به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، اظهارات جان کری در مجمع سابان: "توافقی که از طریق مذاکره و منطبق با استانداردهای مدنظر آمریکا باشد، بهترین راهی است که میتوان روی آن حساب کرد".
جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در مجمع سابان که متعلق به لابی های صهیونیستی است، با دفاع از "عدم توافق به جای توافق بد" اظهار داشت: «ما در عین حال میدانیم که توافقی که از مذاکره برآمده باشد، اگر با استانداردهای مد نظر ما منطبق باشد، بهترین راهی است که میتوان برای بستن تمامی راههای به سمت بمب هستهای، روی آن حساب کرد".
بر اساس آنچه از اظهارات کری مستفاد می شود، توافقی که حقوق هسته ای ایران را محترم بشمارد و توان هسته ای ایران را تضمین کند، به عنوان توافق بد یاد شده و توافقی که این توان را از بین برده یا خنثی و بی خاصیت کند، به عنوان یک توافق منطبق با استانداردهای آمریکا قلمداد می گردد! قرینه این نگاه را می توان در صراحت بیان کری یافت که چنین رویکردی را به تفکر اسرائیل مستند نموده و تاکید کرده که: "ما هم همانند روز اول و همانطور که اسرائیل میگوید و معتقد است، اعتقاد داریم که عدم توافق به توافق بد ارجحیت دارد".
وی با توجیه طولانی شدن مذاکرات و در راستای موجه سازی تمدید دوباره توافق ژنو، دو نکته را در این خصوص مورد تاکید قرار داد:
اینکه مذاکرات دارای حساسیت بسیار بالا است، به دلیل جنبه های فنی آن نیست بلکه به نوع نگاه امنیتی غرب به این مقوله یعنی برنامه هسته ای ایران (درون متن) و البته به موقعیت و آینده قدرت ایران در منطقه و جهان (فرامتن) باز می گردد. این نگاه امنیتی در پرتو مباحث سیاسی و اقتصادی پنهان مانده و کمتر خودنمایی کرده است. اما واقعیت این است که آمریکا مذاکرات با ایران در حوزه هسته ای را نه فقط با یک نگاه «هسته ای» بلکه با نگاهی کلان تر طراحی و پیگیری کرده است.
کری در این رابطه اشاره کرده که: "روشن است که این روند، زمانبر است. مذاکرات بسیار حساس است، موضوعات بسیار پیچیده و فنی هستند و اگر ما واقعا بخواهیم تمامی مسیرهایی را که ایران میتواند از طریق آنها به مواد شکافپذیر مورد نیاز برای یک بمب دست یابد، مسدود کند، هر جزء از اهمیت فوقالعادهای برخوردار خواهد بود. علاوه بر این، این روند زمانبر است، چراکه ما نمیخواهیم به هر توافقی رضایت دهیم. ما میخواهیم به توافقی درست برسیم".
اما یک نکته هم این است که آیا آمریکا با این وسواس و تندی در سیاست و آنچه در ادبیات راهبردی ایران به عنوان «زیاده خواهی» تعبیر شده، مایل به تحقق توافق جامع هست یا خیر و در این زمینه جدیت دارد؟ کری با وجود اصرار بر اینکه حتماً باید استانداردهای آمریکا در توافق جامع رعایت شود، اما منکر جدیت این کشور برای دستیابی به این توافق نشده بلکه به عکس، این کشور را مصمم به پیگیری این موضوع عنوان کرده است. وی در این زمینه اشاره کرده که «به شما اطمینان میدهم که ایالات متحده در عین حال در حال مذاکره برای رسیدن به توافق جامع است".
در خاتمه هم به این نکته پاسخ می دهد که آخر مسیر این مذاکرات و تمدیدها چه خواهد شد. وی در این رابطه تصریح کرده که «اگر مذاکرات پیشرفت محسوسی نداشته باشد، چه کسی میداند تا کجا میتوان ادامه داد؟ فعلاً، با توجه به اختلافات چشمگیری که وجود دارد، نمیدانیم که آیا میتوانیم این کار را به سرانجام برسانیم یا نه».
کری در لابلای سخنان خود به این نکته هم تاکید و اذعان کرد که در دور آخر مذاکرات در وین، توافق هایی حاصل شده و برخی اختلافات رفع شده است. به گفته وی، «در هفتههای اخیر شاهد بروز ایدههای جدید، انعطافپذیریای بودیم که توانست، تکرار میکنم توانست، به حل برخی موضوعاتی که حلنشدنی بودند، کمک کند».
اینکه این ایده های جدید، رویکردهای منعطف و موضوعات حل نشدنی که اخیراً حل شده اند، شامل چه مسائل و دارای چه جزئیاتی هستند، همچنان مبهم مانده و در مظان گمانه زنی قرار دارند. اما نهایت کلام جان کری این است که آمریکا دنبال تحقق توافق برد-برد نیست. بلکه به دنبال توافقی است که در آن «استانداردهای آمریکا» رعایت شود، استانداردهایی که با حفظ حقوق هسته ای ایران و همچنین لغو کامل و یکجای تحریم های غیرقانونی و ظالمانه غرب علیه کشورمان فاصله زیادی دارد. در هر حال، آمریکاییها با این رویکرد نمی توانند تاثیر مثبتی بر تحقق توافق جامع داشته باشند. زیرا ایران مصمم به تضمین حقوق قانونی خود بوده و تنها در صورت انصراف آمریکا از خودخواهی و بازگشت به مسیر بازی برد-برد است که می توان توافق جامع را به عنوان هدف مشترک طرفهای مذاکراتی محقق کرد.
انتهای پیام/
