گروه استان‌های دفاع‌‍‌پرس – ولی کریمی؛ شهدا هویت آشکار شهر ها هستند، کمتر کوچه ای بود که در طول آن سالها این اوضاع را تجربه نکند، حجله ها زینت کوچه های شهر شده بودند، یاد دارم در کوچه خود ما که سه خانه بیشتر نبود، چهار بار حجله شهید بسته شد و این حجله ها تبدیل به یک فرهنگ شده بود، فرهنگی که آن روزها مردم را تربیت میکرد و اهالی کوچه به حرمت حجله شهدا خیلی از کارها را نمی کردند و در خیلی از کارها پیشقدم می شدند.
نوای قران و صوت دل انگیز آن که از آمپلی فایرها پخش می شد، فضای محل را روحانی میکرد و این حجله ها چه جوانانی را برای خونخواهی برادر و دوست و همسایه اش راهی جنگ نکرد.
اما با گذر زمان و اتمام جنگ که حجله ها بر چیده شدند از شهدا تنها نامی بر کوچه ها باقی ماند، ابتدا بر در هر خانه شهیدی پلاکی نصب می شد که هویت محل باشد و به مرور در غوغای سازندگی این فرهنگ در زیر چرخ دنده های توسعه خرد شد و به مرور به بایگانی خاطرات سپرده شد و کوچه های ما ماندند و نام مبارک شهدا که زینت کوچه ها شده بودند.
این روزها به جبر موقعیت کاری از میان ششصد و اندی شهید این دیار تنها نام یک سوم از این رادمردان تاریخ را میبینم که بر تارک کوچه ها نقش بسته اند و بیش از دو سوم از شهدا حتی از نامشان نیز خبری نیست و این درحالیست که بیش از چهارصد و اندی از کوچه های ما یا فاقد نام هستند یا به سنبل و گوهر پیمان و زراعت و مالیات و بهزیستی و هواشناسی نامگذاری شده اند.
از قضا نگارنده خود مسئولیت نامگذاری معابر را بر عهده دارد و هر روز با یک درخواست از یک نهاد مواجه میشوم که درخواست نامگذاری خیابانی به اسم نهادشان را دارند و عدم همراهی را عدم تعامل تعریف میکنند و با هزار خدعه و برهان از این حرکت حمایت میکنند.
امروز که سیستم نامگذاری شهر را برداشت میکنم، یک نابسامانی منظم میبینم که از هر طرف مسیر ورود و اقدام را بر روی انسان میبندد و غصه غم انگیز این داستان آنجا دو چندان میشود، که هر روز گزارش سرقت یا ناپدید شدن یک تابلوی کوچه را گزارش میدهند که از قضا تابلوی نام یک شهید بوده و در سرقت تابلوهای مزین به نام مبارک شهدا تا دیگر تابلوها تفاوت معنا داری وجود دارد.
اینجا دغدغه هر روزه مادران شهدا یا خانواده های معظم شهدا که گلایه از کندن تابلو دارند اسباب رنجش خاطر و شرمساری دوچندان اینروزهایمان شده است، هرچند در حد وسع تمام تلاشمان بر جایگزینی تابلو در اسرع وقت هست، اما یقین داریم هیچ شخص نیازمند یا افرادی که همیشه در اینگونه موارد متهم ردیف اول هستند حرمت نمیشکنند و در هر سطحی از نیازمندی که باشند حرمت شیران شهر را نمی شکنند.
از غرض فهوای کلامم با کسانی است که با هر انگیزه ای چنین جسارتی به ساخت شهر و شهروندان قدرشناسش می کنند است، که مردم ما بهترین فرزندانشان را از یاد نمیبرند و نام آنها را بر لوح قلبهایشان ثبت کرده اند واین اقدام سخیف باهر نیتی که باشد، با نه بزرگ مردم روبرو خواهد شد.
انتهای پیام/
