به گزارش دفاع پرس، بانو خدیجه میردامادی مادر سید علی خامنهای زنی خوش سخن، صریح اللهجه، حافظ آیاتی از قرآن و البته بدخط بوده است.
وی به دیوان حافظ تسلط داشت و ضمیر خود و کودکانش را با اشعار خواجه صیغل میداد. خدیجه جوان، وقتی به خانه سید جواد خامنهای (این ازدواج در محدوده سال 1312 هجری شمسی بوده است) آمد در میان جهیزیه خود یک دیوان(حافظ) چاپ بمبئی، آورد.
بانو خدیجه زنی شجاع بود و این خصلت در همه امور زندگی او نمود مییافت. در منزل سید جواد خامنهای معروف بود که اگر وی مردی محجوب و دور از غوغایی هست، بانو خدیجه زنی است که در آن جایی که لازم باشد در مسائل غوغایی وارد میشود، اظهار نظر میکند.
این ویژگی در دوره مبارزه پسرانش با حکومت پهلوی بارها در برخورد با ماموران دستگاه امنیتی و چه در ملاقات با پسران زندانیاش بروز داشت. میگویند در این موارد دیده نشده زبان التماس به کار برد و در برابر اهانت یا درشت گویی ماموران کوتاه بیاید.
کسی یاد ندارد بانو خدیجه در میان خانواده یا نشستهای خویشاوندی از زندان رفتن فرزندان خود شکوه کرده باشد. او در برابر اظهار ترحم دیگران میایستاد و به آنان گوشزد میکرد که این اقدام دلسوزی ندارد، مبارزه کرده، در راه خدا زندان رفته؛ اگر افتخار نمیکنید، به ترحم شما هم نیازی نیست.
سید علی خامنهای میگوید: هر بار از زندان میآمدم بیرون، میشنیدم که مادرم برخوردهایش این طوری بوده، مقدار زیادی از خستگی من درمیآمد.
خانم میردامادی هر بار که به دیدار پسرانش در زندان میرفت آنان را به کوتاه آمدن در فعالیتهای سیاسی تشویق نمیکرد. کلمه ای نمیگفت که روحیه پسرانش را بلرزاند، و زبانش با ماموران زندان تند و تیز بود.
پسر کوچکش، سید محمد حسن خامنه ای میگوید: شیری که مادرمان به ما داد با نفرت از پهلوی عجین بود.
بانو خدیجه در قبال پدیده های سیاسی از جمله اختلاف شیعه و سنی منشی روشن بینانه داشت. سید علی میگوید ما سالها با مردم راجع به اینکه اختلاف شیعه و سنی نیاید علنی باشد تا .... وسیله در دست دشمن باشد بحث داشتیم. و از این قِبل مورد تهاجم بسیاری از افراد قرار میگرفتیم که (میگفتند)... بایستی علنا با سنی ها مخالفت کنیم.... همیشه مادرم در این موارد مثل یک روشنفکری که مسائل اجتماعی را میفهمد... برخورد میکرد.
حاجیه خدیجه میردامادی در 15 مرداد 1368 بر اثر سکته قلبی در گذشت. آرامگاه او در حرم امام رضا کنار همسرش واقع است.
منبع: شرح اسم