مهمترین عنصر پیروزی در جنگ تبعیت رزمندگان از امام (ره) بود
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، سردار سرتیپ دوم پاسدار «عبدالله عمرانی» به مناسبت هفته دفاع مقدس، یادداشتی را در اختیار خبرگزاری دفاع مقدس قرار داد که به شرح ذیل است:
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که در روز 31 شهریور سال 1359 به صورت رسمی و علنی آغاز شد را می‌توان یکی از اسرار پر رمز و راز اتفاقات عصر کنونی دانست. جنگ آغازشده علیه ایران، جنگی تمام عیار، خارج از عرف جنگ‌های دنیا و از سه جبهه زمینی، هوایی و دریایی بود. از طرفی این جنگ مورد حمایت دولت‌های مختلف دنیا از رژیم بعث عراق نیز بود.
جنگی که کشور آغازکننده اسم آن را «یوم الرعد» یعنی روز صاعقه گذاشته بود. صاعقه‌ای که قرار بود تمام زیرساخت‌های کشور به‌تازگی انقلاب‌کرده ایران را نابود و حتی به قول یکی از دولتمردان عراق بنا داشت ایران را به کشوری کوچک تقسیم کند. در این اوضاع و احوال که مسوولان جمهوری اسلامی ایران هم از داخل توسط گروهک‌هایی چون منافقین و کومله، هم از خارج توسط رژیم بعثی عراق تحت فشار بودند، با استفاده از برخی مولفه‌ها توانستند با قوت در مقابل دشمنی‌ها بایستند؛ این مولفه‌ها عبارتند از:
1/ رهبری داهیانه حضرت امام خمینی (ره)
2/ اتحاد و انسجام مردم و تبعیت ایشان از ولی فقیه
3/ برنامه‌ریزی مناسب فرماندهان طراز اول کشور.
4/ بصیرت جوانان دهه 60 و حضور به موقع و آگاهانه آن‌ها در صحنه نبرد
5/ اعتقاد، ایمان، دانش خدادادی، توکل و تبعیت از فرمانده کل قوا توسط فرماندهان نیروهای پنج گانه ارتش، سپاه، بسیج، جهادسازندگی و عشایر بود
6/ عدم ورود احزاب به صحنه‌های نبرد یا پشتیبانی. و این یعنی ورود تمامی ملت ایران به صحنه نبرد
7/ پاسخ مناسب به دشمن در جبهه‌های نبرد در عملیات‌های موفق
اما مهمترین عنصر پیروزی ملت ایران در جنگ تحمیلی تبعیت رزمندگان از کلام امام و تاثیر کلام ایشان بر روی رزمندگان بود. تاثیر کلام امام آن قدر زیاد بود که کافی بود یک اشاره کوتاه به موضوعی در جنگ کنند تا اولین کسانی که ایستادگی کرده و اقدام به اجرای آن می‌کردند رزمندگان باشند و این موضوع را در تمام جبهه و در تمامی سطوح نیروها اعم از فرماندهان ارشد، میانی و حتی رزمندگان میدانی به وضوح شاهد بودیم. مانند اوامری از قبیل «حصر آبادان باید شکسته شود» یا «تا 48 ساعت آینده شهر پاوه باید آزاد شود» و یا «این جنگ اگر 20 سال هم طول بکشد ما ایستاده‌ایم» و «خرمشهر را خدا آزاد کرد» و غیره.
از این رو به هفته شروع جنگ تحمیلی از این جهت هفته دفاع مقدس میگوییم که اول، خود امام خمینی (ره) جنگ را دفاع مقدس نامید، دوم، جنگ مقهور رزمندگان ماند و مردان ما در جنگ، بزرگتر از جنگی بودند که در آن درگیر شدند. سوم، کوچکترین جوانان این ملت در جنگ به شهادت رسیدند. چهارم، تمامی عملیات‌های ما به نام مقدس خدای بزرگ و ائمه معصومین و یا منسوبین ائمه مثل حضرت زینب، مسلم بن عقیل و غیره بود. پنجم، دفاع و جنگ در بازتربیت و خودسازی رزمندگان نقش مهمی داشت. ششم اینکه ما در جنگ مدافع بودم و نه متجاوز، ما در جنگ تمامی اصول انسانی را با نظامیان عراقی و اسرای آن‌ها رعایت کردیم، انگیزه‌های ما در جنگ برای رسیدن به پیروزی معنوی بود نه مادی، ملت ما در جنگ از آموزه‌های دینی خود کمک گرفت، حتی در ادبیات برخاسته از جنگ، ادبیات توام و عجین شده با ادبیات عاشورا دیده می‌شود. ما در جنگ به دنبال فتح ارزشها بودیم نه چیز دیگر. اصول خودسازی در جنگ رعایت شد. این عوامل باعث شد که جنگ یا همان دفاع ملت ایران، دفاع مقدس نام بگیرد.
انتهای پیام/ 141
