به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، «حميدرضا غفوری شعرباف» در خرداد 1343 در مشهد چشم به جهان گشود. دبيرستان را هم‌زمان با حركت شكوهمند ملت ايران به رهبری امام خمينی (ره) آغاز كرد و در اين دوران در تظاهرات علیه رژیم طاغوت شرکت فعال داشت.
وی پس از پیروزی انقلاب، با عضویت در بسیج و کانون اسلامی محل، در جهت تحقق اهداف عالیه انقلاب اسلامی تلاش می‌کرد. بعد از اخذ ديپلم با رتبه ممتاز، در بهمن 1361 در «دانشگاه امام صادق (ع)» پذیرفته شد و به فراگيری علوم اسلامی پرداخت.
شهید غفوری از دانشجویان ممتاز دانشگاه بود که سال‌‌ها در زمینه ادبیات عرب، فقه، اصول کلام، علوم قرآنی، حدیث و اقتصاد کسب علم کرد. وی پس از گذراندن دوره عمومی، رشته اقتصاد اسلامی را برگزید.
تسلط به زبان عربی و انگلیسی به او قدرت تبیین و تبلیغ آرمان‌های اسلام و انقلاب را داده بود، لذا در سال 1364 برای سفر تبلیغی به مکه مکرمه مشرف شد. او در این سفر، تحلیل جامع و کاملی را از دفاع مقدس به زبان عربی به حجاج دیگر کشورها ارائه کرد.
این دانشجوی شهید برای جهاد و حضور در جبهه اولويتی خاص قائل بود و عقيده داشت كه طلبه علاوه بر يادگيری تعاليم اسلامی بايد از خصلت مجاهدت نيز برخوردار باشد. بدین‌جهت در تابستان سال 1365 كه برای بار دوم به او پيشنهاد اعزام به سفر تبليغی حج داده شد، به‌رغم مهیا بودن مقدمات سفر، ناگهان در تصميم خود تجدیدنظر كرد و برای ادای تكليف شرعی، جبهه را بر حج ترجيح داد و گفت: «متقاضی حج از متقاضی جبهه بیشتر است حال‌آنکه نیاز به جبهه بیشتر است.»
او در قالب نیروی رزمی-تبلیغی در چند عمليات در غرب و جنوب حضور داشت و حتی در عمليات «خيبر» از ناحیه ريه و شكم مجروح شد.
شهيد غفوری به دلیل تسلط به زبان عربی و برخورداری از اطلاعات سياسی و ذهن تحليلگر، از سوی قرارگاه «رمضان» برای اجرای مأموریت اطلاعاتی برای مدت سه ماه در عمق خاک عراق حضور پیدا کرد. وی همچنین رابط چند واحد عملياتی چريكی سازمان «حزب الدعوه الاسلاميه» بود.
وی با بازگشت از این مأموریت درس و بحث را ادامه داد. او در پنجمین سال تحصیل در دانشگاه امام صادق (ع) با این اعتقاد که، کسی که عملیات نبیند مرد نمی‌شود دانشگاه را رها کرد و خود را به منطقه رساند. شهید غفوری در قالب نیروی تخریبچی غواص در گردان «نوح» جمعی تیپ 21 امام رضا (ع) در شرق بصره به همراه نیروهای تخریب و اطلاعات وارد عمل شد.
شهید غفوری در شب چهارم دی 1365 در عملیات «کربلای4» در جزیره ماهی درحالی‌که مشغول باز کردن معبر برای عبور رزمندگان بود براثر اصابت گلوله در خون خود غلتید و در جوار دو برادر شهيدش مجيد و وحيد و عزيزِ ديگر خانواده شهید «احمد ساجدی» سکنی گزید. پیکر در خون تپیده و بی‌سر حمید پس از 75 روز با قرآنی که به همراه داشت و به خون تنش رنگین شده بود کشف شد.
فرازی از وصیت‌نامه شهید
پدر و مادر گرامی‌تر از جانم، خانواده محترم!
این‌جانب اطمينان دارم كه در صورت شهادت من يا مجيد، شما آن را باکمال رضا و تسليم خواهيد پذيرفت. چراکه خودتان ما را به اين راه ترغيب و تشويق كرديد و از همان كودكی ما را حسينی تربيت كرديد.
عزيزان من! می‌دانم كه فراق هرکدام از ما، برايتان سنگين است. ولی اميدوارم كه اين عمل ناچيز را خداوند ذخیره آخرت همه ما قرار دهد. از طرف ديگر اين را هم می‌دانم كه خدای‌ناکرده شكست جمهوری اسلامی و شرمندگی در مقابل پيامبر اكرم (ص) و ائمه اطهار (ع) برايتان بسيار سنگين‌تر است.
در انتها، كلامی هم نسبت به مردم پشت جبهه دارم. عزيزان من! نسبت به اسلام و آبروی جمهوری اسلامی غيرت داشته باشيد. همین‌طور كه كاری نمی‌كنيد كه آبروی خانواده‌تان برود، كاری كه آبروی جمهوری اسلامی را خدای‌ناکرده ضايع می‌كند، انجام ندهيد.
تنها خواسته من از خانواده گرامی، دوستان و بستگان و استادان عزيزم اين است كه مرا حلال نموده و برايم طلب مغفرت نماييد و به جبهه‌ها بيشتر توجه كنيد.
انتهای پیام/
