به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش جمهوری اسلامی ایران، به‌مناسبت ۱۶ آذر مصادف با روز «دانشجو»، در بیانیه‌ای به اهمیت نقش دانشجویان دانشکده افسری ارتش در مقابله با تجاوز ارتش بعث عراق در روزهای ابتدایی جنگ تحمیلی پرداخته است.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
هر وقت اسم جنگ تحمیلی به میان می‌آید، یاد مقاومت‌ها و شجاعت‌های رزمندگان اسلام می‌افتیم و یاد فتح‌های عملیات‌های بزرگی، چون «بیت‌المقدس» که فتح‌الفتوح این عملیات، آزادسازی خرمشهر عزیز بود؛ نتیجه غرورانگیزی که ابهت رزمی و توان طراحی و عملیاتی ایران را به رخ کارشناسان جنگی جهان کشید؛ فتحی که حضرت امام خمینی (ره) درباره‌اش کلام تاریخی ایراد فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد».
هدف راهبردی ترسیم‌شده برای حمله ارتش رژیم بعثی عراق به ایران اسلامی، اشغال یک‌روزه خرمشهر و سه‌روزه خوزستان و یک‌هفته‌ای تهران بود؛ این هدف راهبردی با توجه به وضعیت و اوضاع ظاهری ایران (وقوع انقلاب نوپا، عدم تثبیت برخی ارگان‌های حکومتی، کاهش چشمگیر تعداد سربازان و انتقالی نیرو‌های پایور ارتش و زمزمه انحلال ارتش، غائله کردستان و برخی درگیری‌های داخلی) ازیک‌طرف و برنامه‌ریزی و آمادگی نظامی رژیم بعثی عراق برای حمله به ایران و کمک‌های تجهیزاتی و لجستیکی کشور‌های بلوک غرب و شرق از آن، راهبردی بلندپروازانه و خیالی به نظر نمی‌رسید، بلکه براساس منطق نظامی اتخاذ شده بود.
برای درک این واقعیت، گریزی می‌زنیم به حمله عراق به کویت بعد از جنگ تحمیلی هشت ساله به ایران اسلامی؛ در این جنگ، عراق باوجود فاصله نزدیک به ۱۲۰ کیلومتری با کویت (در مقایسه با خرمشهر که تنها ۱۵ کیلومتر با قوای عراقی فاصله داشت)، هفت ساعته این کشور را به اشغال کامل خود درآورد؛ پس می‌توان گفت که عراق توان نظامی برای گرفتن سه روزه خوزستان را داشت. حال باوجود این، چرا علی‌رغم اقدام سریع و برنامه‌ریزی‌شده، نتوانست به این هدف برسد و باگذشت ۳۴ روز، تنها توانست بخش غربی خرمشهر را اشغال کند؟
به عقیده فرماندهان ایرانی، مقاومت و ایستادگی قوای نظامی و مردمی، عامل اصلی به‌هم خوردن معادلات صدام در جنگ بود.
صدام و صدامیان از همان لحظه آغاز جنگ، با استقامت وصف‌ناپذیر ایرانیان مواجه شدند؛ از جمله گروه‌هایی که در ابتدای جنگ خود را به جبهه خرمشهر رساندند و در کنار نیرو‌های لشکر ۹۲ زرهی ارتش، سپاه پاسداران، نیرو‌های شهید «چمران» و نیرو‌های مردمی منطقه، تکاوران نیروی دریایی ارتش و دانشجویان دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش که در آن زمان ارتش فقط یک دانشکده افسری داشته و همه دانشجویان از سه نیروی ارتش در آن دانشکده آموزش می‌دیدند، جلوی پیشروی بعثی‌ها را گرفتند، بودند.
نقش دانشجویان دانشکده افسری ارتش از جهت عملیاتی، منحصربه‌فرد است؛ زیرا نتیجه این حضور، در کند کردن و توقف و در مواردی شکست دشمن، بسیار مؤثر و جاودانه بود.
با آغاز جنگ تحمیلی، یکی از مراکز نظامی و علمی که در ارتش آماده و دست‌نخورده باقی‌مانده بود، دانشکده افسری بود. در دوم مهرماه سال ۵۹ به دانشکده افسری دستور داده شد که دانشجویان سال دوم و سوم به‌صورت گردان رزمی پیاده سازمان داده شوند تا به خوزستان اعزام گردند؛ شهید سرلشکر «سید موسی نامجوی» فرمانده وقت دانشکده افسری، دانشجویان را در سالن اجتماعات دانشکده جمع نمود و با چشمانی اشک‌بار گفت: «هل من ناصر ینصرنی؟» و در ادامه نیز گفت: «عزیزان، رژیم بعثی عراق تا پشت دروازه‌های اهواز رسیده است و الان وقت آن رسیده است که ما به کمک ایران اسلامی بشتابیم».
