به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، «درویش‌علی شکارچی» یکم خرداد 1329 در خانواده‌ای مذهبی در روستانی سراب حمام از توابع پلدختر چشم به جهان گشود. دوره ابتدایی را در دبستان روستا آغاز کرد.
درویش‌علی برای کمک به پدرش اوقات فراغتش را به کارگری ساختمان می‌گذراند. وی 20 فروردین سال 1348 به خدمت سربازی رفت. با اوج گیری فعالیت‌های انقلابی در کوهدشت، به صف مبارزان پیوست و به توزیع اعلامیه‌های حضرت امام خمینی پرداخت.
انقلاب که به پیروزی رسید، در دوم اسفند 57 به کمیته انقلاب اسلامی پیوست. در سال 58 لباس سبز پاسداری را پوشید و معاونت واحد عملیات سپاه پلدختر را به عهده گرفت.
درویش‌علی در مدت خدمتش در سپاه، 7 بار متوالی از ناحیه دست راست، سر و سینه مجروح شد و هر بار پس از بهبودی راهی مناطق عملیاتی می‌شد و در 29 اردیبهشت سال 1365 با سمت فرمانده گردان در منطقه حاج عمران بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.
قسمتی از وصیت‌نامه شهید «درویش علی شکارچی»:
به پسرم دروغ نگویید. نگویید من به سفر رفته‌ام. نگویید من از سفر باز خواهم گشت. نگویید زیباترین هدیه را برایش خواهم آورد. به پسرم واقعیت را بگویید. بگویید دشمن سینه پدرت را شکافت و هنوز ایمان پدرت در تمامی جبهه‌ها می‌جنگد. بگویید خون پدرت در مرزهای غرب و جنوب کشورش به زمین ریخته است.
بگذارید قلب کوچک پسرم از استعمار ظلم جریحه‌دار شود. بگذارید پسرم به جای توپ بازی، بازی با نارنجک را بیاموزد. به جای ترانه، فریاد الله اکبر را یاد بگیرد. هر روز فانسقه پدرش را ببندد و پوتین پدرش را امتحان کند، اسلحه پدرش را روغن کاری کند و با قمقمه پدرش آب بخورد.
می‌خواهم پسرم دشمن را بشناسد. امپریالیسم و استعمار را بشناسد. به پسرم بگویید که من شهید شده‌ام. بگذارید به شهیدان فکر کند.
انتهای پیام/
