گروه استان‌های دفاع‌پرس – عصمت دهقانی؛ بازهم قصه محرم، بازهم، روایت عشقی که با هر بار تکرار آن غمی به اندازه همه تنهایی امام حسین ( ع) دل تمامی آزادگی خواهان دنیا را محزون می‌کند. و چترغمی را برسیطره عالم می‌پوشاند. هرچه ثانیه‌ها، دقایق و ساعت‌ها می‌گذرند و به واقعه عاشورا نزدیکتر می‌شویم؛ اندوه نشسته بردل‌ها بیشتر سنگینی می‌کند.
حماسه کربلا به عنوان رمزی جاوید در حافظه تاریخ ماندگار شده است، این روزها سخنرانان، مداحان و روضه خوانان بال‌های خیال را تا درودست‌ها به پرواز در می‌آورند و راوی صحنه‌های بی‌بدیل کربلا می‌شوند و در اندوه امام حسین(ع)، اقتدار و ایستادگی جبهه حق را به تصویر می‌کشند.
محرم که از راه می‌رسد، خیمه‌های برپا شده بر سر هر کوی و برزن، پرچم‌های برافراشته بر پشت بام و سردر منازل شعیان، طنین انداز شدن نوای نوحه‌های عاشورایی، برپایی مجالس روضه خوانی و مداحی علاوه بر نشان سوگواری در فراق امام حسین (ع) و 72 تن شهید دشت کربلا، نشان از عزمی راسخ برای خونخواهی سید و سالار شهیدان دارد و به معنای مبارزه دائمی انسانیت و آزادگی با استبداد سیاه است.
امام حسین (ع) میوه بوستان رسالت و امامت، جایگاه بوسه‌های پیغمبر، زینت دوش خاتم الرسل، مایه تسکین و آرامش مادر و ادامه خط عدالت و شهادت پدرش علی ( ع) است.
تاریخ همواره با این پرسش روبرو است که چرا و چگونه مردمی مسلمان تنها چند ده سال پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) بر پسر دخترش تیغ کینه و دشمنی می‌کشند. مگر نه اینکه اینان هر صبح و شام به رسالت محمد (ص) شهادت می‌دادند؟ مگر این مردم همان شیعیان علی نبودند که کمتر از سی سال قبل پشت سر آن امام نماز گذارده و مگر اینان حسن و حسین و عباس را همراه خود در صفین و در جبهه اسلام ندیده بودند؟ و حالا چگونه یزید امیرالمومنین شد و حسین فتنه‌گر و خارجی؟ حسین از کدام دین خروج کرده و بر کدام امام شوریده بود؟
در هر برهه‌ای از تاریخ همواره عدل و ظلم، خیر و شر و حق و باطل در مقابل هم قرار دارند که تشخیص آنها از همدیگر نیاز به بصیرت و آگاهی مردمان آن مقطع تاریخی دارد و اگر زمینه روشنگری و تبیین فرامین ناب اسلامی فراهم نشود، تشخیص سره از ناسره بسی دشوار می‌شود و راه تسلط دنیا پرستان و وزور گویان بر انسان‌های ستم دیده فراهم خواهد شد.
واقعیت آنست که در سال 61 هجری اسلام دروغ، فریب، ریا، و فساد حاکم شده بود اسلام استبداد و تحقیر، اسلام خون و جنایت، اسلام زر و زور و تزویر. معاویه از زمان عثمان بر شام و در دوران امام علی( ع) بر مصر مسلط شده و مردم آن بلاد اسلام را از زبان معاویه و قرائت و تفسیر او از اسلام فرا گرفتند و البته که مردم بر دین حاکمان خویشند. معاویه هم این مردم را در طول این سال‌ها با بغض خاندان علی و ساختن یک چهره قدسی از خود پرورش داد.
اما در مقابل، اسلام حسینی و علوی، اسلام عزت، حریت و آزادگی و اسلام ظلم ستیزی و ذلت ناپذیری وجود دارد، اسلام دفاع از مظلومان، اکنون حسینیان و یزیدیان در مقابل هم ایستاده اند. یزید یا دست حسین را می‌خواهد یا سر حسین را. حسین باید انتخاب کند زندگی دنیا در سایه حکومت یزید و مشروعیت بخشیدن به حکومت او یا شهادت و عزت ابدی. اما اباعبدالله الحسین(ع) مگر جز بقا و دوام اسلام چه می‌خواهد؟ سومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت مرگ باعزت را به زنده ماندن درذلت ترجیح می‌دهد.
تاریخ در آن ظهر پر بلا از کنار علقمه با حسرت و عطش گذشت و مشک پاره‌ای را دید که تشنه تر از کام کودکان بود. تاریخ در آنجا دستان قطع شده ای را دید که تفسیر همه امید بر باد رفته کودکان خیمه ها بود. تاریخ صدای شیون خواهری را شنید که حالا نه عباس داشت و نه حسین اما بند اسارت را فرصتی دانست بری رسوایی یزیدیان و اولین راوی قصه دشت کربلا شد.
با گذشت قرن‌ها حادثه کربلا نه تنها به فراموشی سپرده نشد بلکه عاملی شده است برای زنده نگه داشتن اسلام ناب محمدی(ص) و عاشورا بزرگترین دانشگاهی است که دروس ایثار، گذشت و فداکاری، شجاعت، مقاومت در برابر ظلم و تسلیم زور گویان نشدن،تدریس می‌شود و دانش آموختگان این دانشگاه در مسیر تاریخ به کاروان ابا عبدالله الحسین(ع) می‌پیوندند.
هشت سال دفاع مقدس قطره ای از دریای بیکران واقعه عاشوراست که جوانان و نوجوانان ایران زمین با الگو گرفتن از حضرت ابوالفضل عباس (ع)، حضرت علی اکبر (ع)، حضرت قاسم (ع) و سایر جوانان دشت کربلا، امام زمان خویش، امام خمینی (ره) را تنها نگذاشتند و با بصیرت نسبت به اوضاع زمان جان‌شان را در طبق اخلاص گذاشتند و به قصد دفاع از اسلام ناب محمدی(ص) به میادین نبرد حق علیه باطل شتافتند.
انتهای پیام/
