به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس، برنامه «گفتوگوی فرهنگی» پیرامون موضوع جایگاه عزاداری محرم در ادبیات آئینی ایران و با حضور نصرتالله محمودزاده خاطرهنویس و داستاننویس حوزه دفاع مقدس از شبکه رادیویی گفتوگو به روی آنتن رفت.
محمودزاده اظهار داشت: ما به جای عینیت دادن به یک فرهنگ و یا بخشی از واقعه مربوط به دین، درصدد دفاع از آن برآمدیم و به رفتارهایی که منجر به ارزش شدن زیربنای آئین میشود، نپرداختیم. در نتیجه موفق به توسعه کاربردی آئینهای ادبیات در جامعه نشدیم.
این داستان نویس گفت: در تاریخ ادبیات آئینی، هر جا که ادبیات در خدمت حکومت است وضعیت کاملا متفاوت از زمانی بوده که حکومت در خدمت ادبیات آئینی قرار گرفته است. به عنوان مثال ما از ادبیات عاشورا در هشت سال جنگ تحمیلی و در همین حکومت استفاده کردیم که در اینجا ادبیات شکل متفاوتی پیدا میکند.
وی با اشاره به باور و اعتقادات عمیق رزمندگان در عملیاتهای دفاع مقدس گفت: کسانی که در جنگ شرکت میکردند در حقیقت از باور دینی خود دفاع کردند.
محمودزاده عنوان کرد: جمعبندی صدام از جنگ با ایران این بود که اگر دو مسئله «روحالله» و «کربلا» را از ایرانیان میگرفت پیروز میشد. بنابراین آئین دینی نقش تعیینکننده در شبهای عملیات داشته لذا کسی نمیتوانست مانع عبور رزمندگان از میدان مین شود.
این داستاننویس حوزه دفاع مقدس بیان داشت: ما یک شور حسینی داریم و یک شعور حسینی. شور بیش از حد و شعور بدون شور راه به جایی نمیبرد. ما فقط با شور وارد جنگ نشدیم یعنی نه اسب امام زمان (عج) را دیدیم و نه بدون اذن امام حسین (ع) وارد عملیات شدیم.
محمودزاده در پایان تأکید کرد: ما نباید عاشورا را در محرم مانند ماهی در آب ببینیم، عاشورا به ویژه در این قرن که قرار است انسانمحوری مجددا در سر جای خود قرار گیرد، باید از نو پرداخته شود.
انتهای پیام/ 151