به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، در این چند ماه اخیر آمریکاییها بیشتر به کرونا کمک میکنند تا مقابله با کرونا! درباره ایران که با سختترین تحریمها مواجه است به دلیل مشکلات واردات دارو و تجهیزات پزشکی، مقابله با کرونا سختتر هم هست و ماجرای ماسکها و کیتهای تشخیص کرونا که به ایران تحویل نشد فقط گوشهای از بدطینتیهای ترامپی آمریکا بود.
اوایل فروردین ماه دکتر «ایرج حریرچی» معاون وزیر بهداشت اظهار داشت: چند میلیون ماسک از کشور انگلستان خریداری شده بود، ولی به دلیل تحریمهای آمریکا این کشور ماسکها را تحویل نداد. اواخر فروردین نیز معلوم شد خرید کیت تشخیص کرونا از کرهجنوبی به دلیل تحریمها با مشکل مواجه شده است. اما رذالت سردمداران آمریکا در تضعیف نظام بهداشت و درمان ایران و به خطر انداختن جان ایرانیها فقط همین نیست.
ابعاد ماجرا وسیعتر از این حرفهاست؛ تحریم دارو و انواع تجهیزات ساده و پیشرفته پزشکی در تمام این مدت، مقابله با کرونا را در ایران دشوارتر کرده است. در روزهایی که جهانیان برای مقابله با کرونا در بخش بهداشت و درمان از اتحاد و همکاری دم میزدند سرمداران آمریکا به شیوه خودشان درخشیدند! و میخواستند از کرونا به عنوان ابزاری علیه ایران استفاده کنند.
نخستین قربانیان تحریم دارویی ایران توسط آمریکا، آسیبدیدگان بمباران شیمیایی در جنگ تحمیلی بودند
تحریمها و حمله شیمیایی به ایران
سابقه آمریکاییها در ظلم و رذالت در حق سلامت ایرانیان تاریخچهای ۴۰ ساله دارد. دولت «جیمی کارتر» بنیان این رذالت را گذاشت و آن هم در سختترین زمان ممکن؛ دوران جنگ تحمیلی. کارتر در سال ۱۳۵۸ فرمان اجرایی ویژهای برای برقراری «وضعیت اضطراری ملی درباره ایران» صادر کرد که پایه و بنیان تحریمهای بعدی علیه ایران طی چند دهه شد. این تحریمها به قانون «ایسا» یا «داماتو» و همچنین قانون «کاتسا» معروفند که هنوز هم اجرا میشوند و حالا به مجموعهای بسیار پیچیده و چند لایه از تحریمهای ظالمانه تبدیل شدهاند.
آن سالها آمریکا به پشتیبانی از صدام تسلیحات نظامی و فهرستی از اقلام مرتبط با عملیات نظامی و نیازمندیهای ارتشی را برای ایران تحریم کرد. علاوه بر آن با اعمال فشار نامشروع به سایر کشورها شرایطی پدید آمد که بسیاری از اقلام غیرمرتبط با جنگ و از همه مهمتر برخی داروها و تجهیزات پزشکی نیز به ایران فروخته نشود. اینگونه بود که وقتی صدام به ایران حمله شیمیایی کرد ایرانیها داروی گاز اعصاب نداشتند و صدمات جبرانناپذیری به جان و سلامت سربازان و مردم ایران وارد شد.
در دهههای ۷۰ و ۸۰ نیز همچنان فروش بسیاری از تجهیزات پزشکی از جمله تجهیزات دَمانگاری، برخی انواع ژنراتورهای اکسیژن و پمپ، طیفسنجها، میکروسکوپها و حتی انواعی از دستگاههای ضدعفونیکننده به ایران تحریم بود و هنوز هم هست. در اوایل دهه ۹۰ که تحریمها دوباره شدت گرفت ایران با کمبود داروی بیماران سرطانی، اماس و هموفیلی مواجه شد.
وقتی هنوز کرونا نیامده بود
اردیبهشت سال ۱۳۹۷ که ترامپ از برجام خارج شد تحریمهای دارویی ایران سختتر شد؛ به فاصله کوتاهی برخی داروها در ایران کمیاب شدند. با اینکه ۹۵ درصد داروهای مصرفی در ایران در داخل کشور تولید میشود داروهای مرتبط با بیماریهای خاص و بیماریهای نادر و همچنین داروهایی که به تازگی کشف شدهاند معمولا وارداتی هستند. اغلب این داروها به دلیل میزان مصرف پایین و نداشتن صرفه تجاری فقط توسط چند شرکت داروسازی معتبر تولید و در سراسر دنیا مصرف میشوند. چنین رویهای در عرصه داروسازی معمول است و در واقع همه کشورها صد در صد داروهایی که نیاز دارند خودشان نمیسازند.
