صحنه‌ای که سند تاریخی عمق جنایت‌کاری ضد انقلاب بود
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «حسین بارنامه» از پیشمرگان کرد مسلمان و از اهالی مریوان که در درگیری‌های اوایل انقلاب اسلامی در کردستان حضور داشت، در روایتی به بخشی از خاطرات خود از آن دوران پرداخته است. در ادامه بخشی از آن را می‌خوانید.
دردناک‌ترین صحنه تمام عمر
در سال 62 از طرف تبلیغات جبهه و جنگ مریوان ماموریت یافتیم به منظور انجام فعالیت‌های فرهنگی به منطقه ژاوه‌رود و پایگلان عزیمت کنیم. ما پنج نفر بودیم و تمام مسیر رفت و برگشت را که حدود 12 ساعت بود می‌بایست پیاده طی می‌کردیم. ماموریت را انجام دادیم و هنگام برگشت از «پیگلان» در نزدیکی‌های روستای «بوریدر» با جنازه تکه تکه شده سه نفر از همرزمان مواجه شدیم. اینها گروهی بودند که چند ساعت قبل از ما حرکت کرده بودند، دشمن در یک کمین آن‌ها را به اسارت خود درآورده بود و پس از شکنجه‌های فراوان آنان را به شهادت رسانده بودند.
صحنه بسیار غم‌انگیزی بود. دست و پای آن عزیزان را با تبر قطع کرده بودند و سرشان را هم شکافته بودند. به گونه‌ای که سرشان از وسط نصف شده بود. در تمام عمرم با این چنین صحنه‌ای مواجه نشدم و هیچ وقت آن را از یاد نمی‌برم. این خاطره از تلخ‌ترین خاطرات من محسوب می‌شود.
ابوعمار و عشق بچه‌های کرد به او
شهید حبیب الله افتخاریان معروف به ابوعمار جزو پاسدارانی بود که نسبت به مسائل سیاسی، فرهنگی و تاریخی اشراف کامل داشت و معنویت خاص آن شهید از او یک شخصیت کامل به وجود آورده بود.
هنگامی که به عنوان فرمانده سپاه مریوان معرفی شد، همه نیروها را در حیاط سپاه جمع کرد و برای آن‌ها سخنرانی کرد. وسعت اطلاعات، تسلط بر موضوعات و نفوذ کلام او به حدی بود که نیروهای حاضر با رغبت تمام حدود سه ساعت به صحبت‌های دلنشین او گوش دادند و هنگامی که این شهید بزرگوار می‌خواست به سخنانش پایان دهد، همه با اصرار از او خواستند که ادامه دهد تا آنان نسبت به مسائل سیاسی و فرهنگی آگاهی و اطلاعات بیشتری کسب کنند. همه مجذوب لحن کلام و شیوایی بیان ایشان شده بودند.
مقاومت چند ده نفره پیشمرگان کرد مقابل انبوه ضد انقلاب
اولین عملیات سازماندهی شده سازمان پیشمرگان کرد، پاکسازی شهر کامیاران از لوث وجود گروهک‌های ضد انقلاب بود. کامیاران برای ضد انقلاب حکم یک منطقه مرزی را داشت چون شهر کرمانشاه در اختیار نیروهای دولتی بود، گروهک‌ها برای مقابله با حملات نیروهای دولتی نیرو و امکانات فراوانی را در آنجا مستقر کرده بودند و یکی از مهمترین دژهای ضد انقلاب محسوب می‌شد.
پیشمرگان با اینکه تعدادشان و حتی ابزار و ادوات جنگی آن‌ها به مراتب کمتر از ضد انقلاب بود، با توکل بر خداوند عملیات خود را آغاز کردند و توانستند شهر کامیاران را پاکسازی کنند. اولین پایگاه پیشمرگان مسلمان در این شهر مستقر شد. ضد انقلاب زمانی که قدرت و صلاحیت پیشمرگان را دیدند در صدد برآمدند که در داخل شهر به مقابله بپردازند. به همین منظور تمام نیرو و امکانات خود را بسیج کرد و با نیروی عظیمی شبانه به پایگاه پیشمرگان حمله کرد و این در حالی بود که تعداد پیشمرگان مستقر در این مقر 30 نفر بود. آن‌ها به دفع فتنه دشمن پرداختند و آن‌ها را مجبور به عقب نشینی کردند. دشمن وقتی این استقامت را دید برای مقابله با پیشمرگان شیوه ترور و تخریب شخصیت را پیش گرفت.
انتهای پیام/ 141
