به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، چهارم خرداد در تقویم تاریخ انقلاب اسلامی به نام مقاومت شهر دزفول نامگذاری شده است، شهری که در طول هشت سال دفاع مقدس در مقابل آماج حملات و موشک‌باران‌های رژیم بعث عراق ایستادگی کرد و مردم ساکن در شهر، خانه‌های خود را رها نکردند. اگر چه به فراخور بحث در تاریخ مذکور مطالبی منتشر شد اما نظر به اهمیت موضوع، به همین مناسبت سرهنگ قاسم اکبری مقدم در قالب گزارشی به نقش و تاثیر مقاومت مردم این شهر پرداخت که در ادامه می‌خوانید.
شهر ابدی
در دوران دفاع مقدس بسیاری از شهر‌های مناطق غرب، شمالغرب و جنوب غرب کشور صحنه مقاومت، ایثار، فداکاری و دلاوری مردان و زنان ایران اسلامی بود که برای همیشه در ذهن تاریخ ماندگار و ابدی شد. از جمله می‌توان به شهر دزفول اشاره کرد.
دزفول از شهر‌های استان خوزستان در جنوب غربی ایران است و رودخانه دز از آن عبور می‌کند. دزفول، نماد پایداری و اسوه استواری در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است. چهارم خرداد سالروز مقاومت مردم دزفول برابر موشک باران رژیم بعثی صدام در جنگ تحمیلی است که موجب شد این روز، روز ملی مقاومت و پایداری در تقویم رسمی کشور ثبت و دزفول به عنوان پایتخت مقاومت ایران نامگذاری شود.
مردم شهیدپرور دزفول در مدت هشت سال دفاع مقدس با وجود اصابت موشک‌های بی‌شمار بر پیکره شهر، اراده دشمن را در خالی کردن شهر و درهم کوبیدن آن را به یکی از آرزو‌های دست‌نیافتنی متجاوزان مبدل کردند. در این مدت با وجود موج تبلیغی و تهدیدات گسترده رژیم بعث صدام و بلندگو‌های شبانه روزی حامیان آنان، اهالی دزفول هرگز تسلیم نشدند و هر هفته همراه رزمندگان به امامت آیت الله قاضی، نماز جمعه را در این شهر اقامه می‌کردند.
اولین موشک
اولین موشک در ۱۹ مهر ۱۳۵۹ ساعت ۲۲ و ۱۰ دقیقه به دزفول اصابت کرد. در آن شب اکثر مردم دزفول نمی‌دانستند که موشک یعنی چه؛ آن‌ها بمباران هوایی و توپ‌های دوربُرد دشمن را تجربه کرده بودند، اما نمی‌دانستند انفجار موشک چگونه است.
در دوران دفاع مقدس شهر دزفول توسط ۱۷۶ فروند انواع موشک‌های سه متری، ۹ متری و ۱۲ متری اسکاد، دو هزار و ۵۰۰ گلوله توپ و ۳۳۱ راکت هواپیما مورد اصابت قرار گرفت. بیش از ۱۹ هزار واحد مسکونی و تجاری در این شهر تخریب شد، تا آنجا که آن را با نام شهر موشک‌ها یاد کرده‌اند.
«بلد الصواریخ» یا شهر موشک‌ها عنوانی بود که بعثی‌ها در طول جنگ تحمیلی به شهر مقاوم و شهید پرور دزفول داده بودند این شهر که مظهر مقاومت مردم در مقابل حملات موشکی عراق نام گرفت. مردم دزفول در طول هشت سال دفاع مقدس با همه‌ی توان در برابر دشمنان قهرمانانه ایستادند و بخش‌های گسترده‌ای از بافت تاریخی دزفول آسیب دید و بیش از دو هزار و ۶۰۰ شهید در راه میهن و انقلاب تقدیم شد.
دزفول، کلید فتح ایران
دزفول در نقطه‌ی سوق‌الجیشی و استراتژیک که به عنوان گلوگاه خوزستان و کلید فتح خوزستان و ایران به شمار می‌رفت، قرار داشت. چرا که با اشغال دزفول ارتباط خوزستان با تهران و صدور نفت و گاز و دیگر فرآورده‌های صنعتی، نفتی و کشاورزی قطع و در نتیجه ایران سقوط می‌کرد. نظامیان رژیم بعثی بار‌ها اعلام کرده بودند که ما باید کاری بکنیم تا مردم «دزفول» شهر را تخلیه کنند تا ما به اهدافمان برسیم، ولی هیچ‌گاه موفق نشدند. دزفول کلید فتح ایران شد و هشت سال مردانه مقاومت کرد، ولی تن به ذلت نداد.
در دوران دفاع مقدس دزفول به یک ستاد پشتیبانی و استراتژیک مهم تبدیل شده بود و نیرو‌های مردمی به عنوان سنگرسازان بی‌سنگر بسیاری از اقدامات پشتیبانی، آمادگی نیرو‌ها و اعزام آن‌ها به جبهه‌ها انجام می‌دادند. هر چه این شهر بیشتر موشک باران می‌شد مردم مقاومت بیشتری می‌کردند، چون طبیعت دزفول چنین بود. هر بار که صدام می‌خواست شهر‌های ایران را موشک‌باران کند سهمیه دزفول ثابت و محفوظ بود. یک روز قبل از هر موشک‌باران رادیوی رژیم بعثی صدام در برنامه‌ای مضحک به اصطلاح می‌خواست شهروندان غیر نظامی را از شهر‌هایی که قرار است توسط موشک یا بمب‌افکن هدف قرار دهد مطلع کند تا شهر‌ها را ترک کنند. شهر اول همیشه دزفول بود و شهر‌های بعد از آن بنا به وضعیت و موقعیت تفاوت می‌کرد. گوینده رادیو که سعی می‌کرد با زبان فارسی صحبت کند می‌گفت: الف؛ دزفول به همین دلیل امروزه تندیس «الف دزفول» در جاده‌ی ساحلی و در انتهای خیابان آیت الله قاضی و میدانی به همین نام در نزدیکی بقعه رودبند و پارک دووه به احترام سال‌ها ایستادگی و ایثار مردم دزفول نصب شده است.
شیرزنانی که در عمرشان پا به غسال خانه نگذاشته بودند، چادر همت به کمر بسته و شهدا را برای تدوفین آماده می‌کردند، لباس خونی رزمندگان را می‌شستند، بسته بندی اقلام اهدایی، مقدمات پخت و پز برای رزمندگان و هزاران کار دیگر را وظیفه خود می‌دانستند. پرسنل و کادر پزشکی فداکار بیمارستان افشار شهر دزفول در دوران دفاع مقدس جان هزاران رزمنده را از مرگ حتمی نجات دادند.
آری دشت‌های زمرد نشان، رودخانه فیروزگون همیشه خروشان، پل‌های مستحکم دزفول آغوش باز کردند، برای مردم آواز خواندند، تکیه گاهی برای مردم شده تا بمانند، بخوانند و ببینند پیروزی را؛ تک به تک آجر‌های این شهر گواهی دادند که دزفول همیشه پای بر جاست. دشمن بعثی دو لشکر را مأمور فتح دزفول کرد تا خوزستان را دور بزند و در نهایت این استان را به تصرف خود درآورد و اگر مقاومت مردم دزفول نبود، خوزستان سقوط می‌کرد، عملیات فتح‌المبین وجود نداشت و مقدمه آزادسازی خرمشهر فراهم نمی‌شد.
انتهای پیام/ 141
