به گزارش خبرنگار بین الملل دفاع پرس، خاندان آلسعود مرموز و پادشاهی سعودی پادشاهی سکوت است که هیچکس بهتر از «آلسعود»، این خاندان را نمیشناسد؛ خاندانی که در «دروغ گفتن به یکدیگر و تبادل پیامهای غیرمستقیم به درجه استادی رسیده است». بیماری پادشاه در پادشاهی سکوت، خبری عادی نیست، بلکه داستان طولانی و پیچیده جنگ قدرت، میان جناحهای اصلی خانواده سلطنتی است. از روز 31 دسامبر که خبر انتقال ملک عبدالله بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان به بیمارستان (برای انجام چکاپ پزشکی) منتشر شد، بازار شایعات درباره سلامت پادشاه داغ شده و گمانهزنیها درباره جانشینی وی رو به فزونی است البته این موضوع تازگی ندارد چرا که در مارس 2014 نیز خبرهایی شنیده میشد در این باره که ملک عبدالله دیگر توان انجام وظایفش را ندارد و کارها را به برادرش سلمان سپرده است؛ شایعاتی که چند روز بعد تکذیب شد.
ماده 11 از شورای بیعت تاکید میکند اگر گزارش پزشکی ثابت کند که پادشاه توان لازم برای انجام وظایفش را ندارد، این شورا به ولیعهد اعلام بعیت کرده و وی را به عنوان پادشاه مملکت معرفی خواهد کرد. روشن است کسانی که درباره کنارهگیری پادشاه از قدرت یا حتی درباره مرگ او سخن میگویند افراد وابسته به ائتلاف سدیری هستند. از سوی دیگر، کسانی که همه اینها را انکار میکنند، جنگطلبان درون جناح شاه هستند.
هدف روشن است: میخواهند راه را برای جانشینی «ائتلاف سدیری»ها هموار کنند و در تلاشند از ناشناختهها بپرهیزند. پیامدهای مرگ پادشاه در 3 موضوع مطرح میشود اول: شکاف در خاندان سلطنتی ملک عبدالله که خود را به عنوان شخصیتی قاطع و غالب در خانواده سلطنتی جا انداخته است. هیچیک از شاهزادگان نمیتوانند با او رقابت کنند چه رسد به اینکه بخواهند با وی برخورد کنند. ملک عبدالله از موقعیت منحصر به فردش برای انجام تغییرات ضروری، مهم و بیسابقه در ساختار قدرت بهره برده است. در انجام این کار، او رقیب تاریخی خود، «ائتلاف سدیری» را خسته کرده است، افزون بر آنکه سدیری، شمار زیادی از نمایندگان ارشد خود را از دست داده و شانس آنها در تصرف تاج و تخت نیز از دست رفته است.
بحران پس از مرگ ملک عبدالله همین جا نهفته است. پادشاه در واقع، برای وارثانش یک مشکل بزرگ درست کرده است. بسیاری از شاهزادگان، از سیاستهای عزل و نصب ملک عبدالله ناراضی هستند. آنچه مانع از علنی کردن این نارضایتی میشود، شخصیت قدرتمند پادشاه و نماد او در خانواده آلسعود و بخش قابل توجهی از مردم است. در نتیجه، این احتمال وجود دارد که جنگ قدرت بین جناحها، پس از مرگ شاه بالا بگیرد و پیامد این امر، به چالش کشیده شدن انسجام و وحدت خانواده سلطنتی باشد.
دوم: چالش اقتصادی ملک عبدالله در پایین آوردن میزان نارضایتی عمومی، تا حدودی موفق بوده است. جوایز رفاه اجتماعی و کمکهای مالی ارائه شده به دانشآموزان برای آموزش در خارج از کشور، از سرخوردگی عمومی تا حدی کاسته است. با وجود این، امکانات ارائه شده بسیار پایینتر از حد انتظار اکثریت قریب به اتفاق شهروندان بوده است. کاهش درآمد نفتی، تصمیم دولت برای حذف یارانه در کالاهای اساسی بویژه در سوخت و خودداری از پرداخت پاداش و افزایش حقوق و دستمزد را در پی داشت. همچنین به وضع مالیات بالا روی قبض برق، آب و تلفن، توقف پروژههای توسعه زیرساختها و خدمات انجامید. بسیاری بر این باورند که احتمال تجدید شورشهای اجتماعی در اشکال مختلف وجود دارد. افزایش سطح فساد در سراسر نهادهای دولتی و کاهش در نرخ رشد، از پیامدهای اجتماعی و اقتصادی این تصمیم خواهد بود. سوم: تهدیدهای امنیتی فقدان رهبری کاریزماتیک و مشکلات اقتصادی کشور و همچنین شرایط ناپایدار منطقه و افزایش تهدیدهای داعش برای مرزهای عربستان سعودی، پادشاهی را با تهدیدات امنیتی جدی روبهرو خواهد کرد. همه اینها میتواند به تضعیف ثبات سیاسی در عربستان سعودی کمک کند.
سیاستمدار مخالف عربستانی:
آلسعود؛ مسؤول تروریسم در جهان
ائتلاف جوانان انقلاب 14 فوریه در بحرین، خاندان آلسعود حاکم بر عربستان را مسؤول عملیات تروریستی در جهان دانست. این ائتلاف در بیانیهای افزود حوادث جهان نشان میدهد اشکال مختلف تروریسم زاییده اندیشه افراطگرای تکفیری است که نظام سعودی حامی و بانی این اندیشه است و چنین اندیشهای با تعالیم دین اسلامی بیگانه است. این بیانیه با اشاره به حمایتهای نامحدود مادی و غیرمادی نظام آلسعود از باندهای تروریستی تندرو در سراسر جهان تصریح کرد: آلسعود نمیتواند خودش را از جنایات هولناکی که توسط گروههای تکفیری در سراسر جهان بویژه در کشورهای اسلامی رخ میدهد، تبرئه کند. ائتلاف چهاردهم فوریه ضمن محکوم کردن عملیات تروریستی که در سراسر جهان رخ میدهد اعلام کرد با همه قربانیان در سراسر جهان ابراز همبستگی میکند و راهکار نیز مهار و نابودی نظام عقبمانده سعودی است که راضی شده است آلت دست استکبار جهانی باشد تا منطقه و جهان از شرارتهای استکبار جهانی آسوده باشد.
انتهای پیام/ک.ح
