ۲ را مستقر کردند.
پاتریوت ۲ سری GEM-T
سعودی‌ها نزدیک به ۶۰۰ تیر مدل پاتریوت ۳ را در سال‌های اخیر سفارش داده‌اند و تبدیل به یکی از کاربران بزرگ این موشک شده‌اند. سامانه پاتریوت ۳ آخرین مدل از سامانه‌های دفاعی ساخته شرکت ریتهون است که وظیفه اصلی آن دفاع در برابر موشک‌های بالستیک به حساب می‌آید. برد این سامانه بر علیه موشک‌های بالستیک در حدود ۲۰ کیلومتر و ارتفاع درگیری آن در حدود ۲۴ کیلومتر است. سرعت موشک در این مدل حدودا ۴ برابر سرعت صوت است و البته فاقد مواد منفجره در سرجنگی بوده و با انرژی حاصل از برخورد با هدف، آن را نابود می‌کند.
اگر بخواهیم فرض کنیم که یمنی‌ها موفق شدند به داخل خاک عربستان سعودی نفوذ کرده، ۱۰ فروند پهپاد را به پرواز درآورده و مشخصا بدون شناسایی شدن ماموریت را انجام داده و بازگردند که مشخصا این بار نه فقط حیثیت دفاع هوایی و نیروی هوایی سعودی بلکه آبروی بخش امنیتی – اطلاعاتی و نیروی زمینی عربستان نیز کاملا خواهد رفت.
مسئله مهمی که در پایان این گزارش باید به آن اشاره کرد این است که این حمله، اولین پاسخ پهپادی یمنی‌ها ضد سعودی‌ها نبود لذا عربستانی‌ها به خوبی می‌دانستند که یمنی‌ها مدت هاست به توانایی حملات با سامانه‌های پرنده بدون سرنشین دست پیدا کرده و مسیر افزایش کیفیت و کمیت در این سامانه را نیز طی کردند و بر همین اساس مسئله غافلگیری ارتش سعودی و یا عدم اطلاع آن‌ها، مشخصا در این ماجرا مطرح نیست.
با این اوصاف، شاید آن‌هایی که در روز‌های ابتدایی تجاوز همه جانبه عربستان و امارات به یمن، تصوری از مقاومت فعال و امکان پاسخگویی چنین مقتدرانه به یکی از مجهزترین ارتش‌های جهان را نداشتند، اما حالا اتفاقاتی رخ داده که کاملا ورق را بازگردانده و حالا متجاوزان، دست به دامان واسطه‌هایی برای پایان یافتن این افتضاح هستند.
انتهای پیام/ 113
