نگاهی به زندگی‌نامه شهید «یوسف اسماعیل‌پور»

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهید «یوسف اسماعیل‌پور» 2 تیر 1345 در تبریز به دنیا آمد. وی پس از تحصیل در مقطع راهنمایی به مبارزه با رژیم شاه پرداخته و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی به جبهه اعزام شد. این شهید والامقام در عملیات والفجر 4 حضور داشت و در نهایت در تاریخ 7 اسفندماه 1362 در عملیات خیبر به جمع یاران شهیدش پیوست.

زندگی‌نامه:

شهید «یوسف اسماعیل‌پور» دوم تیر 1345 در تبریز به دنیا آمد. آخرین فرزند خانواده بود. دوران تحصیل ابتدایی را در دبستان شریف‌زاده گذراند و در مقطع راهنمایی مشغول تحصیل شد. این دوران مصادف بود با اوج‌گیری انقلاب مردم ایران علیه رژیم شاه. او بیش از سایر هم‌سن‌و‌سالان خود در تظاهرات شرکت داشت. از ابتدای تشکیل انجمن اسلامی در مسجد رسول‌الله (ص)، از اعضای اصلی و فعال این انجمن بوده، فعالانه در جهت تبلیغ انقلاب تلاش می‌کرد. پس از تشکیل واحد احتیاط در مسجد حاج نوروز، در آن‌جا شروع به فعالیت نمود.

بعد از ورود به سپاه تبریز و طی کردن دوره آموزشی، عازم جبهه شده، در عملیات والفجر 4 شرکت کرد. اعزام بعدی‌اش، همزمان با شروع عملیات خیبر بود که در این عملیات بزرگ (جزایر مجنون) به شهادت رسید.

خصوصیات بارز شهید:

خوش‌رو، خوش‌اخلاق و خوش برخورد بود. به واجبات مخصوصا نماز جماعت و نماز جمعه اهمیت زیادی قائل بود. عشق و علاقه خاصی به ائمه‌اطهار (ع) داشت.

خاطرات، برادر شهید:

به مرخصی آمده بود و از ناحیه شانه زخمی. در خانه کسی از مجروحیتش خبر نداشت. یعنی خودش راضی نمی‌شد کسی بفهمد که او زخمی شده است. یوسف گفت می‌روم دوش بگیرم. به مادرم گفتم برو ببین چی شده، مثل اینکه زخمی شده است.

هرکاری کرده بود، یوسف اجازه نداده بود جای زخمش را ببیند. حدود 10 روز بعد از این ماجرا دوباره به جبهه برگشت که خبر آمد، شهید شده است.

فرازی از وصیت‌نامه شهید:

برادران عزیز، قدر لحظه‌هایتان را بدانید. به دنیا پایبند نباشید. چنان‌که رسول خدا (ص) می‌فرمایند؛ دوستی انسان در دنیا سه حالت دارد؛ ثروت که انسان در موقع مرگ دست از همه نآن‌ها برمی‌دارد. دوم دوست، اولاد و عیال انسان است و موقعی که در قبر گذاشته می‌شود، آن‌ها هم فرد را تنها می‌گذارند و از انسان دور می‌شوند. اما سومین؛ عمل‌های خود شخص است. هرکجا برود، کنارش است در قبر و هرکجای دیگر.

امیدوارم تمامی آشنایان مخصوصا نزدیکان مرا حلال کنند. اگر بدی دیده‌اند، مرا ببخشند.

چون وقت نبود وصیت‌نامه‌ام را این‌طور نوشتم. به امید پیروزی رزمندگان اسلام. از امام اطاعت کنید که عصاره اسلام است. او را تنها نگذارید که نایب امامان است. به گفته‌هایش عمل کنید چون اسوه بشریت قرن است. او را دعا کنید که به ثمر رساننده انقلاب است.

انتهای پیام/