اسلحه‌ها را زمین نگذارید
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، شهید شکرالله افتخاری، فرزند اکبر در اول دی ماه سال ۳۸ به دنیا آمد و در ۱۷ اسفند ماه سال ۶۲ در عملیات خیبر در جزایر مجنون به شهادت رسید.
در وصیت‌نامه این شهید آمده است:
بسم الله الرحمن الرحيم
«و لا تقولوا لكن يقتل فی سبيل الله امواتا بل احيا ولكن لاتشعرون»
«كسانی كه در راه خدا كشته ميیشوند مرده مپنداريد، بلكه زنده اند وليكن شما نمی دانيد.»
«در قاموس شهادت واژه وحشت معنی ندارد.» (امام خميني)
با سلام و درود بر مهدى(عج) موعود يگانه منجى بشريت و نائب بر حقش خمينى بت شكن. نظر به اينكه وظيفه هر مسلمانی بر اين است كه برای روشن شدن حقايق زندگی پس از مرگ وصيت نامه ای برای خودش بنويسد من هم بر خود وظيفه ديدم چند خطی برايتان درددل بكنم، اميدوارم ببخشيد.
پدر و مادر جان، از اينكه مرا بزرگ كرديد و به جبهه حق عليه باطل فرستاديد سپاسگزارم. از اينكه چند سال در كنارتان بودم، خيلی شماها را اذيت كردم، اميدوارم به بزرگی خودتان ببخشيد.
به برادران و خواهرانم بگوييد كه افتخار كنند برادرشان در سنگر اسلام عليه كفر به نداى رهبرش لبيک گفته و تا آخرين قطره خونش دفاع خواهد كرد، به دوستان و آشنايان سلام برسانيد و بگوييد اسلام نيازمند خون است تا با تزريق آن اسلام زنده شود، وقت عمل است نه انتظار.
پدر و مادر عزيزم، اين را هم بدانيد كه برای چندمين بار به ما گفتند هر كسی كه برگردد مانعی نيست، ولی من با ميل خودم و تصميم خودم در اين راه قدم گذاشتم و كسی هم مرا وادار نكرده است.
پدر جان از بچه ها بخواهيد مسجدها را خالى نكنند و خودت هم اگر خبر شهادتم را شنيديد خوشحال باشيد و در فراق من گريه نكنيد، اگر دلتان گرفت مصيبت ابا عبدالله الحسين(ع) را ياد كنيد و بر مادرم سفارش مى كنم بر ساير خانواده هاى شهدا الگو باشد.
پشت جبهه ها را خالى نكنيد، پدر جان، پيرمردان ما گفتند از جوانی به پيری رسيديم، عاقبت كربلا را نديديم، ولی ما نخواهيم گذاشت كسی كربلا را نديده از دنيا برود، راه كربلا را با خونمان باز خواهيم كرد و اگر به كربلا رفتيد التماس دعا دارم.
پدر جان، نصرت خدا نزديک است، به بچه ها بگوييد سعی كنند عقب نمانند و سعی كنند مطيع فرمان امام باشند، عقب ننشينند كه اسلام در خطر است، به تمامی دوستانم كه رسيديد سلام برسانيد و بگویيد كه تا كربلا راهی نمانده و دوستان شكرالله در اين راه شهيد شده اند، غافل نباشند.
پدر جان، در مجلس عزای من صحبت كن و به بچه ها دلداری بده، خصوصاً به بچه هاى پايگاه و همرزمانم سفارش كنيد اسلحه ها را بر زمين نگذارند، من فداى اسلام می شوم، آنها هم اسلام را نگهدارند و تبليغات کرده و به آن عمل کنند.
پدر جان، هرگز سرت را پايين نياور و استوار راه برو، چون فرزندت افتخاری برای خانواده آورده است شاد باش و شاد زندگی كن، چون از خانواده شهدا به حساب می آیيد.
انتهای پیام/
