به گزارش خبرنگار دفاعپرس از قم، حجت الاسلام والمسلمین «محمدمهدی بهداروند» عصر امروز در محفل نقد و بررسی کتاب «عصمت» ویژه معرفی شهید عصمت پورانوری از شهدای دزفول در دوران دفاع مقدس و شهید شاخص بانوان در سال ۹۸، اظهار داشت: بررسی محتوای کتاب با زمان شهادت سردار شهید قاسم سلیمانی همزمان شده بود و واژگان کتاب با دل و احساسات من بازی میکرد.
وی افزود: کتاب عصمت سرشار از عاطفه، زندگی و تجربه است و با سرانگشت اشاره خود شهید عصمت پورانوری، به نویسنده جوان دزفولی واگذار شده و او نیز به خوبی یک زن مومن انقلابی را به تصویر کشیده است.
پژوهشگر دفاع مقدس با اشاره به نقش بانوان در دوران دفاع مقدس گفت: اگر همسران، مادران و دختران فرماندهان ما نبودند بعید بود که آن حماسههای زیبا خلق شود و خانوادهها در واقع لجستیک فرماندهان دلاور ما بودند و مردان تاریخ دفاع مقدس باید خودشان را بدهکار آنان بدانند.
وی با تاکید بر اینکه خاطره نویسی از رویدادهای انقلاب و دفاع مقدس، ضرورت جدی امروز جامعه ماست و باید بدون تحریف و دروغ و اغراق نوشته شود، تصریح کرد: اغلب فیلمهایی که ساخته میشود، چون مبنای مطالعاتی نداشته و تخیل در آن نقش دارد، غیرواقعی است و اگر کتابهایی مثل عصمت را بخوانند، آثار سینمایی خوب از کار در میآید.
بهداروند افزود: رسالت و ماموریتی شرعی است بر دوش هر ایرانی که خاطرات دوران هشت ساله دفاع مقدس را به تصویر بکشد.
وی خاطرنشان کرد: رهبر معظم انقلاب فرمودند جنگ یک گنج است و گنج که در بالای قله یافت نمیشود بلکه باید با زحمت و حفاری به آن رسید و استحصال کرد و لذا باید برویم سراغ فرماندهان و جانبازان و انسانهای اثرگذار در دفاع مقدس، خاطرات را از سینه آنان بیرون آورد.
پژوهشگر دفاع مقدس در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه مادر سردار شهید ابومهدی المهندس ایرانی بوده و خانواده این شهید عزیز در تهران ساکن هستند، گفت: زمانی که خبر شهادت این سردار و مجاهد عزیز مقاومت را به همسرش دادند، این بانوی انقلابی گفت: بالاخره از یک عمر خستگی و بی خوابی خلاص شد؛ دختر سردار سلیمانی نیز میگفت: هر بار پدرم از منزل بیرون میرفت استرس تمام وجود ما را میگرفت که نکند بازگشتی در کار نباشد.
وی تاکید کرد: ما باید رسالت اصلی شهدا را که نه برای خاک وطن بلکه برای حفظ اسلام و انقلاب جان خود را تقدیم کردند، به تصویر بکشیم.
بهداروند افزود: بعد از جنگ جهانی دوم تا کنون هیچ کشوری جرات حمله به آمریکا را نداشت و ما توانستیم چندین موشک به پایگاههای آمریکایی عین الاسد و ناجی بزنیم.
وی تاکید کرد: مقاومت فقط برای شهر دزفول نیست بلکه باید این روحیه به تمام پیکره ملت تزریق شود.
نویسنده کتاب «زندان الرشید» در ادامه گفت: خاطره نویسی از دهه ۶۰ در مجله پیام انقلاب شروع شد و تا پایان دفاع مقدس ستونی در روزنامه جمهوی اسلامی توسعه یافت و مرتضی سرهنگی و هدایت الله بهبودی کارهای زیربنایی و ماندگار خوبی را در این زمینه انجام دادند.
منتقد کتاب عصمت با اشاره به اینکه هدف از نقد کتاب، کمک کردن به کارهای آینده و انتقال شانه به شانه اشکالات به نویسنده است است و منظور درگیری نیست، به برخی از نکات قابل توجه در کتاب مذکور اشاره و ابراز کرد: موجز نویسی و نوشتن تفصیلی بهنگام از بایستههای کتاب عصمت است و باید توجه داشت که اگرتاریخ را نقل میکنیم نباید در آن تصرف کنیم، اما اگر خاطره نقل میکنیم میتوانیم آن را کم و زیاد کنیم.
وی افزود: راوی باید مشخص باشد و گیج کننده نباشد و سالشماری برای زندگی و مبارزات و شهادت بانو عصمت پورانوری در کتاب موجود باشد.
بهداروند ادامه داد: در خاطرات شفاهی باید نقل بنویسیم نه اینکه خاطره را نقد کنیم؛ چراییها به درد کتاب نمیخورد و کتاب باید نفس بکشد و خواننده بهتر با آن همراه شود.
وی همچنین تاکید کرد: در نقل تاریخ شفاهی باید از این شاخه به آن شاخه پریدن و از فلش بکهای بیهوده به گذشته پرهیز شود و شخصیت پردازی باید به دقت رعایت گردد.
انتهای پیام/