به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، این روزهای بی‌قرار بی‌قراری‌هایمان در فراقت عجیب مرا می‌برد به زمستان ۸۴ و ساخت مستند بی‌قرار ...
شرح فراق حاج احمد کاظمی...
تا چشم می‌گشایم تو را می‌بینم که با آن صلابت مردانه برابر دوربین ما نشسته‌بودی و من در گوشه‌ای محو تماشای تو...
از حاج احمد و شرح جانسوز فراق گفتی و گفتی...
از شما خواستم برای حاج احمد نامه‌ای بنویسی .... پس از سکوتی عمیق و سنگین .... گفتی اجازه دهید این شعر نامه‌ی من باشد و بس...
و باز برابر دوربین می‌بینمت چه شیرین می‌خوانی ....
یاران همه رفتند افسوس که جا مانده منم....
و صدای دل‌نشینت همچنان در قلبم ....
سردار دلها
آقا سید مرتضی آوینی به ما آموخت که
" باد زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده‌اند "
حاج قاسم عزیز
اینک دستی برآر و دل بی قرار ما قبرستان نشینان عادات سخیف را به قرار وصال خودت و شهدا برسان ....
انتهای پیام/102
