دلم می‌خواهد در دفاع از اسلام و مردم مملکتم شهید شوم
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، «الهیار صیدی» یکم اسفند سال 1341 در خانواده‌ای مذهبی در روستای زیرطاق از توابع بخش الشتر چشم به جهان گشود.
وی تا سن 7 سالگی در کارهای کشاورزی کمک دست خانواده بود و پس از آن راهی دبستان شد، وی دوران تحصیل بسیار زرنگ و در همان کودکی، خیلی زیاد به نماز و کتب دینی علاقه داشت. خوش اخلاق، مهربان و فرمان‌‌بر پدر و مادر بود. او تا پایان دوره ابتدایی درس خوانده و برای معاش خانواده از تحصیل باز ایستاد و به کار و کوشش برای تهیه امورات زندگی خانواده پرداخت.
الهیار در سال 1357 زمانی که مردم ایران به مبارزه با رژیم طاغوت دست به تظاهرات زدند، وی به صف مردم پیوست و در تظاهرات تهران شرکت کرد.
وی در اواخر سال 1361 برای خدمت در ارتش جمهوری اسلامی ایران استخدام شد. پس از طی دوران آموزشی همراه با دیگر همرزمانش به جبهه های نبرد حق علیه باطل رفت. در اولین مأموریت رزمی خود در عملیات پیروزمندانه خیبر شرکت کرد. بعد از آن نیز در سنگر دفاع از اسلام و انقلاب اسلامی در جبهه های جنوب مشغول خدمت بود.
الهیار هر وقت در مرخصی به خرم آباد می آمد اشتیاق خیلی زیادی برای بازگشت به جبهه داشت. هیچ وقت تا آخر مرخصی در کنار خانواده نمی‌ماند، فقط چند روز برای دیدار پدر و مادر می آمد، دوباره به نبرد با مزدوران بعثی می‌رفت.
قبل از عملیات ظفرمندانه والفجر 8 برای آخرین مرخصی و دیدار خانواده آمده بود، خیلی زود به جبهه برگشت و به خانواده خود گفت: دعا کنید که خداوند این بار شهادت را نصیبم کند، چون که خیلی دلم می‌خواهد در دفاع از اسلام و مردم مملکتم شهید شوم و پس از آن در عملیات والفجر 8 شرکت می‌کند و در 22 بهمن سال 1364 در حین زدن پل شناور بر روی رودخانه اروند، (برای عبور رزمندگان) با اصابت ترکش خمپاره به آرزوی خود شهادت رسید.
انتهای پیام/