از همان سال ۱۳۹۷ با تحریم دوباره دارو، سلامت و حتی ادامه حیات بیماران خاص و مبتلایان به بیماریهای نادر در ایران به خطر افتاد. کار به جایی که رسید که آبان سال ۱۳۹۸ سازمان دیدهبان حقوقبشر که گاه و بیگاه از ایران انتقاد میکند این بار انگشت اتهام را به سوی آمریکا گرفت و در گزارشی با عنوان «آسیب تحریمهای اقتصادی آمریکا به حق سلامت ایرانیان» اعلام کرد: «محدودیتهای عملیات بانکی، توانایی ایران برای واردات دارو و تجهیزات پزشکی را پایین آورده و به حق بهرهمندی مردم ایران از تندرستی به شدت لطمه زده است.» بهمنماه نیز هلالاحمر ایران از کمبود ۴۰۰ قلم دارو به دلیل تحریم و مشکلات بانکی ناشی از آن خبر داد و ایران با همین وضعیت دشوار برای تامین برخی اقلام درمانی و پزشکی، با پدیده کرونا مواجه شد. در همه این سالها نیز مقامات آمریکایی ادعا میکنند که تحریمها شامل دارو نیست، اما مجموعه پیچیده تحریمها در عمل واردات دارو به ایران را ناممکن یا بسیار دشوار میکند.
اتحاد بینالمللی علیه تحریمها
با شیوع ویروس کرونا هشت کشور از جمله روسیه، ایران و چین خواستار لغو تحریمها برای مقابله با بحران کرونا شدند و پیشنویسی هم به مجمع عمومی سازمان ملل بردند که به دلیل فشار آمریکا تصویب نشد. پس از آن «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل متحد خواستار لغو تحریمهایی شد که ممکن است توانایی کشورها برای مقابله با شیوع ویروس کرونا را کاهش دهد.
وی در جلسه کشورهای عضو گروه ۲۰ که با موضوع مقابله با کرونا تشکیل شد از «جنگ» علیه ویروس کرونا و لزوم همبستگی جهانی سخن گفت. پس از آن ایران بر اساس حقوق قانونی و بینالمللی اش برای مقابله با ویروس کرونا از صندوق بینالمللی پول وام ۵ میلیارد دلاری درخواست کرد که باز هم به دلیل تحریمها با مخالفت آمریکا مواجه شد. «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از این موضوع به شدت ابراز تاسف کرد و در یک کنفرانس خبری در بروکسل گفت اقدامات آمریکا به تلاشهای جامعه جهانی برای مقابله با کرونا کمک نمیکند. سپس ۱۱ سناتور از حزب دموکرات آمریکا در نامهای به «مایک پومپئو» وزیر خارجه و «استیون منوچین» وزیر خزانهداری آمریکا خواستار کاهش تحریمهای ایالاتمتحده علیه ایران و ونزوئلا برای مقابله با کرونا شدند که باز هم بینتیجه ماند. مقامات آمریکایی به خوبی نشان دادند چقدر لجوج و بی مبالاتند و حتی برای جان و سلامت انسانها ارزشی قائل نمیشوند.
عاقبت چه شد؟
ایران در مقابله با کرونا از تحریم دارو و تجهیزات پزشکی آسیب دید. فقط یک نمونه اینکه پیش از شیوع کرونا تولید روزانه ماسک در ایران حدود ۲۰۰ هزار عدد بود و در روزهای اوج کرونا وزارت بهداشت تقاضای دریافت روزانه ۵ میلیون را ماسک داشت، ولی خرید و واردات این تعداد ماسک به دلیل تحریمها دشوار بود. اما این ماجرا به کجا رسید؟ ایرانیها خودشان آستین همت بالا زدند و حالا به گفته «رضا رحمانی» وزیر صنعت، معدن و تجارت ایران، تولید روزانه ماسک صنعتی و صنفی در داخل به ۵ تا ۶ میلیون عدد رسیده است.
ماشینهای صنعتی تولید ماسک در ایران نیز بومیسازی شدهاند و بیش از ۱۰ دستگاه ایرانی تولید ماسک تحویل واحدهای تولیدی شده است. در ساخت انواع دستکش بهداشتی و پزشکی نیز خودکفا شدهایم و با ادامه این روند ایران در سالهای آینده به صادرکننده این تجهیزات تبدیل میشود. از اینها مهمتر اینکه حالا ایران در تلاش برای تولید کیت تشخیص، دارو و واکسن کرونا جزو کشورهای فعال محسوب میشود و صاحب فناوری و دانش پزشکی روز دنیاست. تحریمها کار را سخت میکنند، ولی همان میشود که باید بشود؛ آمریکاییها در جهان رسواتر میشوند و ما قویتر.
منبع: فارس
انتهای پیام/ 900