به گزارش خبرنگار دفاعپرس از خرم آباد، «علی آژ» در 11 اردیبهشت 1341 در روستای مکی آباد از توابع شهرستان ازنا پا به عرصه حیات گذاشت. وی تحصیلات خود را تا پایان دوره راهنمایی گذراند و سپس بعداز مدتی به جبهه اعزام شد. علی آژ سرانجام 23 دی 1365 در شلمچه به شهادت رسید.
در بخشی از وصیتنامه شهید آژ آمده است:
مپندارید آنهایی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه زنده هستند و در نزد خدای بزرگ روزی می خورند
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدم ماست اکنون که لیاقت پیدا کردهام در جبهه های اسلام عليه كفر حضور یابم لازم میدانم هدفی را که در این جبهه میگذارم بیان کنم. زمانی این وصیت نامه را می نویسم که خون در رگهایم به جوش آمده و خود را در مقابل خدا تنهاترین تنها احساس میکنم. در زمانی این را مینویسم که بیش از پیش به نصرت و یاری نیازمندم و در زمانی این را مینویسم که خود را گناهکار و او را بخشندهترین میبینم و تنها امیدم را او میدانم و از او یاری میجویم و بس.
هیچ قطرهای در مقیاس حقیقت در نزد خداوند از قطره خونی که در راه خدا ریخته شود بهتر نیست. من به راهی رفتهام که آرزوی من و موجب رضای خداوند است و انشاءالله موجب خشنودی شما نیز باشد.
عزیزان من! سعی کنید در سوگ من از روی ضعف نگرید که دشمن شاد شود. شما باید خدا را شکر کنید که چنین انقلابی دارید و ما چنین رهبری. ما باید قدر امام عزیزمان را بدانیم و از جان و دل فرامین او را گوش دهیم تا خداوند از ما راضی و خشنود باشد.
مادر و پدرم! مرا حلال کنید چون من در این دنیا برای شما فرزند خوبی نبودم. مادرم امیدوارم که شیرت را به من حلال کنید، نمیدانم جبران زحمات شما را چگونه انجام دهم چون بهشت زیر پای مادران است.
و اما همسرم! همسرم مثل کوه استوار باش و همچون زینب (س) مقاوم و امیدوارم که از این امتحان الهی سربلند بیرون آیی. همسرم بچه ها را خوب تربیت کن و به آنان بگو که حجاب خود را حفظ کنند. اگر از دست من ناراحتی دیدهای مرا حلال کنید. من واقعا از دست شما راضی هستم.
انتهای پیام/