به گزارش گروه بینالملل دفاعپرس، رسانههای معاند از ابتدای شیوع ویروس کرونا در ایران، خط خبری خاصی را در پیش گرفته اند که تحقیق و بررسی دقیق آن، نتایج قابل تأملی به دست میدهد.
با بررسی تحلیلی عناوین خبری سایت دویچهوله فارسی در بازه زمانی ۳۰ دی تا ۲۹ اسفند میتوان گفت که این رسانه از یک سناریوی سه بعدی برای پیشبرد اهداف خود استفاده کرده است:
۱) خطدهی عمومی
خطدهی و فضاسازی عمومی؛ ایجاد حس بیاعتمادی و ناامیدی مردم نسبت به نظام و ایجاد تفرقه بین مردم و مسئولین، تخریب نمادها و عقاید مذهبی به عنوان پایگاه ایدئولوژیک نظام، از جمله اهداف این بخش است.
البته مدیران رسانهای دویچهوله به حفظ وجهه مثبت آلمان و غرب در ذهن مخاطب خود حساساند و اجازه نمیدهند که تخریبها و بار منفی حاصل از شیوع کرونا این ذهنیت را خراب کند.
ثمره نهایی این خط عملیات روانی، ایجاد گسست میان مردم و نظام و حفظ و افزایش وابستگی فکری و قلبی به غرب (مخصوصا آلمان) در مخاطب عام این رسانه خواهد بود.
۲) تقویت نهادهای اجتماعی
گروههای مردمنهاد یا همان NGOها در گذشته در مواردی خواسته یا ناخواسته بازوی میدانی کشورهای غربی شده اند. حلقههای واسطی که در نبود یا محدودیت سفارتهای رسمی با گروههای مختلف مردم ارتباط میگیرند و در قالب حل مشکلات روزمره اعتماد آنان را جلب میکند و به تبع؛ اعتماد آنان را از نظام اسلامی میزدایند و در مواقع لزوم آنان را به کار میگیرند.
در جریان کرونا دویچهوله با گروههای ایرانی فعال در حوزه «کودکان کار» ارتباط گرفت و خود را مدافع حقوق کارگران، قشر محروم و زنان جلوه داد و از این طریق به خطدهی یا تقویت نهادهای اجتماعی- مردمی همسو پرداخت.
ثمره نهایی این بعد از عملیات روانی، ارتباطگیری غیرمستقیم با قشر محروم و یا جهتدهی و تقویت گروههای مردم نهاد همسو و در نهایت استفاده از این ارتباطات برای بحران فعلی یا بحرانهای احتمالی آتی است.
۳) تقویت نهادها و شخصیتهای مسئلهدار سیاسی
- خطدهی یا تقویت نهادها و شخصیتهای مسئلهدار سیاسی در راستای اهداف زیر پرداخت:
- فشار برای قرنطینه شهری
- سوء استفاده از بحران کرونا برای پذیرش رسمی دستورالعملهای FATF
- سوء استفاده از بحران کرونا برای کشاندن کشور به مذاکره جهت رفع تحریم
فشار برای آزادی زندانیان سیاسی- امنیتی
ثمره نهایی این بعد از عملیات روانی، استفاده احساسی و حسابنشده از ابزار قرنطینه و تحمیل پیامدهای منفی بهداشتی، روانی، اجتماعی، و به سازش کشاندن کشور در برابر خواستههای غرب و آزادسازی یاران و سربازان میدانی غرب برای پیشبرد اهداف این کشورها در بحران فعلی یا بحرانهای آتی است.
انتهای پیام/ 900