روایتی متفاوت از «تغسیل» اموات کرونایی توسط جهادگر دهه هفتادی

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، کرونا با توجه به اینکه تمام ساحات زندگی ما را دچار تغییر کرده که می‌تواند به‌عنوان یک پدیده اجتماعی تلقی شود. از تغییراتی که در سبک زندگی ما ایجاد کرده تا تغییراتی که در مناسبات اجتماعی و… شاهد هستیم.

یکی از نهاد‌های که در این دوران در کنار دیگر اقشار جامعه در حوزه زنان برای امداد‌رسانی از هیچ فعالیتی دریغ نکرد سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس یزد است که از ابتدای شیوع این ویروس در کنار جهادگران و پشتیبانان به حمایت‌های معنوی و مادی پرداخت.

«فاطمه ذاکری» مسئول سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس یزد این بار پای درد و دل‌ها و حرف‌های غسال‌های داوطلب و جهادگران سلامت نشسته است که در ادامه ماحصل آن را می‌خوانید. 

شنیده بودیم قصه ایثار بی‌پایانشان را، اما روایت جانفشانی‌ها و از خود گذشتگی‌های بانوانی از جنس ایثار و مقاومت که از جان خود گذشته‌اند که قربانیان این حادثه منحوس با غسل و کفن؛ دفن شوند.

آنان همان کسانی هستند که تاکنون در مکتب حوزه به درس و بحث پرداختند و اکنون به صورت گمنام تمام قد در حال امدادرسانی و تغسیل اموات کرونایی هستند.

بی‌تابی‌های بازماندگان اموات کرونایی انسان را دلگیر می‌کند

اولین نفری که پای حرف‌هایش می‌نشینم و اسم مستعار «ام‌الحسین» را به او می‌دهیم بانویی 25 ساله است و چهار سال است که در حوزه علمیه مشغول به تحصیل است.

او می‌گوید قریب به یک ماه است که به امور اموات کرونایی رسیدگی می‌کند؛ دو هفته اول که هنوز زیرساخت‌های تغسیل اموات فراهم نشده بود در بیمارستان مردگان را تیمم، حنوط و کفن می‌کردم و بعد از آن که به یاری خدا و همت مسئولان زیر ساخت‌های غسل فراهم شد از 17 فروردین در غسالخانه قدیم خلد برین اموات را غسل می‌دهم.

وقتی از نگرانی‌هایش برای خود و خانواده‌اش و درگیر شدن با این ویروس می‌پرسیم؛ نگاهش تغییر می‌کند و می‌گوید مگر می‌شود با توجه با قدرت بالای سرایت این ویروس نگران نبود، اما سعی کرده‌ام تمام نکات بهداشتی را رعایت کنم و تاکنون که با توجه و توکل به خدای بزرگ هیچ مشکلی پیش نیامده است.

این جهاد‌گر گمنام در ادامه حرف‌هایش تاکید می‌کند: غسل اموات کرونایی با اموات عادی هیچ تفاوتی ندارد چه بسا که برای این فوت شدگان سایر مستحابات را هم انجام می‌شود، اما از لحاظ بهداشتی پروتکل‌هایی است که باید رعایت کنیم.

وی سراسر کارش را خاطره می‌داند و می‌گوید بی‌تابی‌های خانواده‌ها و فرزندانی که عزیزانشان را از دست داده‌اند انسان را دلگیر می‌کند.

این بانوی داوطلب این دوران بیماری را جنگ نرم تلقی می‌کند و ادامه می‌دهد: جنگ تحمیلی جنگ ملموس و تن به تن بود؛ اما اکنون جنگ جبهه تغییر کرده و مردم در منزل خود در حال پایداری و مقابله هستند.

وی در پایان از شهدا مدد خواست و گفت: شرمنده شهدا هستم؛ اما تلاش می‌کنم در کنار مردم انقلابی میهن اسلامی‌ام از خدمت‌رسانی دست نکشم و تا آخرین قطره خون به امداد‌رسانی مشغول باشم.

انتهای پیام/