به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از مهر، در آستانه اربعین حسینی قرار داریم و اجتماع میلیون‌ها عاشق اهل بیت که از ایران و پاکستان و دیگر کشور‌ها عازم عراق هستند.
همه از مراسم اربعین به عنوان بزرگترین کنگره شیعیان در جهان یاد می‌کنند در حالیکه عاشقان و دلدادگان امام حسین (ع) در میان برادران اهل سنت کم نیستند. متاسفانه امروز جریان اقلیتی به نام وهابیت توانسته با زر و زور حاصل از درآمد‌های نفتی و غول‌های رسانه‌ای اش خود را در قالب جریان غالب اهل سنت جا بزند و به دروغ از زبان اهل سنت بگوید زیارت شرک است، توسل و شفاعت در اسلام جایز نیست و احیای یاد و راه حسین (ع) تنها یک مناسک شیعی است تا این حقیقت به فراموشی سپرده شود که حسین (ع) نه تنها امام ومقتدای شیعیان بلکه رهبر و اسوه اهل سنت و کل مسلمانان و حتی غیر مسلمانان آزاده و عدالت طلب است.
در همین راستا مصاحبه‌ای با شیخ بلال سعید شعبان دبیر کل جنبش توحید اسلامی در لبنان ترتیب داده شد تا رویکرد و نگاه اهل سنت به نهضت امام حسین (ع) را از زبان یک عالم سنی مذهب بشنویم. آنچه در زیر می‌آید متن ترجمه شده مصاحبه است:
دیدگاه حاکم در میان اهل سنت نسبت به یزید و آنچه در حق امام حسین (ع) انجام داد چیست؟
دیدگاه حاکم نزد اهل سنت و علمای جامعه سنی نسبت به یزید و جنایتی که مرتکب شد بسیار سیاه و منفی است. این جنایت لکه ننگی است که تا روز قیامت بر پیشانی یزید باقی خواهد ماند چرا که جنایت و تجاوزگری واضح و اهانت روشنی به مقام نبوت و اهل بیت پیامبر (ص) بود. پیامبر اسلام به امام حسین (ع) بشارت داده که سرور جوانان بهشت است و قیام این مرد بزرگ هدفی جز اصلاح انحرافی که در دین امت رسول الله رخ داده بود نداشت و غایت دیگری جز این نداشت؛ لذا ایشان برای رسیدن به ریاست و قدرت قیام نکرد بلکه هدفش بازگرداندن امت اسلامی به مسیر درستش بود؛ و گواه برای اینکه نگاه اهل سنت به یزید منفی است همین بس که در جامعه اسلامی چه در شرق و چه در غرب تقریبا در هیچ نقطه‌ای نام یزید و معاویه را متداول نمی‌بینید در حالی که نام هایی، چون حسن و حسین و علی اسامی دیگر افراد اهل بیت (ع) گاهی اوقات از نام عمر و عثمان هم پیشی می‌گیرد. این نشان می‌دهد که محبت اهل بیت (ع) در دل و جان مسلمانان ریشه کرده و چهره و جایگاه ایشان کاملا مثبت و روشن است، اما یزید با جنایتی که مرتکب شد تصویری سیاه در تاریخ امت اسلام از خود به جای گذاشت.
مسلمانان اعم از شیعه و سنی چگونه می‌توانند راه امام حسین (ع) را ادامه دهند؟
راه امام حسین (ع) میدان گسترده‌ای است که همه ما می‌توانیم در آن قرار گیریم و رو به جلو حرکت کنیم. امروز امثال یزید‌ها در جوامع ما کم نیستند و حاکمان کشور‌های اسلامی در اکثر جا‌ها از این جمله اند، حاکمانی که بر جان و مال مسلمانان سلطه دارند و چهره غلط و مشوهی از اسلام ارائه داده اند که هیچ نسبت و ربطی با اسلام حقیقی ندارد و آنچه انجام می‌دهند چیزی جز اسلام تحریف شده و قلابی و خرافات نیست؛ لذا امانت الهی و وظیفه اسلامی ما نسبت به رسالت و وحی و این شریعت مقدس که خاتم و پایان بخش شریعت‌ها و نبوت هاست حکم می‌کند چهره اصلی اسلام را که چهره‌ای روشن و درخشان است را به مردم نشان دهیم و این میسر نمی‌شود جز از راه اظهار مودت و برادری بین مسلمانان و همانطور که گفتم میدان تبلیغ اسلام و پیاده کردن حق و مقابله با منکرات و ساکت کردن باطل میدان وسیعی است به شرطی که صداقت و اخلاص واقعی نسبت به امام حسین (ع) و راهش داشته باشیم و برخی اختلافات تاریخی را کنار بگذاریم و پیوندمان با این شخصیت بزرگ را عمیق‌تر و استوارتر کنیم و اصول و آموزه هایش را زنده نگه داریم و به مبارزه با منکراتی که در کمین امت اسلامی است برخیزیم، منکراتی که امت متفرق و را تکه تکه کرده و بذر کینه و اختلاف در دل مسلمانان پاشیده و راه غارت ثروت‌های مسلمین توسط دشمنان را هموار ساخته است؛ لذا مجال پیروی از امام حسین باز و گسترده است و همانطور که آن امام به مبارزه با منکرات برخاست ما هم اگر می‌خواهیم دین ما به ایشان ادا شود باید با منکرات حادث شده در امت اسلامی مقابله کنیم.
