یادداشت/ میثم بشیرنژاد

فرهنگ وکالت جدای از منفعت‌طلبی شخصی است

مجلس جای یکه‌تازی و دنبال‌کردن منافعی شخصی و حزبی نیست، کسی که دغدغه ندارد، نمی‌تواند منجی افراد دغدغه‌مند باشد. در واقع رفتن به ساختمان بزرگ بهارستان آزمون سختی است که رو سفید شدن و قبولی درآن با لبخند رضایت مردم میسر می‌شود که محقق شدن این امر هم به راحتی امکان‌پذیر نیست.
کد خبر: ۳۷۲۶۴۴
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۸ - ۰۲:۳۰ - 04December 2019

فرهنگ وکالت جدای از منفعت طلبی شخصی استگروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- میثم بشیرنژاد؛ ثبت نام از متقاضیان مجلس شورای اسلامی در دوره یازدهم در حالی چند روزی است آغاز شده که برای مردم عملکرد نمایندگان فعلی مجلس هنوز جای ابهام زیادی دارد و انتظارات در حد متعارف و معمول از خانه ملت برآورده نشده است.

بدون تعارف و فارغ از هر گونه شعار باید گفت کسانی که سودای رفتن به مجلس دارند در وهله اول به دنبال پیدا کردن یک جایگاه اجتماعی بالا برای خود هستند و بعد از آن اگر مثبت نگاه کنیم خدمت به مردم برای آن‌ها مهم به شمار می‌آید که خود این مسئله جای تقدیر دارد.

خیلی هم خوب و پسندیده است، افرادی که توانایی خاصی در خود می‌بینند و تعهد، تخصص و کارآمدی دارند، بیایند و گوشه‌ای از مشکلات جامعه را به دوش بگیرند و به بهبود شرایط موجود کمک کنند. ولی اینکه برخی برنامه خاصی ندارند، و علیرغم برخی توانمندی‌ها، در این برهه احساس می‌کنند که نمی‌توانند مثمرثمر باشند این وظیفه از آن‌ها ساقط است. و با نیامدنشان بیشتر کمک خواهند کرد. 

بار‌ها دیده‌ایم افراد کاندیدا مخصوصا کسانی که نام آشناترند از ظرفیت رسانه‌ها و تریبون‌های مختلف در دانشگاه، مسجد، محله و ... استفاده می‌کنند و خود را صاحبنظر در حوزه اقتصاد، سیاست، فرهنگ و ... به حساب می‌آورند. و وعده وعید‌های فراوانی می‌دهند که از عهده آن‌ها خارج است و گذشت زمان هم این را ثابت می‌کند. چه بهتر اگر کاندیدایی هدف خدمت و دستگیری از مردم را دارد خود واقعی‌اش در پیکار انتخاباتی باشد. مجبور به وعده‌هایی نباشد که فردا ازعهده‌اش بر نیاید. این امر قطعا هم تبعات منفی برای نماینده و مردم دارد و هم برای کشور خسران زیادی در پی خواهد داشت.

باید در نظر داشت که مجلس جای آزمون و خطا نیست، پس از گذشت بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی و تجربه دو رقمی شدن دوره‌های مجلس، این انتظارهم از مسئولان و هم از مردم هست که در دوره یازدهم، با دقت و حساسیت خاصی هر کدام وظایف خود را انجام بدهند که بتوانیم مجلسی قدرتمند و مقتدر در تصمیم‌گیری و قانونگذاری داشته باشیم که راهبرد آن کمک به ارتقای جامعه و آبادانی کشور باشد.

به تازگی ۱۰ آذر سالروز شهادت آیت الله مدرس را پشت سر گذاشتیم، مرد مجاهد و دوراندیشی که به نماد مجلس تبدیل شد. مردی که هیچ‌گاه دنبال عافیت‌طلبی و منفعت طلبی شخصی نبود و می‌توان گفت یک تنه در مقابل استبداد زمان ایستاد و منافع ملی و مردم برای او از هر ارجحی ارجح‌تر بود.