بلافاصله دانشجویان که همان آموزش‌دیده‌های مکتب «فیضیه ارتش» بودند، اعلام آمادگی کردند و در روز سوم تجاوز دشمن، تعداد ۷۳۱ نفر دانشجو، ۴۱ نفر افسر و ۲۴ نفر درجه‌دار، در قالب پنج گردان پیاده با جنگ‌افزار انفرادی و تیربار و «آرپی‌جی هفت» سازمان داده شدند و با هواپیمای ترابری 130-C نیروی هوایی به اهواز منتقل و در اختیار لشکر ۹۲ زرهی قرار گرفتند. وقتی خبر حضور دانشجویان به گوش ملت ایران اسلامی، به‌ویژه مناطق جنوب رسید، آن‌ها بسیار خرسند شدند و عامل روحیه‌بخشی‌شان شد؛ حتی نیرو‌ها دشمن را نیز متحیر نمود.
دانشجویان دانشکده افسری با ورود به منطقه خوزستان، در همان مدت کوتاه حضور خود، با عملیات گشتی و اطلاع از مکان و استعداد نیرو‌های عراقی، آموزش و اعزام نیرو‌های مردمی به محور‌های حساس دفاعی، گشتی رزمی، تک‌های پراکنده و پدافند در نقاط حساس، اعزام به نقاط مختلف خوزستان مانند دزفول، سوسنگرد، حمیدیه، دب‌حران، آبادان و... با حضوری مؤثر در محافظت از اهواز و دفاع حماسی از خرمشهر، آسایش و آرامش را از نیرو‌های عراقی سلب کردند و تحرک تازه‌ای در خطوط عملیاتی به‌وجود آوردند. نقش مهم دانشجویان، کار ساده‌ای نیست که بتوان آن را در قالب کلمات بیان کرد؛ زیرا عشق و ایمان، ایثار و جانبازی، قابل وصف در جمله‌ها و حتی در تصاویر نیست.
نقش دانشجویان دانشکده افسری در نخستین روزهای جنگ تحمیلی، نقش استراتژیک و اثرگذار بوده است، به‌نحوی‌که حضور گسترده دانشجویان دانش‌آموخته سال‌های ۱۳۵۹ و ۱۳۶۰ به‌عنوان اولین نیرو‌های واکنشی در مقابل تهاجم گسترده ارتش عراق به مرز‌های جنوب کشور و در منطقه خوزستان و به‌ویژه خرمشهر، دزفول و اهواز، تا حد بسیار زیادی مانع از پیشروی سریع‌تر و توسعه وضعیت در منطقه گردید. شکست یکان‌هایی از دو لشکر ۹ زرهی و ۵ مکانیزه ارتش عراق در بعدازظهر هشتم و صبح نهم مهرماه سال ۵۹، ازجمله مهم‌ترین رویداد‌های اول جنگ به شمار می‌آید که به دست مدافعان شجاع ایرانی انجام گرفت و دانشجویان دانشکده افسری در هر دو عملیات، نقش اصلی و محوری به‌عهده داشتند.
برقراری تأمین، امنیت شهر و منطقه عملیاتی اهواز، یکی دیگر از مأموریت‌های رزمی دانشجویان بود که به‌خوبی و به شایستگی از عهده آن برآمدند و سرانجام حضور سه گردان دانشجویان در سه نوبت زمانی متفاوت در کمتر از دو هفته و قرارگرفتن در صف مدافعان دلیر خرمشهر، یکی دیگر از اوراق زرین رویداد‌های دفاع مقدس در روزهای اول جنگ تحمیلی است که نام دانشجویان دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش را برای همیشه در تاریخ نبرد‌های نظامی به‌عنوان شجاع‌ترین و فداکارترین رزمندگان، همانند دانشجویان سایر دانشگاه‌های کشور که در عرصه سیاسی و در ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ به‌عنوان یک روز مقاومت تاریخی در تاریخ دانشگاه تهران ماندگار شد، ثبت نمود و زنده باقی خواهد ماند.
لازم به ذکر است که آمار شهدای سرافراز دانش‌آموخته دانشگاه افسری امام علی (ع)، ۱۱۸۴ شهید می‌باشد که تقدیم نظام اسلامی و کشور شده است.
همان‌طور که حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) می‌فرمایند: «این دانشگاه (دانشگاه افسری امام علی (ع)) محل پرورش و رشد انسان‌هایی است که امروز ملّت ایران به وجود آن‌ها می‌بالد و آن‌ها را مایه اقتدار معنوی خود به‌حساب می‌آورد».
در پایان ۱۶ آذرماه روز «دانشجو» را گرامی داشته و به روح تمامی شهدای دانشجوی کشور درود و صلوات می‌فرستیم و امیدواریم راهروان صدیق راهشان باشیم. ان‌شاء‌الله
سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش جمهوری اسلامی ایران
انتهای پیام/ 113
