گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: با پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷، بسیاری از گروه‌های مختلف سیاسی به‌دنبال سهم‌خواهی از انقلاب و نظام نوپای جمهوری اسلامی بودند و در این میان، سازمان مجاهدین خلق که بعد‌ها با نام سازمان منافقین از آن یاد شد، بیشتر از سایر گروه‌ها به مقابله با اهداف نظام و راه امام خمینی (ره) پرداخت.
این گروه به سرکردگی مسعود رجوی به اولین رئیس جمهور کشورمان یعنی ابوالحسن بنی‌صدر نزدیک شد و با همکاری یکدیگر اقداماتی را خلاف راهی که امام راحل برای آینده ایران اسلامی طراحی کرده بود، انجام دادند. برنامه‌ها به‌گونه‌ای پیش می‌رفت که بنی‌صدر حتی در دوران دفاع مقدس نیز علیه منافع کشورمان تصمیماتی را گرفت.
سازمان منافقین با اینکه تلاش بسیاری برای بدست آوردن قدرت و دستیابی به اهداف شوم خود انجام داد، ولی با مقابله مردم بصیر و ولایی کشورمان و همچنین نیرو‌های پیرو خط امام ناکام ماند. از این رو اعضای این گروه از اوایل سال ۱۳۶۰ به‌دلیل کینه‌ای که از افراد تأثیرگذار در نظام جمهوری اسلامی ایران داشتند، دست به ترور‌های متعددی زدند؛ بنابراین پروژه حذف رهبران اصلی جریان پیرو خط امام از سال ۱۳۶۰ با هدف تهدید امنیت جامعه کلید خورد.
البته در کنار سازمان منافقین، گروهک‌های دیگری نظیر گروهک فرقان نیز بودند که اعضای آن با ظاهری به اصطلاح مذهبی دست به اقدامات خرابکارانه می‌زدند. گروه‌های مخالف نظام جمهوری اسلامی وقتی به خواسته‌های غیرمنطقی خود نرسیدند، با کینه از نیرو‌های انقلاب به فکر حذف آنها افتادند و شاید مهمترین شخصی که این گروه به‌دنبال حذف وی بود، کسی نبود جز حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای که خوشبختانه ترور ایشان با موفقیت همراه نبود.
این اقدام در تاریخ ششم تیر سال ۱۳۶۰ زمانی که امام خامنه‌ای مشغول سخنرانی در مسجد ابوذر تهران بودند، با قرار دادن بمبی در یک دستگاه ضبط صوت صورت گرفت. در پی این حادثه دلخراش، امام خامنه‌ای از ناحیه بالای کتف و ران راست به‌شدت آسیب دیده و حتی استخوان ترقوه ایشان نیز شکست و برخی از عصب‌ها و بند‌های رگ دستشان نیز قطع شد که این قسمت از آسیب‌دیدگی هرگز درمان نشد.
امام خامنه‌ای که در آن دوران نماینده امام خمینی (ره) در شورای عالی دفاع بودند و از طرفی امامت جمعه تهران را نیز برعهده داشتند، بعد از این حادثه حدود ۴۲ روز تحت درمان قرار گرفته و تا ماه‌ها به‌دلیل جراحتی که عارض شده بود نتوانستند به نماز جمعه بروند و بدین ترتیب در این مدت، مردمی که هنوز سه سالی از انقلابشان نگذشته بود از پند‌ها و رهنمود‌های این فقیه که از سلاله پیامبر بود نیز محروم ماندند.
با اینکه در آن دوران برخی معتقد بودند که این ترور نافرجام نیز از سوی سازمان منافقین برنامه‌ریزی شده است، اما برگه‌ای از درون ضبط صوت بعد از حادثه کشف شد که درون آن نوشته بود، «اولین عیدی گروه فرقان به جمهوری اسلامی». البته اقدامات گروهک فرقان در اواخر سال ۱۳۵۸ با دستگیری «اکبر گودرزی» که رهبر این گروهک بود تا حدودی کمتر شد. در آن سال اعضای اصلی و خود سرکرده گروه، بعد از دستگیری و برگزاری جلسات دادگاه به اعدام محکوم شدند، اما «محمد متحدی» که در زمان حیات اکبر گودرزی، مسئول شاخه نظامی گروه فرقان بود، با اعدام گودرزی، باقی مانده اعضای این گروهک را دور خود جمع کرد و گروهی به نام «رهروان فرقان» را راه‌اندازی کرد که اتفاقاً ترور امام خامنه‌ای نیز توسط همین گروه انجام شد.
دلیل اینکه افرادی به گروهک فرقان گرویده بودند این بود که اعضای این گروه با برگزاری جلسات تفسیر قرآن جوانان را به دور خود جمع کرده بودند و همین نکته دلیل شد تا بعد از دستگیری اکثر این افراد و آگاهی آنها، زمینه توبه برایشان مهیا شود، بنابراین اکثر اعضای گروهک فرقان با برگزاری جلسات آگاهی‌بخشی، از زندان آزاد شدند.
گروهک فرقان علاوه بر ترور امام خامنه‌ای که البته نافرجام بود، افراد شاخص دیگری، چون سپهبد قرنی و آیت الله هاشمی رفسنجانی را نیز ترور کرده بود.
پس از اعلام خبر ترور آیت‌الله خامنه‌ای، حضرت امام خمینی (ره)، پیامی خطاب به ایشان صادر کردند که در بخشی از این پیام آمده است: «اکنون دشمنان انقلاب با سوءقصد به شما که از سلاله رسول اکرم (ص) و خاندان حسین بن‌علی (ع) هستید و جرمی جز خدمت به اسلام و کشور اسلامی ندارید و سربازی فداکار در جبهه جنگ و معلمی آموزنده در محراب و خطیبی توانا در جمعه و جماعات و راهنمایی دلسوز در صحنه انقلاب هستید، میزان تفکر سیاسی خود و طرفداری از خلق و مخالفت با ستمگران را به ثبت رساندند.
اینان با سوءقصد به شما عواطف میلیون‌ها انسان متعهد را در سراسر کشور بلکه جهان جریحه دار کردند. آنها آنقدر از بینش سیاسی بی نصیبند که بی درنگ پس از سخنان شما در مجلس و جمعه و پیشگاه ملت به این جنایات دست زدند و به کسی سوءقصد کردند که آوای دعوت او به صلاح و سداد در گوش مسلمین جهان طنین انداز است.»
سال ۱۳۶۰ سالی سخت و دشوار برای جمهوری اسلامی ایران بود که رئیس جمهور وقت ایران با همکاری گروه‌های معاند اقدام به ایجاد ناامنی در کشور کرد و در این راه حتی به سمت ترور امام خامنه‌ای نیز رفتند که خوشبختانه با موفقیت همراه نبود و ایشان نیز بعد از حدود ۹ ماه از ترور، به نماز جمعه بازگشتند و سال ۶۰ را «سال ایثار‌ها و شهادت‌ها» و «سال خرج‌کردن ارزنده‌ترین سرمایه‌ها» و کارنامه‌ی این سال را «کارنامه‌ای خونین، سرخ‌رنگ، پردرد و پررنج؛ اما خوش‌عاقبت و نویدبخش و دل‌گرم‌کننده» معرفی کردند.
انتهای پیام/ 117
