به گزارش خبرنگار دفاعپرس از مشهد، «محمدحسين بصير» در نهم آذر سال 1337 در محله پالایشگاه حوالی «شهررى» متولد شد. مقطع ابتدایی تا مقطع متوسطه در مدرسه عظمیه «شهررى» گذراند.
شهید بصیر در سال 1354 به همراه خانواده به مشهد مهاجرت کرد. وی سال سوم راهنمایی را به صورت شبانه در مشهد به پایان رساند و در این مدت در طول روز در مغازه پارچهفروشی پدر مشغول به کار شد.
محمدحسین بصیر در سال سوم راهنمايى از طريق جلسات مذهبى، با انقلاب اسلامی و اندیشههای امام خمینی (ره) آشنا شد. او در جلسات سياسى و مذهبى آيتاللَّه «خامنهاى» و شهيد «هاشمىنژاد» شركت میكرد و در پخش اعلاميهها و نوارهاى حضرت امام (ره) و همچنین اعتصابات، تحصّنها و راهپیماییها حضور فعال داشت. محمّد حسين اوّلين بار در دی سال 1357 در مبارزات مردمى عليه رژيم طاغوت مجروح شد.
شهید بصیر با پیروزی انقلاب اسلامی، در سال 1358 به سپاه پاسداران پيوست. وی پس از طى يك دوره آموزش نظامى در سپاه مشهد، عازم كردستان شد و در مدت حضور سه ماه او در شهر «پاوه»، به مبارزه با ضدّ انقلاب پرداخت. با شروع جنگ تحميلى عازم جبهههای حق علیه باطل شد و در عمليّاتهای «خيبر»، «عاشورا»، «والفجر3»، «فتحالمبين» و «مسلمابنعقيل» و «تک زینالعابدین(ع)» شركت کرد و در چندین نوبت مجروح شد که بعد از درمان سرپایی مجدداً به منطقه بازگشت.
سرانجام «محمدحسین بصیر» در 20 اسفند 1363 در حالی که فرماندهی گردان «کوثر» تیپ 21 امام رضا (ع) را بر عهده داشت در عملیات «بدر» در «جاده خندق» به همرزمان شهیدش پیوست.
باید از تعلقات گذشت تا به خدا رسید
قبل از عمليّات «بدر»، آرایشگری براى كوتاه كردن موى سر و صورت نيروها به گردان آمده بود تا هنگام حمله شيميايى نيروها بهتر بتوانند از ماسك استفاده کنند.
بعضى از نيروها به خصوص نيروهاى جوان به راحتى نمىتوانستند از موی سرشان بگذرند. شهيد بصیر با صداى بلند گفت: «اگر امروز نتوانيم از موى سرمان بگذريم، فردا چگونه از سرمان در راه خدا خواهيم گذشت؟» از آن لحظه به بعد نيروها براى كوتاه كردن موى سر خود از يكديگر سبقت گرفتند.
فرازی از وصیتنامه شهید
بياييد با روشنگریهاى خود، مردم را بيدارتر كنيم و آنها را متوجّه سازيم كه حيله منافقان بس بزرگ است و شناختن آنها دشوار. خداوند بزرگ يك سوره از قرآن كريم را به شناسايى آنها اختصاص داده است كه مواظب باشند و نگذارند كه اين مسلمان نماهاى نادان و رفاهطلب، توطئه كنند.
اين سخن امام عزيزمان را آويزه گوش قرار دهيم و ديگر بار نگذاريم كه اسلام خانهنشين شود و خداى ناخواسته اگر كمى كُندى داشته باشيم بر سر اسلام آن مىآورند كه در صدر اسلام و در زمان مولا على(ع) آوردند.
انتهای پیام/