وقتی یک الگو مثل شهید مدرس در تاریخ مجلس هست، اگر کاندیدایی که سودای نمایندگی مردم را در سر می‌پروراند، باید بداند که وظیفه‌اش سنگین‌تر و خطیرتر خواهد بود، بدون تردید بهترین قاضی برای قضاوت و داوری به کارنامه یک نماینده هم خود ملت هستند. و تاریخی که کارنامه‌ی فرد را برای آیندگان به ارمغان می آورد. 

مردم فرق بین خدمت و خیانت را به خوبی می‌دانند و برای وکیلی که از حق آن‌ها دفاع می‌کنند، ارزش قائلند و قدردان خواهند بود. در بیشتر مواقع می‌بینیم که کاندیدا‌ها خود را فرهنگی معرفی می‌کنند و با افتخار می‌گویند که من آموزش و پرورشی و فرهنگی‌ام؛ اما همین که وارد مجلس می‌شوند می‌بینی که کمترین دغدغه آن‌ها در حوزه فرهنگ و دغدغه‌های دیگری برای آن‌ها جایگزین شده است.

حضرت امام خمینی (ره) در خصوص جایگاه مجلس و نمایندگان می‌فرمایند: مجلس یک معلم باشد از برای همه کشور، و برای مجلس‌های بعد و نسل‌های آینده، که کیفیت مشاوره وکلا باید این نحو باشد. (صحیفه امام، ج ۱۴، ص: ۳۶۵). همچنین ایشان  در جایی فرمودند: من امیدوارم که آقایان بدون اینکه جهات نفسیت را در نظر داشته باشند، و بدون اینکه اغراض خودشان را و مخالفت‌هاى شخصى که با اشخاص دارند در نظر داشته باشند، به آن چیزى که وکیل او هستند، اندیشه کنند و مباحثه کنند و شور کنند. (صحیفه امام، جلد ۱۲، ص۳۴۵)

در این خصوص رهبر معظم انقلاب اسلامی هم در بیاناتی عنوان کردند: آنچه که من عرض می‌کنم، در درجه اول حضور مردمی است. در درجه بعد که البته حائز اهمیت بسیاری است این هم، پیدا کردن نماینده اصلح است. آن کسانی که به وسیله شورای نگهبان صلاحیت آن‌ها اعلام می‌شود، معنایش این است که این از حداقل صلاحیت مورد نیاز برخوردار است. در بین این کسانی که اعلام می‌شوند، افرادی هستند با صلاحیت‌های بالاتر، افرادی هستند در سطح پایین‌تر. هنر ملت ایران و مردم شهر‌ها و حوزه‌های انتخابیه این است که دقت کنند، نگاه کنند، بشناسند اصلح را، بهترین را انتخاب کنند؛ بهترین از لحاظ ایمان، بهترین از لحاظ اخلاص و امانت، بهترین از لحاظ دینداری و آمادگی برای حضور در میدان‌های انقلاب؛ دردشناس‌ترین و دردمندترین نسبت به نیاز‌های مردم را انتخاب کنند.

به هرحال مجلس جای یکه‌تازی و دنبال‌کردن منافعی شخصی و حزبی نیست، کسانی که دغدغه ندارند، نمی‌توانند منجی افراد دغدغه‌مند باشند. در واقع باید گفت رفتن به مجلس  و ساختمان بزرگ بهارستان، آزمون سختی است که رو سفید شدن و قبولی در آن با لبخند رضایت مردم میسر می‌شود که محقق شدن این امر هم به راحتی حاصل نمی‌شود. وکیل مردم شدن کاری دشواری است اگر این توان را در خود نمی‌بینیم در آمدن و کاندیدا شدنمان تردید کنیم و گرنه بسم ا...

انتهای پیام/۱۰۲

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار