گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ حامد افروغ؛ بهار طبیعت چه در ادیان و چه در نحلههای بشری، همواره از قداست و اهمیت ویژهای برخوردار بوده است. قداستی که به عنوان نمونه در دین مبین اسلام، برای آغاز آن اعمال و اذکاری سفارش شده است تا همپای جسم که بسوی احسنالحال نیل میکند، روح هم بتواند قدمی بردارد و همگام با خلقت نونوار شود.
اما بهار از لحاظ فلسفی نیز جایگاه ویژهای دارد بهطوریکه آن را کانون و منشا هر حرکتی میدانند، مثلا فصل بهار اوج طراوت و تازگی طبیعت است، یا رمضان که آن را بهار انس با قرآن میخوانند یا جوانی که آن را بهار عمر میدانند. در واقع هر حرکت یا مقولهای در هستی بهاری دارد که اوج درخشش، جوشش، زایندگی و بالندگی آن امر را رقم میزند؛ از این منظر، دفاع مقدس نیز بهار ایثار و شهادت و تبلور فرهنگ و سیره یزداننهاد مردم ایران در امر عزتمندانه زیستن و آزادمردانه سلوک کردن است.
بهار طبیعت و دفاع مقدس هر دو از یک جنساند، هر دو کانون حیاتبخش محل اثر خود هستند، لذا بیراه نیست اگر دفاع مقدس را سرآغاز حیات دوباره ملت ایران بدانیم، چرا که همچون بهار که طبیعت مرده را زنده و خفتگان طبیعت را بیدار میکند، فرهنگهای اصیل و سیرههای کهن مردم این سامان را بعضا زنده و بعضا بیدار کرد.
بهار نوعدوستی، اتحاد، عزتطلبی، استکبارستیزی، استقلالخواهی و امثال این موارد را یکجا میتوان در دفاع مقدس به نظاره نشست. بهاری که خنکایش رحمتی برای جان سینهسوختگان وطن و اکسیر زندگانیاش، آب حیات برای دلمردگان و ناامیدان از سربلندی میهن است.
در دفاع مقدس، فرزندان این مرز و بوم با گرمای خون پاک خود، فصلی را رقم زدند که هر که در آن زیست و با آن همراه شد، جاودانه شد و بر چشمه آب حیات که زندگانیای دائمی میبخشد، دست یافت. در این بهار، یاد شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس زنده باد، که حیات امروز را مدیون نفسهای پاک آنانیم.
انتهای پیام/ 112