به گزارش دفاعپرس از قم، سپهبد شهید «محمدولی قرنی» شخصیتی بود که نه تنها در تثبیت موقعیت ارتش در نظام جمهوری اسلامی نقش اثرگذار داشت بلکه با شهامت و ایستادگی در مقابل فروپاشی ارتش، به این نیرو هویت داد و به همین خاطر خاری در چشم دشمنان میهن اسلامی بود.
شهید قرنی اول فروردین ۱۲۹۲، در تهران و در خانوادهای مذهبی متولد شد. در۱۰ سالگی پدر خود را از دست داد و از آن پس، در کنار مادرش زندگی سختی را گذراند. دوره متوسطه را در دبیرستان دارالفنون تهران آغاز کرد و در دبیرستان نظام ارتش به پایان رسانید. وی پس از دریافت دیپلم، در اول مهر۱۳۰۹ در دانشکده افسری ارتش پذیرفته و در سال ۱۳۱۱ با درجه ستوان دومی در رسته توپخانه فارغ التحصیل شد. شهید قرنی افزون بر دانشکده افسری، دوره ستاد دانشگاه جنگ و دوره سه ماهه این دانشگاه را نیز سپری کرد.
وی به علت شایستگی و کاردانی، رتبههای نظامی را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت و در آخرین مرحله، پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، با درجه سرتیپی در رأس رکن دوم ستاد ارتش قرار گرفت و تا ۲۰ بهمن ۱۳۳۶ در این سمت بود. وی در زمان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، فرمانده نظامی تیپ گیلان بود.
انتقادات سیاسی شهید قرنی نسبت به حکومت طاغوت، از پایان سال ۱۳۳۵ و در دوران نخست وزیری حسین علاء آغاز شد و کم کم به نقطه اوج خود رسید و لذا چند ماه بعد از جایگاه رکن دوم ستاد ارتش برکنار شد. خود قرنی در این باره چنین میگوید: «به علت شغلی که داشتم، متوجه فساد دربار شدم. هم شخص محمدرضا پهلوی و هم اطرافیان او، به شدت در این فساد سهم داشتند. من که خودم را مسئول میدانستم، چندین بار بابت این موضوع به شخص اعلیحضرت تذکر دادم، اما نتیجه نداشت»
شهید قرنی در سال ۱۳۳۹، متحمل ۲ سال و ۸ ماه زندان شد، از سال۱۳۴۱، مبارزات او علیه حکومت پهلوی پررنگتر شد؛ همزمان با آغاز مبارزه سیاسی حضرت امام خمینی (ره) علیه طاغوت، دلبستگی شهید قرنی به خواندن کتابهای سیاسی و مذهبی، او را نیز در زمرۀ شاگردان جنبش اسلامی امام (ره) وارد کرد و به چهرههای مذهبی و انقلابی نزدیک شد؛ بنابراین ساواک در سال۱۳۴۲، او را به همراه شماری دیگر دستگیر و به مدت ۹ ماه در زندان انفرادی حبس کرد.
همسر سپهبد شهید قرنی میگوید: وی در زمان شاه و نظام طاغوت تا درجه سرلشکری ارتقا یافت، اما زمانی که متوجه اسلامزدایی و ستمکاری شاه و جنایات و خیانتهای آمریکا در ایران شد، به تمام مزایای مادی و منزلت سرلشکری پشت پا زد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شهید قرنی از سوی حضرت امام (ره) به عنوان نخستین فرد نظامی به عضویت شورای انقلاب انتخاب و ضمن بازگشت به ارتش با درجه سرلشکری، بهعنوان رئیس ستاد ارتش انقلاب منصوب شد.
شهید قرنی در نخستین روز کاری اش در دفتر ریاست ستاد ارتش، گفت: «ما وارث یک ارتش از هم پاشیده هستیم که اسمش بود ارتش شاهنشاهی و مدعی بودند مجهزترین ارتش هاى دنیاست. شاید هم از جهت تجهیزات و اسلحه و مهمات اینطور بود، اما آنچه را که این ارتش لازم داشت، ایمان، وجدان و آرمان بود که ارتش فاقد آن بود. ارتشی داشتیم که به جای حفظ تمامیت ارضی و دفاع از مردم، به صورت یک ارتش شخصی درآمده بود و کسانی که میخواستند صادقانه خدمت کنند، به آنها اجازه فعالیت داده نمیشد...»
در همان روزهای آغازین انقلاب اسلامی که منافقین و فداییان خلق و بسیاری گروههای ضد انقلابی دیگر، شعار انحلال ارتش سر داده بودند، سرلشکر قرنی، در گفتوگویی اظهار داشت: «اگر ارتش ملی را به هر وسیله تضعیف کنند، استقلال ملی و تمامیت ارضی کشور به خطر میافتد. در ارتش، شکلی به وجود میآورم که دشمنان کشور نتوانند کوچکترین لطمهای به ایران وارد کنند. ارتش بر مبنای ایدئولوژی اسلامی و عدل، باید به تدریج و با مرور زمان صورت بگیرد...»
ماجرای حزب دمکرات کردستان و گروهک کومله، مسلح بودن آنان در منطقه حساس کردستان و خلع سلاح پادگان مهاباد که موجب شد ضدانقلاب در اواخر اسفند سال ۵۷، پادگان لشکر ۲۸ سنندج را در محاصره خود بگیرد، ازجمله مواردی است که شهید قرنی، بهعنوان رئیس ستاد ارتش باید در برابرش ایستادگی میکرد؛ از این رو شهید قرنی با کمک نیروی زمینی و هوانیروز، با وجود خطرات زیادی که وجود داشت، توانست پادگان لشکر را از محاصره نجات دهد.
پس از پیروزی انقلاب، معاندین در برنامه شوم خود برای جلوگیری از رشد نهال نوپای انقلاب اسلامی، ترور چهرهها و شخصیتهای مهم لشکری و کشوری را طرحریزی کردند و سپهبد قرنی، اولین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که روز سوم اردیبهشت سال ۵۸، پنج روز پس از نامگذاری روز ارتش از سوی امام عزیز (ره)، به دست گروهک منحرف فرقان در منزل شخصی اش واقع در خیابان، ولی عصر (عج) به شهادت رسید و نامش به عنوان نخستین شهید ترور و اولین سپبهد شهید ثبت گردید.
پیکر شهید سپهبد قرنی پس از تشییع باشکوه در تهران، به قم منتقل و در حجره ۳۷ صحن امام رضا (ع) حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد؛ کتابهای «مرزبان»، «اولین امیر، اولین ترور»، «ناگفتههایی از زندگی سپهبد قرنی»، «اشک هجران، مروارید غلطان» و «تحلیلی بر استعفانامه سپهبد شهید محمدولی قرنی» کتبی است که تاکنون در مورد زندگی و شهادت شهید قرنی منتشر شده است.
انتهای پیام/