به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاعپرس، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران درگیر مشکلات بسیاری از سوی گروهکهای ضدانقلابها، تجزیهطلبان و درنهایت حمله گسترده رژیم بعث عراق شد. این امر بهخصوص در شهرهای غربی ایران و هممرز با کشور عراق نمود بیشتری داشت.
«اسدالله احمدی» بخشی از این مشکلات و مصائب را که بر ایران اسلامی تحمیل شد را در کتاب «دستهای خالی، پاهای خونین» بهتفصیل شرح داده است. کتاب بازه زمانی 1357 تا 1359 را شامل میشود و به شهرهای قصر شیرین، سرپل ذهاب و گیلانغرب اختصاص دارد.
این کتاب بر اساس اسناد و منابع مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس گوشهای از جنایات گروهکهای ضدانقلاب، ارتش بعث و سلطنتطلبان را تشریح کند.
«دستهای خالی پاهای خونین» از شش فصل شامل «پیشینه تاریخی و وضعیت جغرافیایی منطقه»، «در آستانه بحران»، «جنگ قبل از جنگ»، «تهاجم گسترده» و «اشغال شهر» میشود. در فصل آخر نیز بخشی از اسناد، عکسها و نقشههای مرتبط با موضوعات مرتبط با بخشهای کتاب آورده شده است.
قسمتی از کتاب:
فرمانده نیروهای دشمن خطاب به مردم قصرشیرین گفت: هرکس صدام را بخواهد میتواند وسایلش را با خود ببرد عراق و هرکس [امام] خمینی را میخواهد، باید با پای برهنه به سمت ایران برود.
بعضی افراد از جمله حاج شیرزاد حیدری، حاضر به ترک شهر نبودند. او در پاسخ به خط و نشان کشیدن فرمانده عراقی گفت: من کاری به هیچکس ندارم میخواهم در شهر و خانه خودم بمانم.
اما سربازان دشمن با اشارۀ فرمانده دست و پای او را گرفتند و بهزور سوار کمپرسی کردند.
گرچه مردم در حال رهایی از دست دشمن بودند، ترک شهر آنهم بعد از تحمل چندین ماه ناملایمات قبل از اشغال و بهخصوص پس از اشغال، غم سنگینی بر دلهایشان نهاده بود. آنان در حالی بهطرف سرپل ذهاب میرفتند که فقط کفش و لباس تنشان را با خود داشتند. ناگهان بغض یکی از خانمها ترکید. او همسر جهانگیر محمدی بود و با صدای بلند و گریان گفت: خداحافظ قصرشیرین.
کتاب «دستهای خالی پاهای خونین: تاختوتازهای ضدانقلاب و ارتش عراق در قصرشیرین، سرپل ذهاب و گیلان غرب ۱۳۵۷ -۱۳۵۹» در زمستان سال ۱۳۹۸ توسط انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشرشده است.
انتهای پیام/ 161