به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، شهید «علیرضا جیلان بروجنی» متولد 28 بهمن ماه سال 1362 و اصالتا اهل شهرستان بروجن استان چهارمحال و بختیاری و ساکن شهر قم بود. نام او برگرفته از نام عمویش است که چند روز بعد از شهادت عموی خود به دنیا آمد. او از راویان و فعالین عرصه راهیان نور بود. با حمله تکفیریها به سوریه وی نیز برای اولین بار در رمضان سال 95 به عنوان نیروی داوطلب بسیجی به این کشور رفت و در مجموع هشت بار به سوریه اعزام شد و در لشکر فاطمیون و تیپ زینبیون به مبارزه با گروههای تکفیری پرداخت. وی در آخرین اعزامش به عنوان فرمانده تیپ رسول اکرم (ص) زینبیون در نبرد بوکمال به تاریخ 28 آبان ماه سال 96 به شهادت رسید. از وی یک فرزند پسر به نام امیرعلی هفت ساله به یادگار مانده است.از جمله ویژگیهای این شهید قطع نشدن برگزاری مراسمات اهل بیت (ع) در منزلش بود و تلاش زیادی برای احیای دهه فاطمیه در شهر زادگاهش داشت و از این رو بنیانگذار هیئت فاطمیون در بروجن شد.
او در بسیاری از نوشتهها و یادداشتهایش به آرزوی خود یعنی شهادت اشاره داشت و با همین روحیه برای جنگ با داعشیان به سوریه رفت و در عرصه فرهنگی و مذهبی فعالیت میکرد.
شهید جیلان در طول حضور هشت باره خود در سوریه 2 بار مجروح شد اما این مجروحیتها مانعی برای حضور در جبهه نشد.
حجت الاسلام جواد خسروی از دوستان شهید در قم روایت کرده است: من و علیرضا آشنایی چندان زیادی با یکدیگر نداشتیم. چند باری که برای تبلیغ به بروجن آمده بود و چند باری در قم همدیگر را دیدیم و در سفر کربلا باهم بودیم. وقتی خبر شهادتش را شنیدم باورش برایم خیلی سخت بود. ولی به محض اینکه تصویرش را دیدم چیزی به ذهنم آمد و آن اینکه خدا بهترین بندههایش را میخرد و میبرد.
وی ادر ادامه صحبتهایش میافزاید: خدا چیزی به نام ناراحتی و غم برای علیرضا قرار نداده بود. وقتی به علیرضا نگاه میکردیم او را در حالی میدیدیم که همه وجودش نشاط بود، دندان،هایش همیشه از لبخند پیدا بود. لبخندهایش را همیشه به یاد دارم. خدا وقتی کسی را گلچین میکند که از همه نظر او را برگزیده کرده است. خدا از قبل علیرضا را انتخاب کرده بود.
خسروی در ادامه میگوید: محب واقعی اهل بیت (ع) بود و محبین اهل بیت (ع) را دوست داشت. در مراسمات اهل بیت (ع) با جان و دل کار میکرد. در سفر کربلا همیشه زودتر از بقیه پیاده میشد تا مقدمات استراحت زائرین را فراهم کند. با اینکه سن زیادی نداشت و در کاروان جزو جوانترینها بود ولی مثل پدری مهربان و دلسوز از زائران امام حسین (ع) مراقبت میکرد. باید در رفتار علیرضا تفکر کرد. باید به او نگاه کرد و دیدی چه کرد که خدا انقدر زیا او را خرید.
سردار عبدالله مبینی معاون طرح و برنامه نیروی قدس سپاه نیز درباره این شهید گفته است: جوری نیروهایش را تربیت کرده بود که مثل خودش از نخبهترین، ولایت پذیرترین و جنگاورترین نیروها بودند به نحوی که تیپ تحت امر او در عملیات سنگین فتح شهر بوکمال که از سنگینترین معرکهها بود چرا که آخرین پایگاه و شهر تحت حاکمیت داعش بود و با چنگ و دندان از آن دفاع میکردند و بر شهر مسلط بودند و از هرسوراخ و نقطه ای نیروهای ما را با قناصه میزدند با این حال تیپ تحت امر او تنها و تنها 2 شهید دادند. شجاعت، درایت، تیزهوشی نظامی، هنر ارتباط گرفتن، حسن خلق، خلوص، بصیرت ایمان و... از خصوصیات این شهید بود.
انتهای پیام/ 141