گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ رسول حسنی؛ انقلاب اسلامی ایران به اعتراف اندیشمندان جهان یکی از انقلابهای مردمی جهان است که ابعاد بسیاری را شامل میشود، به همین دلیل خطرات بسیاری آن را تهدید میکند و ممکن است از جهات مختلفی نیز مورد آسیب قرار بگیرد. اقدامات تروریستی گروهکهای معاند، فعالیتهای تجزیهطلبان در شهرهای مرزی، تحمیل هشت سال جنگ نابرابر علیه مردم ایران و اعتراضات و اغتشاشاتی که هر از چند گاهی صورت میگیرد نمونههایی از این آسیبهای علیه انقلاب اسلامی و مردم معتقد به آن است.
این آسیبها هرچند نتوانسته در شتاب کشتی انقلاب خللی وارد کند اما نمیتوان منکر اثرات منفی آن شد. بخصوص اینکه بعد از هر اقدام دشمنانهای فوجی از اقدامات فرهنگی توسط دشمنان نظام اسلامی صورت میگیرد تا عوارض اتفاقات رویداده را بیش ازآنچه هست نشان دهند.
بدخواهان انقلاب اسلامی در بعد فرهنگی با توان بیشتری ورود میکنند تا با ایجاد شک و شبهه ذهن مردم را نسبت به اصل نظام و ماهیت انقلاب بدبین کنند و در این میان سرمایه مالی بیشتری صرف تولید فیلم مستند میکنند. دسترسی به آرشیوهای غنی، مصاحبه با شخصیتهایی که زمانی در بدنه نظام حضور داشتند و تحلیل کارشناسان مشهور و صاحبنام این مستندها را به اثری مهم بدل میکند و بهراحتی میتواند مخاطب کماطلاع را به دام فریب خود بیندازند.
در این مستندها مخاطب ابتدا با مقدمههایی کاملاً مستند و خدشهناپذیر مواجه میشود که رفتهرفته و با طرح سؤالاتی مهم طوری زمینهچینی میشود که مخاطب به جوابی برسد که سازندگان آن مستند میخواهند. به این ترتیب و در پایان فیلم مخاطب نهتنها به جواب درستی نمیرسد که او را ترغیب به دیدن مستندهایی از این دست میکند.
در واقع مستندها بهمثابه مخدری است که اندکاندک در ذهن مخاطب، بخصوص جوانان، تزریق میشود تا آنها را برای فرصتی مناسب نظیر اعتراضات سازماندهی شده آماده کنند. سؤال مهم اینجاست که ما در این جنگ فرهنگی چه کردهایم تا دشمن را از پیشروی بازداریم.
پاسخ روشن و البته تأسفبار است، آنچه مستندسازان ما در این تولید کردهاند در مقابل تک فرهنگی معاندان امیدوارکننده نیست. به همین دلیل است که هنوز وقایع دهه 60 و ادامه جنگ تحمیلی بعد از فتح خرمشهر، فتنه 88 و موارد بیشمار دیگر برای بسیاری سؤال است که اگر بهدرستی و بهموقع پاسخ داده نشود فضا را برای مستندسازان معاند بازخواهد کرد.
با وجود خیل مستندسازان مستعد و متعهد بهنظام و انقلاب و مخاطبان پیجو و فراوانی که به دنبال آثار مستند هستند مشخص نیست چرا تولید مستند در حوزه انقلاب اسلامی و مسائل مرتبط با آن تا این با کندی صورت میگیرد. مسلماً کاستیهای صورت گرفته در این فضا متوجه متولیان و مدیران فرهنگی ماست.
حساسیت بیش از حد، اعمال ممیزیهای سلیقهای و سانسورهای بیدلیل، عدم دسترسی با منابع آرشیوی و مهمتر از همه نداشتن امکان اکران و یا نمایش محدود آن سبب شده است که تا ورود مستندسازان به این فضا محدود شود و در مقابل عرصه را برای یکهتازی مستندسازان معاند وسیعتر خواهد کرد.
انتهای پیام/ 161