پدر و پسری که با هم به قافله شهیدان پیوستند

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از زنجان، ۲۱ خرداد سالروز شهادت شهیدان رضا و محمد حدادیان است. پدر و پسری که عاشقانه در آغوش هم جان سپردند تا مولای بی کفن خویش را دیدار کنند. به این منظور در سالگشت شهیدان حدادیان به طور اجمالی نگاهی به زندگینامه و وصایای این شهیدان می‌اندازیم.

شهید رضا حدادیان در سال ۱۳۰۳ در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. وی از دوران طفولیت با موازین اسلام و کلام شرع آشنا بود و بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی به کسب و کار در مغازه کفاشی مشغول شد. وی در تقوا و پاکدامنی زبانزد بود و این مهم در تمام لحظات زندگی‌اش نمود داشت.

شهید حاج رضا حدادیان همیشه در حل مسایل اجتماعی همراه جوانان بود

شهید بسیار خوش رفتار بود و هیچ وقت خنده از لبانش محو نمی‌شد و با توجه به اینکه سن و سالی از وی رفته بود، اما همیشه با جوانان در حل مسایل اجتماعی و تفریحی همراه بود و شرکت می‌کرد. وی یکی از بنیانگذاران مراسم دعای کمیل در شهرستان ابهر رود بود و به دعای کمیل عشق می‌ورزید و نخستین مراسم دعای کمیل را از خانه خود آغاز کرد و در برپایی نشست‌های مذهبی جوانان یکی از افراد فعال و پیشتاز و نیز یکی از اعضای فعال بانک اسلامی و قرض الحسنه بود.

این شهید بزرگوار بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت کمیته انقلاب درآمد و یکی از اعضای فعال کمیته انقلاب و هیات حل اختلاف بود و بر این اساس همیشه در خانواده بسیار مهربان بود و این هیات حل اختلاف در بسیار مهربان بودن و خوش رفتاری به او کمک می‌کرد و یاری می‌داد. او هرگز نماز‌های روزانه یخویش را ترک نکرد بلکه همیشه ابتدای وقت می‌خواند و تلاش می‌کرد تا می‌تواند نمازهایش راربه جماعت بخواند و اغلب اوقات به نماز شب، قراعت قران و عبادات دیگر می‌پرداخت و خود را به انجام این گونه عبادات ملزم می‌کرد و در هنگام اذان صبح، همچون بلال این اذان گوی پیامبر، ندای ملکوتی اذان سر می‌داد. همیشه از مستمندان و تهیدستان دستگیری می‌کرد و بر این موضوع تاکید داشت و برای لوله کشی و برق کشی خانه‌های افراد محروم تلاش می‌کرد. یکی از اقداماتی که این شهید همواره بر آن تلاش می‌کرد این بود که از مبلغان مذهبی دعوت می‌کرد تا بتواند برای آن‌ها امکاناتی فراهم کند. وی مزار چهارده معصوم (ع) را زیارت کرده بود و پس از این، هنگامی که ۵۷ سال از عمرش می‌گذشت در نخستین مراحل جنگ به جبهه اعزام شد.

فرزند وی نیز مانند خود او راه پدر را ادامه داد و به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و ابتدای تشکیل سپاه به بهترین شیوه انجام وظیفه می‌کرد. او آینه پدر بود و کمالات او را از جمله شجاعت و دلاوری را به ارث برده بود. یکی از خصوصیات وی این بود که در سرکوبی دشمنان سرسخت بود و اغلب ماموریت‌های سخت را قبول می‌کرد و در مکنطقه حرفی نمی‌زد که باعث تضعیف روحیه بقیه برادران همرزمش باشد. همیشه از بنی صدر خاعن صحبت می‌کرد و می‌گفت چقدر به ما خیانت می‌کند و بین ارتش، سپاه، بسیج و نیرو‌های مردمی شکاف ایجاد می‌کند.

وی در شجاعت بی‌نظیر و در ایمان راسخ بود. در سنگر به قرائت قرآن و مطالعه نهج‌البلاغه و سایر کتاب‌های مذهبی می‌پرداخت و در شب‌های جمعه دعای کمیل و در نزدیکی غروب دعای ندبه می‌خواند و همیشه می‌گفت که ما لیاقت و توفیق شهادت نداریم که شهید بشویم. شهید محمد حدادیان در ماموریت مهاباد، میاندوآب، زاهدان، چابهار، تکاب، دیواندره، سقز، خرمشهر و اهواز سهم به سزایی داشت و در مورخه ۱۴ مهر ۵۹ به مدت ۷۰ روز در جبهه سلیمانیه محمدیه، شهرک انرژی اتمی و ام الخوین اسماعیلیه مشغول خدمت بود.

اگر برای خدا به جبهه می‌روید منت به کسی ندارید
یکی از ویژگی‌های شهید این بود که خوشش نمی‌آمد که مردم بفهمند به جبهه می‌رود و همیشه به برادران پاسدار می‌گفت اگر برای رضای خدا و پیروزی انقلاب اسلامی به جبهه می‌روید منت به کسی ندارید. مثل پدرش همیشه به احسان کردن علاقه داشت. وقتی که حقوق خرداد ماه خود را گرفت گفته بود که این حقوق را به جنگ زده‌ها بدهند و به آن‌ها بپردازند و در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۶۰ از ابهر به سمت جبهه حرکت کرد و در تاریخ ۲۱ خرداد ۱۳۶۰ در حمله گسترده دارالخوین در بخش خط شیر بعد از ۷ کیلومتر پیشروی به سمت مزدوران عراقی به همراه پدرش حاج رضا حدادیان شربت شیرین شهادت را نوشیدند و هردو به دیدار معبود شتافتند.

حاج رضا حدادیان نیز سرانجام در ۲۱ خرداد ۱۳۶۰ در جبهه دارالخوین به همراه فرزند پاسدارش محمد حدادیان به شهادت رسید و به قافله شهدا پیوست. پس از اینکه ۴ ماه از شهادت این دو رزمنده می‌گذشت و بد‌ن‌های مطهرشان در انجام عملیات جست و جوی شهدا تفحص و در مزار شهدای ابهر کنار یکدیگر به خاک سپرده شدند.

انتهای پیام/