به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاعپرس، شناخت نهاد مردمی و انقلابی سپاه پاسداران مثل شناخت ماهیت انقلاب اسلامی ضروری است. وجود هجمهها و اتهاماتی که علیه این نهاد ارزشی میشود نشان از این دارد که تا چه اندازه دشمنان انقلاب از وجود آن بیزار هستند. بنابراین وظیفه همه دفاع همه جانبه از سپاه پاسداران است. این حمایت نیز بدون شناخت آن ممکن نیست. «تاریخ شفاهی تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» که به کوشش مرکز اسناد انقلاب اسلامی تدوین شده است، میتواند تا اندازهای به شناخت ما از سپاه کمک کند.
در ادامه بخشهایی از این کتاب را که به تاسیس کمیته انقلاب اسلامی پرداخته است، میخوانید:
اولین گامها برای حفظ انقلاب اسلامی
در نظام نوپای انقلاب اسلامی بهمنظور ساماندهی اوضاع سیاسی، امنیتی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور تدابیر و تلاشهایی میشد، زیرا به عقیده صاحبنظران و نظریهپردازان انقلابها نگهداری از انقلاب و دستاوردهای آن بهمراتب دشوارتر از اصل انقلاب و پیروزی آن است و این اصل مسلم را تمامی رهبران و شخصیتهای اندیشمندان انقلاب اسلامی بهدرستی دریافته بودند.
در این راستا تلاش و کوششهای فراوانی صورت میگرفت تا نهادهای برخاسته از انقلاب بر اوضاع مسلط شوند. به همین دلیل تدابیری جدی از طریق شورای انقلاب و دولت موقت اندیشیده میشد تا اوضاع بههم ریخته پس از انقلاب سر و سامان یابد. بهترین تدبیر در این زمینه تأسیس نهادهای متعدد در موقعیتهای مختلف کشور بود که فرمان آن از سوی رهبر انقلاب صادر میگردید و یاران امام و وفاداران انقلاب در تأمین و استقرار آن اهتمام میورزیدند.
حضرت امام در روزهای 23 و 24 بهمن 57 طی دو فرمان تکلیف شرعی و تعهد ملی مردم و نیز شرایط خلع سلاح مردمی را روشن کردند. پیرو این فرمان امام، مردم معتقد و مسلمان به مساجد هجوم آورده و بهطور خودجوش برای حفظ دستاوردها و تداوم انقلاب از هیچ کوششی دریغ نکردند. برخی از مراکز توسط اعضای گروهکهای مختلف و افراد بیصلاحیت اشغال شده بود درست در همین ایام با ابتکار مردم مبارز و روحانیت در صحنه در مساجد و اماکن دولتی مجموعههایی تحت عنوان کمیتههای انقلاب اسلامی ایجاد گردید و تمامی امور را در اختیار گرفت.
کمیتههای انقلاب اسلامی دو روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی شکل گرفتند و فعالیتهای خود را آغاز کردند که در خاطرات بسیاری از افراد به این موضوع اشاره شده است.
کمیتههای انقلاب یکی از حیاتیترین نهادهایی بود که با پشتوانه مردمی شکل گرفته بود و یکی از مهمترین مجموعههایی بود که از طریق آن میشد نظم و امنیت در امور عمومی و ملی و دولتی را تأمین کرد. این کمیتهها در مساجد محلهها و با رهنمونهای ائمه جماعات و حضور پرشور جوانان محلهها شکل گرفته و آغاز به کار کردند. اعضای کمیتهها با استفاده از امکانات نظامی برجای مانده از دوره پیشین به برقراری نظم و امنیت در کوچهها و خیابانها پرداختند و انصافا در پیشبرد اهداف انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلای نقش موثری ایفا کردند.
ذکر این نکته نیز ضروری است که هر یک از کمیتهها نیز در اجرای برنامههای انقلابی خود روبهرو بودند و گهگاهی در عملیاتهای اجرایی خود با کمیتههای همجوار خود تداخل داشتند. لذا وجود یک مرکز و انتصاب یک مسئول به عنوان سرپرست تمامی کمیتههای انقلاب ضروری به نظر میآمد تا بتواند آنها را به صورت نظامند درآورد و به فعالیتهایشان انسجام بیشتری ببخشد. در این زمینه آیتالله مطهری با ارائه گزارشی، وضعیت موجود را به استحضار امام رساند و برای تسلط اوضاع و مدیریت واحد بر کمیتهها، آیتالله محمدرضا مهدوی کنی را به عنوان سرپرست کمیتههای انقلاب پیشنهاد داد و امام حکم سرپرستی آیتالله مهدوی کنی را در 10 اسفند 1357 ابلاغ فرمود.»
انتهای پیام/ 161