آیا احساس نمی‌کنید نوعی کوتاهی و کم کاری در تاریخ و احادیث اهل سنت نسبت به نقل حدیث از اهل بیت رخ داده؟ شاید به این دلیل که هرگونه اندیشه مرتبط با اهل بیت توسط امویان شدیدا سرکوب می‌شد.
در برخی از مقاطعی از تاریخ نوعی اهمال و کوتاهی در بیان علم اهل بیت و نشر احادیث شان که از پیامبر نقل شده رخ داده، اما خداوند اراده کرده که این علم بروز و ظهور پیدا کند؛ و گواهم بر این مدعا این است که امام جعفر صادق (ع) استاد اکثر ائمه اهل سنت از جمله ابوحنیفه و امام شافعی و ابن حنبل است؛ لذا امام صادق استاد و آموزگار و پیشوای ائمه اهل سنت در بحث حدیث است. اما امام باقر (ع) که همه مسلمانان در لقب ایشان اتفاق نظر دارند، ایشان بدان سبب ملقب به باقر شدند که باقر العلوم به معنای شکافنده علم‌ها و بیان کننده اصول و فروع علوم و منبع و مصدر حجم گسترده‌ای از دانش برای اهل علم بودند.
اما موضوع سرکوب محبان اهل بیت به وضعیت سیاسی آن زمان بر می‌گردد و خود اهل سنت هم تا امروز قربانی این سرکوبگری بوده است. بطور مثال همین امروز وقتی از جریان مقاومت در برابر امریکا و اسرائیل دفاع می‌کنیم در معرض انواع فشار‌ها قرار می‌گیریم و علیه ما جنگ روانی به راه می‌اندازند. اگر چه این مشکلات را در راه اعلای کلمه حق و نصرت دین و ادامه راه درست به جان خریداریم و هدفی جز وحدت امت نداریم چرا که دین ما یکی است، قبله ما یکی است؛ لذا موانع پیش روی وحدت را که سعی در شکستن و تضعیف اعتماد ما مسلمان‌ها به هم و تحریک ما به اهانت به عقاید یکدیگر دارند را پشت سر خواهیم گذاشت؛ و در این راه چاره‌ای جز در پیش گرفتن صبر و حکمت و تاکید بر وحدت در برابر کسانی که می‌خواهند امت را از مسیر درستش منحرف کرده و به جای مبارزه با دشمن اصلی به درگیری‌های داخلی مشغول کنند نداریم.
موضع اهل سنت درباره زیارت مرقد پیامبر و امامان و اولیاء الله چیست؟ آیا اهل سنت هم به روال ابن تیمیه و وهابیت زیارت را شرک می‌دانند؟
موضع اهل سنت به ویژه علمای مخلص و ربانی بر این است که زیارت مرقد پیامبر اسلام و اولیای خدا یک ضرورت دینی است و خداوند در قرآن کریم داستان بندگان صالحش را نقل نکرده مگر برای اینکه از رفتار و سلوکشان و از تاریخ و تجربه شان درس بگیریم؛ و اسلام چیزی جز خلاصه تجربه‌های امت‌ها و ملت‌های قبلی نیست که خداوند سبحانه و تعالی آن را در قالب وحی و با زبان صادق پیامبر اسلام به ما ارائه فرموده است.
لذا این زیارت‌ها نوعی وفای عهد به پیامبران و صالحان و اولیاء خدا و مجاهدین و شهداست بلکه از ان‌ها تاسی کرده و به راه ایشان بازگردیم و برای اینکه فاصله و مانعی بین گذشته و حال حاضر و بین تاریخ و واقعیت امروز بشر نماند و برای اینکه از فهم و تجربه و نکات مثبت صالحین بهره ببریم. گذشته از اینکه این‌ها شفیع هستند و وسیله تقرب به خدا و شفاعت در این دنیا از طریق تمسک به بقایای اولیاء الله ممکن است و این مراقد مراکزی هستند که مسلمانان و دوستداران دین خدا جمع شوند شعایر دینی را احیا کرده و بیعت و پیوند خود با دین اسلام و پیامبر اعظم و اهل بیت و اصحابش را تجدید کنند.
