به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، روز نکبت، نامی است که فلسطینیان و حامیان آنان برای اشاره به سالگرد بیرون راندن صد‌ها هزار فلسطینی و ایجاد رژیم صهیونیستی در ۱۴ مه ۱۹۴۸ میلادی استفاده کرده و آن روز را عزا می‌گیرند. در طول جنگ فلسطین ۱۹۴۸، حدود ۷۰۰ هزار فلسطینی از خانه و کاشانه خود فرار کرده یا اخراج شدند و صد‌ها شهر و روستا خالی از جمعیت و یا تخریب گردید.
پناهجویان مجبور به پناهندگی به اردن، لبنان، سوریه، کرانه باختری و نوار غزه شدند. این جابجایی و پراکندگی مردم فلسطین با عنوان النکبة در عربی و به معنی فاجعه شناخته شد.
بسیاری از فلسطینی‌ها همچنان کلید‌های خانه‌های خود را که آن زمان مجبور به ترک آن‌ها شدند را نزد خود نگه داشته‌اند و این کلید به نمادی از حق فلسطینیان برای بازگشت به خانه تبدیل شده است.
در این روز فلسطینیان معمولاً تظاهرات کرده و به سخنرانی در شهرک‌های اطراف سرزمین‌های اشغالی، کرانه باختری و غزه می‌پردازند. راهپیمایان فلسطینی معمولاً پلاکارد، پرچم و کلید خانه‌ها را به عنوان آخرین نماد از خانه‌هایی که دیگر مجاز به بازگشت به آن‌ها نیستند همراه خود می‌آورند.
امسال نیز مانند سال‌های قبل در ۱۵ ماه مه، میلیون‌ها فلسطینی که در سرزمین‌های فلسطین و خارج از کشور زندگی می‌کنند، مراسم ۷۲ سالگی روز نکبت را برگزار می‌کنند.
در خصوص این موضوع گفت‌وگویی با «استفن لندمن» نظریه پرداز آمریکایی و دانش آموخته دانشگاه هاروارد آمریکا انجام داده شده است که در ادامه می‌آید.
اکنون ۷۲ سال از اشغالگری اسرائیل و تأسیس این رژیم جعلی می‌گذرد. به نظر شما این رژیم در حال حاضر در چه وضعیت سیاسی و اجتماعی قرار دارد؟
اسرائیل فقط در مورد یک مسئله و آن هم حفظ پشتیبانی کامل آمریکا، صرف نظر از سیاست‌های خود در برابر فلسطینی‌ها و کشور‌های منطقه‌ای مانند ایران و سوریه نگران است. تا زمانی که حمایت آمریکا از آن‌ها ادامه داشته باشد، مسئولان این رژیم می‌دانند که می‌توانند هرچه را که بخواهند با مصونیت از مجازات انجام دهند. رژیم نتانیاهو به طور مداوم و مکرر از تمام این مزایا استفاده می‌کند.
وضعیت فلسطینی‌ها بدلیل الحاق برنامه ریزی شده و شهرک سازی‌های غیرقانونی، دره رود اردن و دریای مرده به همراه مناطق دیگری که قصد دارد به طور غیرقانونی در قلمرو خود اضافه کند (مهمترین نقض منشور ژنو و سازمان ملل) بد و بدتر می‌شود.
مقاومت به خودی خود تنها گزینه فلسطین است، زیرا هیچکس در داخل کمکی به آن‌ها نخواهد کرد. تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری محمود عباس با رژیم اسرائیل مراوداتی داشته و ادعا می‌کند که از مردم فلسطین حمایت می‌کند، اما اقدامات آن خلاف این موضوع را نشان می‌دهد.
بحران سیاسی و اختلاف جریان‌های سیاسی مقامات صهیونیستی و نیز از بین رفتن عمق امنیتی پیرامونی رژیم اسرائیل نشان دهنده چیست؟
باید در نظر داشت که «بنی گانتز» تسلیم خواسته‌های نتانیاهو شد. هر دو چهره با صلح منطقه‌ای و حقوق فلسطین مخالف هستند. محاکمه نتانیاهو به اتهام رشوه خواری، کلاهبرداری و نقض اعتماد در اواخر ماه مه برگزار می‌شود.
این محاکمه قبلاً هم به تعویق افتاده و احتمال دارد که دوباره این اتفاق بیفتد. او برای حفظ قدرت و بیرون ماندن از زندان هر کاری انجام می‌دهد. بیشتر اسرائیلی‌ها از او بیزار هستند و می‌خواهند شخص دیگری جایگزین او شود. اینکه آیا او بماند یا برود، سیاست‌های این رژیم را تغییر نخواهد داد.
بر اساس داده‌های موجود درباره تسلیحات و پشتیبانی مالی ایالات متحده و انگلیس از رژیم اسرائیل، نقش واشنگتن و لندن را در شکل‌گیری و تحقق رژیم صهیونیستی چگونه می‌بینید؟
ایالات متحده و ناتو یکجانبه از رژیم اسرائیل به قیمت صلح منطقه‌ای و حقوق فلسطین حمایت می‌کنند. من هیچ چیز دیگری را در تغییر این امر مشاهده نمی‌کنم.
رژیم اسرائیل در سال‌های گذشته در تلاش بوده تا جنبش مقاومت فلسطین و لبنان را دفع کند. آیا صهیونیست‌ها در این زمینه موفق بوده‌اند؟ و آیا این تلاش‌ها به تل آویو کمک می‌کند تا سرپا بماند؟
تأسیس اسرائیل توطئه غربی‌ها برای گسترش نفوذشان در قسمتی از دنیا بود که آن‌ها در آن نقشی نداشتند تا عرب‌ها را به عنوان مردم فرومایه و غربی‌ها را به عنوان نژاد برتر در نظر گرفته و کنترل ذخایر نفتی منطقه را در دست بگیرند.
تمدن غربی کاملاً ناقص است. اعلام خود برتری بخشی از حملات نژادپرستانه این کشور‌ها به مردم دیگر نقاط به ویژه کشور‌های غنی از منابع است که کشور‌های غربی به دنبال کنترل آنهاهستند.
روند عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل از سوی برخی کشور‌های عربی شتاب گرفته است و از مرحله پنهان وارد روند آشکارسازی شده است؟ دلایل اصلی چنین اقداماتی چیست؟
اکثر کشور‌های عربی از مدت‌ها پیش خود را به غربی‌ها به رهبری آمریکا فروخته‌اند و به جای اتحاد برای مقاومت و حفظ استقلال خود، اجازه داده‌اند تا از آن‌ها سوءاستفاده شود.
انتقال سفارت آمریکا به قدس در سال ۲۰۱۷، تا چه اندازه توانست کفه تحولات را به نفع رژیم اسرائیل و تثبیت و مشروعیت آن تغییر دهد؟
انتقال سفارت آمریکا به قدس حرکتی نمادین بود، اما همین حرکت، راهی بود که رژیم اسرائیل مدت‌ها به دنبال آن برای ایجاد مشروعیت خود بود. این اقدام یک پیروزی کوتاه مدت بوده و به نظر من برای یک دوره طولانی، مفید باقی نمی‌ماند.
رژیم اسرائیل رژیم سرکشی است. در دراز مدت، این رژیم در حال نابودی خود به عنوان یک قدرت منطقه‌ای است، همان چیزی که در مورد آمریکا در سطح جهانی نیز صادق است. در حالی که چین، روسیه، ایران و سایر کشور‌ها در حال افزایش قدرت هستند این رژیم یک قدرت رو به افول است. همه چیز به آرامی در حال شکل گیری است
منبع: مهر
انتهای پیام/ 900
