به گزارش خبرنگار دفاعپرس از بوشهر، خاطرات برگی زرینی در زندگی همگان به ارمغان می آورد، خاطراتی که به خاطر کسی را خواستن به یادگار می ماند.
گذشت روزگار بر همگان سخت است اما خاطرات بلورین دلبرانه مادران شهدا که تا پایان زندگی در اذهان لطیفشان نقش بسته است گونه ای دیگر است که با مرور روزانه آنها حضور پاره تن خویش را حس کرده و لالایی های کودکانه در گهواره خاطراتش تسلی دهنده روح دلتنگش می شود.
با پای جان و دل به خاطره مادر شهید «مجید فیلی» که در تاریخ 1361/6/21 در خرمشهر به شهادت رسید می نشینیم:
یک روز مجید از سرکار به خانه برگشت و به خواهرم گفت: «لطفاً یک آلبوم عکس برایم بخر».
خواهرش یک آلبوم برای مجید خرید و به خاله اش گفت: «می خواهم عکسهایم را در این آلبوم بگذارم تا وقتی که به جبهه رفتم و شهید شدم عکسهایم را داشته باشید».
مجید عکس هایش را در آلبوم گذاشت و با دست خط خودش بر روی آلبوم نوشت: «آن گاه که نیستم با نگاهی به عکس های گویای بی روح، خاطرات با هم بودنمان را به یاد آر».
زمانی که مجید را به غسالخانه بوشهر آوردند، دیدم که لبخند می زند و چشمهایش انگار باز بود و ما را می دید. باورم نمی شد که شهید شده است همه می گفتند که مجید دارد می خندد، حتی هنگامی که سرش را روی دامنم گذاشته بودم، احساس کردم که دارد با من حرف می زند.
انتهای پیام/