اما درباره آنچه ابن تیمیه و ... در این باب اظهار داشته اند باید بگویم این دسته دچار افراط و تعصب شده اند و به دلایل مختلف در این امر مبالغه کرده اند و برای همین تبدیل به جریان کمرنگی شده اند که جز در کشور‌های عربی نفت خیزی که با پول و زر تلاش دارند عقاید امت را فاسد کنند امتداد حقیقی ندارند. جریان مادی از ابتدای اسلام تا امروز هدفش تحریف دین و اسارت انسان در شهوات و مادیات بوده و در این راستا حلال محمد را حرام کرده و حرامش را حلال می‌کنند. اما انسانی که با دین و تاریخ و بزرگانش پیوند داشته باشد عقاید این‌ها را منکر می‌داند چرا که تناقضات آن واضح است و این‌ها هدفی جز دور کردن مسلمانان از تاریخشان و قطع ارتباط با خدا که از طریق ریسمان محکم الهی و بقایای صالحان و اولیاء میسر می‌شود ندارند.
برخی مورخان گفته اند امام حسین برای قدرت و ریاست قیام کرده و بر حاکم زمان خود خروج نمود. این دسته خروج بر حاکم را حتی اگر ظالم باشد جایز نمی‌دانند. نظر شما چیست؟
هیچ یک از علمای حقیقی چنین حرفی نزده اند که امام حسین برای کسب قدرت و اهداف مادی قیام کرد. اگر چنین می‌بود امام حسین می‌توانست چند سال صبر کند و قیام خود را به تاخیر بیاندازد تا به تعدادی که لازم دارد نیرو جمع کند؛ لذا امام حسین اصلا قصد جنگ و مبارزه و کسب قدرت نداشت بلکه هدفش نهی از منکر و اصلاح انحرافات بود و کسی که می‌خواهد با منکر مبارزه کند منتظر عِده و عُده نمی‌نشیند و به کثرت و قلت نگاه نمی‌کند بلکه برایش فقط امانت الهی و تبلیغ دین و نصیحت حاکم ظالم مهم است؛ لذا امام حسین اصلا قصد کسب قدرت و جایگاه مادی نداشت و فقط به جایگاه معنوی خودش نزد پروردگار و ادامه دادن راه جدش محمد صلوات الله علیه می‌اندیشید. اما چنین نسبت‌هایی به آن حضرت اهانت به نقش مهم ایشان در اسلام است تا کسی دیگر جرات مبارزه با منکر نداشته باشد و هرکسی برای تغییر منکر یا تبیین حقی قیام کرد با اتهام قدرت طلبی مواجه شده و در ابتدای راه شکست بخورد؛ لذا این اتهام مطلقا وارد نیست و امام حسین جز برای پیاده ساختن حق و اصلاح انحرافات و تقویت رسالت نبوی و بالا بردن جایگاه امت و وحدت و ادای وظیفه اش قیام نکرد.
به نظر شما حرکت و قیام امام حسین چگونه می‌تواند مایه وحدت و قدرت مذاهب اسلامی به ویژه شیعیان و اهل سنت باشد؟
نهضت حسین امروز به ویژه در شرایط کنونی امانتی الهی بر گردن ما مسلمانان فارغ از مذاهب و دسته بندی هاست؛ و این امر چنان واضح و روشن است که جز انسان کور یا کسی که خود را به کوری زده و یا کسانی که در پی شر و خسران امت اسلامی هستند و می‌خواهند توجه امت را از مسیر درست دور سازند نمی‌تواند منکر آن شود. امروز زنده نگاه داشتن یاد و راه امام حسین ممکن نیست جز از طریق مبارزه با منکر و ساکت کردن صدای شیطان‌های زمینی و فاسدان و بدخواهان امت که به جای پیشرفت ما را سال‌ها عقب مانده نگاه داشته اند و این جنگ‌هایی ویرانگر را در سرزمین‌ها و کشور‌ها و شهر‌های اسلامی به بهانه‌های واهی تحمیل کرده اند در حالیکه اختلاف نظر در همه جای عالم وجود دارد و باید پرسید چرا در مناطق ویژه‌ای از جهان اسلامی به جنگ و خونریزی کشیده شده؟ این‌ها می‌خواهند مسلمانان را از مسیر اسلام حقیقی منحرف کنند به ویژه آزاد ساختن فلسطین و مقابله با اشغالگران را به فراموشی بسپارند.
اگر فرصتی برای وحدت امت اسلام فراهم شود این تفنگ‌ها باید به سوی دشمن نشانه گرفته شود، دشمنی که ما را تکه تکه کرده و ظرفیت و ثروت‌های ما را به غارت برده و دستاوردهایمان را نابود کرده اند همانطور که در زمان پیامبر هم با تفرقه افکنی بین و تحریک تعصبات قبیله‌ای قصد تضعیف اسلام را داشتند. اما اسلام این تعصبات را جاهلیت نامید؛ لذا اصول نهضت مبارک امام حسین باید مورد تاسی هر انسان مخلص و محب اسلام قرار گیرد و ما باید این اصول را در دل نسل‌ها و فرزندان مان زنده نگه داریم.
انتهای پیام/ 112
